Πρόλογος

1. ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Σύντομος ο χρόνος που παρήλθε ανάμεσα στην έκδοση του παρόντος βιβλίου και του προπομπού του, ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – Οκτώ Βιβλία Αλήθειας. Σύντομος ο χρόνος και απροσδόκητο το γεγονός. Τουλάχιστον για μένα.

Όταν τον Ιανουάριο του 2018 κυκλοφόρησε το βιβλίο ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – Οκτώ Βιβλία Αλήθειας, πολλοί με ρώτησαν καλοπροαίρετα αν και πότε θα ακολουθήσει επόμενο βιβλίο. Και ήταν ειλικρινής η απάντηση που έδωσα τότε, ότι δεν είχα ούτε άλλο «έτοιμο» υλικό προς έκδοση ούτε τις δυνάμεις και την ετοιμότητα να ασχοληθώ σε αυτήν τη φάση της ζωής μου με τη συγγραφή του έργου που οραματιζόμουν κάποια στιγμή στο απώτερο μέλλον. Πώς, λοιπόν, έφθασα μέσα σε τόσο μικρό διάστημα να γράφω τον πρόλογο του παρόντος βιβλίου, Ουράνια Θαύματα – Κρυμμένες Αλήθειες (ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – Το Ένατο Βιβλίο);

Στο πλαίσιο επεξήγησης του παρόντος βιβλίου, θα ανασκοπήσω σύντομα το ιστορικό του όλου έργου που ανέλαβα, και θα αναφερθώ στον ρόλο μου σε αυτό.

Τη δεκαετία του 1990, από το 1995 έως το 1999, κυκλοφόρησαν οκτώ βιβλία με τους παρακάτω τίτλους: Άφθαρτα (1995), Αδιάβλητα Αστέρια (1996), Το Τρίτο Βιβλίο – Μηνύματα Αγάπης (1996), Οι Καρποί του Όντος (1997), Τα Επόμενα Βήματα (Από τα Άστρα) (1997), Ενώπιόν Του (1998), Η Έβδομη Αναγγελία (1998), Πορεία των Αγγέλων στη Γη (1999). Τα βιβλία αυτά κυκλοφόρησαν με εμφανιζόμενο ως συγγραφέα τον Εμμανουήλ Γρηγ. Παπαδογιάννη. Διαβάζοντας τους προλόγους και τις εισαγωγές των βιβλίων αυτών, ο αναγνώστης ενημερώνεται από τον Εμμ. Παπαδογιάννη ότι η συμβολή του στα παραπάνω βιβλία ήταν διττή: Αφενός ότι ο ίδιος έγραψε τα πρώτα βιβλία, με τη συμβολή κάποιων γνωστών του· αφετέρου ότι στα επόμενα βιβλία, από το Β΄ μέρος του τρίτου ως και το όγδοο, ο ρόλος του ήταν να επιμεληθεί γλωσσικά κάποια χειρόγραφα που του εμπιστεύτηκε η αναφερόμενη ως Σ.Σ. και να αναλάβει την κυκλοφορία τους. Όπως αναφέρεται και επεξηγείται στους προλόγους των περισσότερων από τα οκτώ βιβλία, τα κείμενα μεταδόθηκαν στη Σ.Σ. τηλεπαθητικά από τους «Συντρόφους». Αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο θα επανέλθω στη συνέχεια.

Το 2005, φίλος καλός και αλησμόνητος μου συνέστησε να διαβάσω τη σειρά αυτή. Το έργο αυτό, το αποτελούμενο από οκτώ βιβλία, με δόνησε εξαρχής για πολλούς και διαφόρους λόγους.1 Τα γραφόμενα τα υποδέχτηκα με ανακούφιση καθώς επεξηγούσαν, συγκεντρωμένα και με ενωτικό χαρακτήρα, πολλά θέματα που με είχαν απασχολήσει από τα νεανικά μου χρόνια, αλλά αποφάσισα να προτάξω καλοπροαίρετη δυσπιστία και έρευνα με επιστημοσύνη, όπως έχω διδαχθεί από κάποιους πατέρες της σύγχρονης ιατρικής που είχα την τιμή να γνωρίσω από κοντά. Η διαδικασία αυτή ήταν έντονη, απαιτητική και μακροχρόνια. Παράλληλα με εμένα, συνειδητοποίησα ότι με τις αλήθειες των οκτώ βιβλίων συμπλήρωνα όχι μόνο δικά μου προηγούμενα κενά κατανόησης αναρίθμητων θεμάτων, αλλά σταδιακά και πολλών συνανθρώπων μας, την εσωτερική ζωή των οποίων γνώριζα ως ιατρός νευρολόγος.

