7. Ἡ Ἔννοια τοῦ Ὑπέρτατου Ὄντος

Εἶναι δυνατὸν νὰ ἀπαντηθεῖ τὸ ἐρώτημα περὶ τῆς ἔννοιας τοῦ Ὑπέρτατου Ὄντος μὲ τὴν ἀνθρώπινη λογική; Φυσικὰ εἶναι ἀδύνατον. Γι’ αὐτὸ ὁ προσδιορισμὸς ποὺ δίνεται πιὸ κάτω ἀνταποκρίνεται στὴν ἀνθρώπινη δεκτικότητα, καὶ αὐτό, βέβαια, ὑπὸ τὸν περιορισμὸ ποὺ ἀπὸ μόνη της ἔχει ἡ χρήση τῶν δικῶν σας γλωσσικῶν ἐκφράσεων.

Ὑπέρτατο Ὄν, λοιπόν, μὲ τὴν ἔννοια καὶ τοὺς περιορισμοὺς αὐτούς, εἶναι ὁ Ἄγραφος Λόγος, ὁ Ἀπρόσωπος Θεός, ἡ παρουσία τοῦ Ὅλου στὸ Σύμπαν –ὡς Σύμπαν στὶς μεταδόσεις μας ἐννοεῖται πάντοτε ὄχι μόνο ὁ ὁρατὸς ὑλικὸς κόσμος, ἀλλὰ καὶ ὁ ἀόρατος νοητός, ὁ πνευματικὸς κόσμος, ὁ Οὐρανὸς καὶ ἡ Γῆ καὶ ὅ,τι πράγματι ὑπάρχει– καὶ τοῦ Ἑνὸς στὸ Ὅλον. Ὁ Ἀπρόσωπος Δημιουργὸς ποὺ «ἐποίησε» μὲ σοφία τὰ ὁρατὰ καὶ τὰ ἀόρατα. Ὁ Ἄκτιστος Κτίστης τῶν πλασμάτων τῆς πλάσης Του. Ὁ Αἰώνιος Φωτοδότης τοῦ Αἰώνιου Φωτός.

Τὸ Ὑπέρτατο Ὂν εἶναι ὁ πέραν τῆς δύναμης τῆς ἀνθρώπινης ἔμπνευσης. Ἡ Ὕπαρξη στὸν Πυρήνα τῆς Ζωῆς, ἡ Ἀλήθεια, ἡ Γνώση, ἡ Ἀγάπη ποὺ ἀπαστράπτουν στὸ περιβόλι τῶν αἰώνιων Ἀξιῶν.

Πρέπει νὰ ἔχετε ὑπομονή, γιατὶ οἱ χαρακτηρισμοὶ τοῦ Ὑπέρτατου Ὄντος εἶναι ἀπειράριθμοι. Ὁλόκληροι τόμοι θὰ μποροῦσαν νὰ γραφτοῦν γιὰ νὰ ἐκφραστεῖ μὲ κάποια πληρότητα ἡ ἔννοια αὐτή. Τὴν ἔννοια αὐτὴ περικλείει ἡ ἀθάνατη ρήση τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν «Ἐν Αὐτῷ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν», γιὰ τὴν ὁποία ρήση σᾶς ἔχουμε ἀναπτύξει ἤδη μιὰ πλήρη σχεδὸν ἑρμηνεία, ποὺ περιέχεται στὸ κεφάλαιο «Συμπαντικὴ Ἑνότητα», στὸ Α΄ μέρος τοῦ Τρίτου Βιβλίου – Μηνύματα Ἀγάπης.

Ὁ Ὑπέρτατος, ὁ Ὑπαρκτός, ὁ Ἀόρατος, ὁ Ἀπρόσωπος, ὁ Ἄχρονος Θεὸς ἔδωσε τὴν ἔμπνευσή Του ἀπὸ τὴν πηγὴ τῆς Σοφίας καὶ τῆς Ἀγάπης στὴν εἰκόνα τῆς Δημιουργίας. Σημειώνεται, παρενθετικά, ὅτι οἱ ἀδιάφοροι ἄνθρωποι ἔχουν ἀσφαλῶς ἐμφανῆ τὰ σημάδια τοῦ Δημιουργοῦ, μὰ μὲ τὴν ἀφέλεια ποὺ τοὺς διακατέχει, δὲν Τὸν ἐμπιστεύονται, δὲν ἔχουν διάθεση γνωριμίας, δὲν στρέφουν τὸ βλέμμα τους πρὸς Αὐτόν.

Ὁρατὴ ἡ κατοικία τοῦ Ὑπέρτατου Ὄντος, προβάλλεται μέσω τοῦ φωτὸς στὸν Πνευματικὸ Νοῦ καὶ προσδίδει σὲ αὐτὸν τὴν ἕλξη γιὰ τὴν πορεία τῆς γνώσης. Ὁ ἀπέραντος –περιορισμένος ὅμως στὸ γήινο ἐπίπεδο– νοῦς σας ἐπείγεται νὰ συλλάβει τὴν ἔννοια τοῦ Φωτεινοῦ Ὄντος, τοῦ Ἑνός, τοῦ Ἀπόλυτου, τοῦ Τελειότερου ποὺ ὑφίσταται ὡς ἔμπνευση Ποίησης καὶ Σοφίας. Εἶναι ὁ Ἅγιος, ὁ Ἰσχυρός, ὁ ἐκφραστὴς-ἐμπνευστὴς τῆς Ἁγιοσύνης – μέσω Αὐτοῦ ἡ Ἁγιοσύνη διέρχεται ὑπὸ μορφὴ φωτὸς καὶ κατευθύνεται κάθετα πρὸς τὰ ὄντα τῆς Γῆς, ποὺ ἐνστερνίζονται τὴν τελειότητα τῆς ἔκφρασης στὸ γήινο ἐπίπεδο.

Μέσω τοῦ Ὑπέρτατου Ὄντος ἐκφράζεται στὸ σύνολό της ἡ Ἁγιοσύνη, μέσω Ἐκείνου ἀπευθύνεται, μέσω Ἐκείνου λαμβάνεται ὁ Ἁγιότερος τῶν Ἁγίων, ὁ Ἀγαθότερος τῶν ἀγαθῶν, ὁ Σοφότερος τῶν σοφῶν, ὁ Ποιητὴς τῶν ποιητῶν, ὁ Ἐκφραστὴς τῶν ἐκφραστῶν, ὁ Πατέρας τῶν ἁπανταχοῦ ὄντων.

Ὑπέρτατο Ὂν εἶναι ὁ ἐνδυναμωτὴς τῶν ἀδυνάτων, ἡ δύναμη τῶν ἀδυνάτων, ὁ κατευθύνων τὶς ἰσχυρὲς Δυνάμεις Φωτὸς τῶν Οὐρανῶν. Ὁ ἐλεήμων τῶν ἀπόρων, ὁ παρέχων τὴν ἄφθαρτη ἐλεημοσύνη, ὁ ἀκούων τὶς κραυγὲς τοῦ γήινου ἐπιπέδου, ὁ παρέχων τὰ αἰώνια παντοιοτρόπως. Ὁ προνοῶν μὲ πρόνοια σοφῆς παρατήρησης καὶ σοφῆς παροχῆς. Ὁ βλέπων ἀδιάβλητα, ὁ ἐπενεργὼν μὲ ἄφθαρτα μέσα ποὺ καταυγάζουν φῶς «ἐκ τοῦ Φωτός Του». Ὁ εἰσερχόμενος ὑπὸ μορφὴ φωτὸς στὸν χῶρο τῆς κατοικίας καὶ ἐγκαθιδρύων τὴ Βασιλεία Του στὴν ψυχή, στὸν νοῦ, στὴ συνείδηση. Ὁ εὐλογῶν διὰ τῆς Παρουσίας Του, ὁ παρέχων τὴν εἰκόνα Του σὲ ἐσᾶς. Ὁ ἐνστερνισθεὶς τὸν ἀγώνα σας, ὁ μαχητὴς τοῦ κακοῦ, ὁ ἐλευθερωτής σας ἀπὸ τὴν ὑποδούλωση τῆς ὕλης.

Ὁ ἀφήνων ἐλεύθερα τὰ φωτεινὰ πεδία τῆς ἀγάπης νὰ εἰσέλθουν στὰ πεδία σας, ὁ μεταμορφώνων αὐτὰ σὲ ἄφθαρτα μονοπάτια ἐξερεύνησής Του. Ὁ ἐρευνητὴς τοῦ Δικαίου, ὁ κατέχων τὰ κλειδιὰ τῆς ἀναγέννησής σας.

Ὁ παρέχων τὴ Μεγάλη Παρουσία στὰ ὑλικά σας ἐπίπεδα.

Ὁ καθορίζων τὴν πορεία σας μέσω τῆς πορείας Του.

Ὁ πορευόμενος μέσῳ ὑμῶν γιὰ τὴν πορεία σας μέσω Ἐκείνου.

Ὁ ἀπευθύνων σὲ ἐσᾶς τὴν πανταχοῦ παρούσα Ἀγάπη Του.

Ὁ καθορίζων τὴν πορεία σας στοὺς Οὐρανούς, ὡς ἐκφραστὴς τῆς Ἀγάπης καὶ τῆς Ἁγιοσύνης.

Ὁ μαχόμενος γιὰ τὴν πρόοδο τῶν ὄντων.

Αὐτὸς εἶναι ἡ ὁρατὴ ἐλπίδα τῆς ἄφθαρτης ζωῆς, ἡ Παρουσία στὴ δοκιμασία, ἡ Παρουσία στὸν Πόνο, ἡ Παρουσία στὴν Ἐλπίδα.

Εἶναι ὁ Ἕνας, ὁ Μόνος, ὁ Ἅγιος ποὺ ἐνδίδει σὲ ἐσᾶς ἀπὸ ἀγάπη. Ἡ Ἀγάπη Του δὲν ὑφίσταται ἀλλοίωση, φθορά, δὲν ἀπόλλυται, ἐκφράζεται μέσω Ἐκείνου καὶ διαφαίνεται στὸν Νόμο Του.

Ὁ Νόμος Του εἶναι ὁ πανδέκτης τῆς Ἀγάπης. Εἶναι ὁ πανανθρώπινος πανδέκτης τῆς Θείας Παρουσίας.

Ἐκεῖνος θεσπίζει τοὺς Νόμους Του καὶ ἐκδίδει τὶς ἀποφάσεις Του. Εἶναι ὁ ἐφαρμοστὴς τῆς ἀδιάβλητης καὶ οὐσιαστικῆς Δικαιοσύνης, ἄμεσα προσδιοριστικῆς τοῦ δικοῦ Του Εἶναι. Εἶναι ὁ δίκαιος Κριτής, ὁ θεματοφύλακας τῶν Οὐράνιων Νόμων-Ἀξιῶν στοὺς αἰῶνες. Εἶναι ἡ ὑπαρκτὴ Δικαιοσύνη τῆς Πολιτείας τοῦ Φωτός. Εἶναι ὁ Ὁριστὴς τῆς Δικαιοσύνης, ὁ θεματοφύλακας τῶν ἀποφάσεων τοῦ Οὐράνιου Δικαστηρίου. Εἶναι ὁ ἁρμόδιος Κριτής, γιατὶ «τὰ πάντα ὁρᾷ». Εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀξιολογεῖ τὶς αἰώνιες Ἀξίες, εἶναι ὁ παρεμβαίνων φωτεινὰ στὸν νοῦ τῶν ὄντων. Εἶναι ὁ Ἑρμηνευτὴς τῶν Νόμων, εἶναι ὁ Ἐμπνευστὴς τῆς Δικαιοσύνης. Εἶναι ὁ ἀπόλυτος Γνώστης τοῦ Δικαίου, γιατὶ Ἐκεῖνος μαρτυρεῖ γιὰ ἐσᾶς. Διὰ τοῦ στόματός Του μαρτυροῦν οἱ Ἄγγελοι.

Ὁ Ἅγιος Θεὸς ἐνυπάρχει στὸν φωτεινὸ Νοῦ τῶν ὑπαρκτῶν νοητικῶν ὄντων, συμπεριλαμβανομένων τῶν ἀνθρώπων, ἐνυπάρχει καὶ ἐπενεργεῖ καὶ λειτουργεῖ διὰ τοῦ Νοός Του μέσω τοῦ νοῦ τῶν ὄντων Του καὶ τῆς ἐκπομπῆς τῆς Ὑπερουσίας Του.

Ὁ Ὑπέρτατος Θεὸς προϋπῆρχε πάντων – καὶ πρὶν ἀπὸ τὸ σκότος καὶ κατὰ τὸ σκότος καὶ πρὶν ἀπὸ τὸ φῶς καὶ κατὰ τὸ φῶς. Ἔδωσε τὴ δημιουργική Του ἔμπνευση μέσω τοῦ φωτός, ἀφοῦ διέλυσε καὶ ἐξαφάνισε τὸ σκότος – ἡ ἐμπειρία τῆς εἰκόνας τῆς Δημιουργίας εἶναι ἀσύλληπτης ὀμορφιᾶς. Ὁ Ποιητὴς τῶν ὅλων ποίησε μὲ οἶστρο κάλλους καὶ ἔμπνευση σοφίας τὸ ἀδιαμόρφωτο Σύμπαν διὰ «τῶν χειρῶν Του». Ἄγγιξε διὰ τῶν πνευματικῶν Του χειρῶν τὸ ἀχανὲς σύμπαν καὶ ἐνεφύσησε ἐπ’ αὐτοῦ πνοὴ Θεία, ζώσα, ἔχτισε τὴν τελειότητα τῆς ὑπέρτατης τελείωσης, ποίησε τὸ ποίημα τοῦ Οὐρανοῦ, τὸ ποίημα τῆς Γῆς. Μέσω τῆς ἀγαθῆς προαίρεσης καὶ τῆς ἀπέραντης ἀγάπης ἔπλασε τὰ ἄπλαστα μὲ μόνο τὸ ἀγαθὸ φῶς, χωρὶς χτίστες, χωρὶς ἐργάτες καὶ ἔθεσε τὴν ἀπεριόριστη Σφραγίδα Του στὸν ὁρατὸ ὑπαρκτὸ κόσμο καὶ στὸν ἀόρατο ὑπαρκτὸ κόσμο ποὺ δὲν ἀντιληφθήκατε ἀκόμη.

Ἀπροπαρασκεύαστες οἱ γήινες ὑπάρξεις γιὰ νὰ τοὺς ἀποκαλυφθεῖ τὸ ὑπέροχο δημιούργημα. Ἐμεῖς προσπαθοῦμε νὰ σᾶς δώσουμε κάποια γεύση, ἔστω καὶ ἀμυδρή, καὶ προσδοκοῦμε νὰ σᾶς μυήσουμε, μὲ τὴν ἐπέμβασή μας, στὰ θαύματα τῆς Θείας Κτίσης καὶ στὰ θαύματα τῶν οὐράνιων συμβάντων.

Ἀσύλληπτου φωτὸς ἔργο τοῦ Ὑπέρτατου Ὄντος ὁ οὐράνιος Πύργος ὅπου ἔχουν τὴν «κατοικία τους» οἱ αἰώνιες πανανθρώπινες Ἀξίες. Οἰκοδέσποινα τοῦ Πύργου ἡ Ἀρετή, σᾶς ἀναμένει ἀπαστράπτουσα ἀπὸ τὸ Ἀγαθὸ Φῶς.

Προσφωνοῦμε Ἐκεῖνον Ἀδιάβλητο.

Προσφωνοῦμε Ἐκεῖνον Ἅγιο, Ἀπρόσβλητο ἀπὸ τὸ κακό, Μαγνήτη τοῦ Καλοῦ, Κάλλιστο, Ἀγαθό, Πανέμορφο, Πανωραῖο, Πάνσοφο, Πανποιητή, Παντογνώστη, Παρόντα σὲ ἅπασα τὴν πλάση, ἀχτίδα Ἐλπίδας, προσμονὴ Ἐλπίδας, Ἐλπίδα στὸ ἀγαθό Του Βασίλειο, Ἐλπίδα τῆς εὐσπλαχνίας Του, Ἐλπίδα ποὺ κατοικεῖ στὸν χῶρο τῆς ψυχῆς καὶ ἀποβλέπει στὸ ὅραμα τῆς οὐράνιας κατοικίας.

Προσφωνοῦμε Ἐκεῖνον Πατέρα, Λυτρωτή, Σωτήρα, Ἀναγέννηση, Ἀναβάπτιση, Ἀναβάθμιση, Ἀναγωγή, Πανκάλλιστο καὶ «Καλό».

Τὸ κάλλος τοῦ Καλου φέγγει ὡς καθρέπτης μὲ χίλιους ἥλιους ποὺ ἀντικατοπτρίζονται πάνω Του καὶ ἀντανακλῶνται σὲ ὅλη τὴν οἰκούμενη.

Προσφωνοῦμε Ἐκεῖνον ἐλπίδα τῆς οἰκούμενης, ἐλπίδα τῶν πονεμένων, ἐλπίδα τῶν δούλων τῶν παθῶν, ἐλπίδα τῶν ἀσθενῶν τῆς ψυχῆς, ἐλπίδα τῶν πλανημένων τοῦ σκότους, ἐλπίδα τῶν ἀνομούντων, ἐλπίδα ποὺ ὁδηγεῖ στὸ ἀνέσπερο φῶς τῶν αἰωνίων, στὸ Βασίλειο ποὺ Ἐκεῖνος ἔπλασε καὶ στὸ γένος σας, μέσω τοῦ Υἱοῦ, ἔταξε.

ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΥΠΕΡΤΑΤΟΥ ΟΝΤΟΣ

Τὸ Οὐράνιο Βασίλειο εἶναι ἄσχετο μὲ τὰ φθαρτὰ ἐπίγεια βασίλεια τῶν ἑκάστοτε βασιλίσκων.

Ἡ Οὐράνια Βασιλεία εἶναι ἡ τελειότερη ἔκφραση τῆς οὐράνιας δωρεᾶς, ἡ τελειότερη ἔκφραση Ἀγάπης τοῦ Δημιουργοῦ ποὺ ἀναμένει τὸν χρόνο –καὶ ὑπομένει στὸν χρόνο– τῆς προσέλευσης τῶν ὄντων ποὺ θὰ ἔχουν ἄμεση σχέση μὲ τὸν χῶρο ὅπου θὰ εἰσέλθουν.

Ὁ νοητικὸς κόσμος τῶν ὄντων θὰ πρέπει νὰ ἐναρμονιστεῖ νοητικὰ μὲ «τὸν Πλάσαντα αὐτά», γιατὶ ἔτσι τὰ ὄντα –οἱ ἄνθρωποι– θὰ εἰσέλθουν μὲ τέλεια γνώση, μὲ τέλεια ἐπίγνωση, τέλεια ἀντίληψη καὶ θὰ καταξιωθοῦν τῆς θείας γνώσης καὶ τῆς εἰσόδου τους στὰ ἄδυτα τῆς Ὑπερουσίας.

Εἰσχωρῆστε στὸν χῶρο τῆς Ὑπερουσίας, ἐκεῖ εὑρίσκονται τὰ βασίλεια τῶν βασιλείων, ἐκεῖ εὑρίσκονται ὅλοι ὅσοι εὐδόκησαν νὰ ἀγαπήσουν τὴν τελειότητα, ἐκεῖ οἱ ἀνώνυμοι τῶν ἀνωνύμων, ἐκεῖ τὸ κάλλος, ἐκεῖ ὁ οἶστρος τῆς ἀγάπης, ἐκεῖ τὰ ἀπαστράπτοντα ὑπερῶα τῶν ἀγαθῶν καὶ ταπεινῶν. Ἐννοεῖται ὅτι πρόκειται γιὰ τοὺς ἀγαθοὺς καὶ τοὺς ταπεινοὺς ποὺ ἐννόησαν, μέσω τοῦ Ἀγαθοῦ καὶ Ταπεινοῦ Κυρίου, τὴ Μεγαλοσύνη τοῦ Δημιουργοῦ καὶ γονυπέτησαν ἐνώπιον τοῦ πάνσοφου δημιουργικοῦ θαύματος, τοῦ ἀπαστράπτοντος ἀπὸ Ἀρετὲς Ὑπέρτατου Ὄντος.

Ὁ Πατέρας ἐρευνᾶ μὲ σοφία ἐπιείκειας ὅλα τὰ ἐπίπεδα ζωῆς καὶ συλλέγει γιὰ τὴν οὐράνια συλλογὴ τοῦ Βασιλείου Του ὅλους ἐσᾶς, ποὺ πρέπει νὰ λάβετε στὰ χέρια σας τὸν ἀγώνα γιὰ τὴν ἀποκάλυψη τῆς Ὕπερθεν Βασιλείας.

Κριτήρια τῆς ἐπιλογῆς Του; Ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος, «οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι», αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ταπεινὴ καρδιὰ καὶ ταπεινὸ νοῦ, αὐτοὶ ποὺ ἔχουν συνείδηση τῆς Ἀνώτατης Ὕπαρξης. Ἐπιλέγεται καὶ συλλέγεται ὁ κάθε ἕνας ποὺ γνώρισε τὸν καθολικὸ πόνο, ποὺ λούστηκε στὸν καθολικὸ πόνο, ὁ κάθε ἕνας ποὺ ἔδωσε στὸ Σύμπαν τὸν πόνο του ὑπὸ μορφὴ κραυγῆς καὶ καταιγίδας.

Αὐτὸς εἶναι ὁ Ὑπέρτατος Θεός: Ἕνα μεγαλεῖο θαυμάτων, ἕνα ὄνειρο ἀγάπης, ἕνα περιβόλι ἐλπίδων, ἕνα παραμύθι ποὺ πραγματώνεται, ἕνας ἐκφραστὴς τῶν οὐρανίων στὴ Γῆ, ἕνας λυρικὸς ποιητὴς ποὺ ὑμνεῖ στὰ δημιουργήματά Του τὴ δόξα τῶν χεριῶν Του, γιατὶ πέρα ἀπ’ ὅλα ἀγάπησε καὶ ἀγαπᾶ τὰ ὄντα Του καὶ τὰ ἐνέδυσε μὲ τὸ ἀνέσπερο ἔνδυμα τῆς Ἀγάπης Του.

Εἶναι ὁ Ἅγιος Πατέρας ποὺ παρουσιάζει στὰ παιδιά Του τὴ νέα οἰκογένεια, μιὰ οἰκογένεια ποὺ ἔχει τὶς ρίζες καὶ τὶς καταβολὲς στὸ οὐράνιο ἀνάκτορο τῆς Μεγάλης Βασιλείας.

Ἡ Βασιλεία τοῦ «Οντως Ὄντος» ὑπάρχει μὲ μοναδικὴ συνύπαρξη Ὄντος, Ἀγγέλων, Ἀνθέων, Ἀξιῶν, εἶναι μιὰ βασιλεία ἐνδεδυμένη πορφύρα ἀπὸ φῶς καὶ ἑλκόμενη ἀπὸ τὸ φῶς τοῦ νοητοῦ Ἥλιου.

Αὐτὴ ἡ Βασιλεία σᾶς περιμένει. Ἐμεῖς πήραμε ἐντολὴ νὰ σᾶς ἀνακοινώσουμε ὅσα σᾶς εἴπαμε ἤδη. Εἴμαστε καὶ ἐμεῖς ἕνα μέρος τῆς Βασιλείας αὐτῆς, ὅπου οἱ θέσεις σας ὑπάρχουν καὶ ἔχουν τὴν ὑπομονὴ τῆς μεγάλης ἀναμονῆς καὶ τὴν ἐλπίδα τῆς Συνάντησης.

Ἐλπίζουμε νὰ γίναμε κατανοητοί, γιατὶ ἕπεται τῆς προσδοκίας ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ εὐχὴ τῆς ἐλπίδας, ποὺ ἀποβλέπει στὴ διάθεση τοῦ Ὄντος.

Ἀναμένουμε τὸν ἄνθρωπο στὸν οὐράνιο χῶρο μὲ ἀγάπη, ἐλπίδα ὅτι θὰ Ενστερνιστει τὰ «ἀγαθά».

Διαβλέπουμε ἕνα Οὐράνιο Βασίλειο ἀνοιχτὸ γιὰ ὅλους. Ἀποφασίστε γιὰ τὶς ἐπιλογές σας.

Τέλος, κάνουμε τὴ δήλωση ὅτι ὁ Ἅγιος Θεὸς ἀποφάσισε γιὰ αὐτὴ τὴν ἐπικοινωνία μαζί σας καὶ ἔτσι αὐτὴ πραγματοποιήθηκε.