Με την πάροδο των χρόνων ωρίμαζε μέσα μου ο πόθος να μοιραστώ τα γραφόμενα στα βιβλία, και ο πόθος αυτός εμπλουτίστηκε από ανησυχία όταν το 2014 αγόρασα ως δώρο για καλό μου φίλο το τελευταίο αντίτυπο του πρώτου βιβλίου, Άφθαρτα, που υπήρχε σε βιβλιοπωλείο και συνειδητοποίησα ότι είχαν απομείνει μόνο μετρημένα αντίτυπα των υπόλοιπων βιβλίων. Για πρώτη φορά, τότε, επικοινώνησα με το σπίτι του Εμμ. Παπαδογιάννη προκειμένου να τον γνωρίσω και να μοιραστώ μαζί του την επιθυμία μου να συμβάλω στην επαν- έκδοση των οκτώ βιβλίων, εμπλουτισμένων και ανανεωμένων αλλά χωρίς την παραμικρή αλλοίωση των γραφομένων. Η ανησυχία μου αυξήθηκε όταν η σύζυγός του με πληροφόρησε ότι ο Εμμ. Παπαδογιάννης είχε αποβιώσει ήδη από το 2004. Ευτυχώς ο γιος του Γρηγόρης Παπαδογιάννης, με τον οποίο γνωριστήκαμε, με εμπιστεύτηκε και μου παραχώρησε τα πνευματικά δικαιώματα των οκτώ βιβλίων, οπότε και δόθηκε η δυνατότητα της επανέκδοσής τους συγκεντρωμένα σε έναν τόμο, το ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – Οκτώ Βιβλία Αλήθειας.

Όπως θεωρώ φυσικό, ζήτησα από τον Γ. Παπαδογιάννη πληροφορίες για τον πατέρα του και τους υπόλοιπους συντελεστές του έργου και είναι λογικό ότι η απορία μου περί των υπολοίπων ήταν επικεντρωμένη γύρω από το όνομα και την ιδιότητα της Σ.Σ., η οποία είχε και καθοριστικό ρόλο στη συγγραφή των περισσότερων βιβλίων από τα οκτώ. Αν και το όνομά της μου γνωστοποιήθηκε, δεν κατέστη δυνατό να εντοπίσω καμιά διεύθυνση ή τηλέφωνο επικοινωνίας μαζί της. Όσο για τον Εμμ. Παπαδογιάννη, έμαθα ότι ήταν ανώτατος δικαστικός, Αρεοπαγίτης, πολυδιαβασμένος.

Τελικά, αναγκάστηκα να ολοκληρώσω την επιμέλεια του έργου χωρίς την παραμικρή ελπίδα γνωριμίας με κάποιον από τους αρχικούς συντελεστές του έργου. Μια γνωριμία την οποία ήθελα όχι μόνο για τη χαρά ή την οποιαδήποτε περιέργεια που θα μου ικανοποιούσε η «γνωριμία με τον συγγραφέα», αλλά, επίσης, ως επιστήμονας που έχω σπουδάσει και ασχολούμαι με τον εγκέφαλο και τον νου, στο πλαίσιο διαπίστωσης λεπτομερειών γύρω από τη διαδικασία τηλεπαθητικής λήψης των πληροφοριών που περιέχονται στο έργο.

Το ουσιαστικό κέρδος που είχα από το ότι δεν γνώρισα προσωπικά κανέναν από τους αρχικούς συντελεστές του έργου ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – Οκτώ Βιβλία Αλήθειας είναι ότι «υποχρεώθηκα» να επικεντρωθώ πρωταρχικά στην ουσία του τι γράφεται στα οκτώ βιβλία και δευτερευόντως στο πώς ακριβώς γράφτηκαν ή στην προσωπικότητα αυτών που τα έγραψαν. Στηριζόμενος, λοιπόν, στο συγκλονιστικό περιεχόμενο του έργου, στη διαχρονική σοφία που αντανακλά, ολοκλήρωσα αυτό που είχα ξεκινήσει με πίστη στα γραφόμενα, με πίστη στον εαυτό μου ότι η ανάμειξή μου στο έργο έχει ουσιαστικό νόημα, με πίστη στους αρχικούς συντελεστές του έργου και με πίστη στην πηγή των συντελεστών αυτών.

Έτσι φτάσαμε στον Ιανουάριο του 2018 και επιτέλους τα οκτώ βιβλία επανακυκλοφόρησαν συγκεντρωμένα σε έναν τόμο, το ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – Οκτώ Βιβλία Αλήθειας. Λίγο καιρό αργότερα, ένα πρωί χτύπησε το τηλέφωνο και άκουσα για πρώτη φορά τη Σ.Σ. Είχε λάβει γνώση της ύπαρξης του βιβλίου, το είχε μόλις πιάσει στα χέρια της, και βρήκε τα στοιχεία μου ώστε, δακρυσμένη από συγκίνηση, να με ευχαριστήσει για τη συνέχιση του έργου που με τόσο κόπο είχε ξεκινήσει πριν 25 περίπου χρόνια.

Ευθύς εξαρχής, η Σ.Σ. μου μίλησε για το παρόν βιβλίο, που παρουσιάζεται υπό τον τίτλο Ουράνια Θαύματα – Κρυμμένες Αλήθειες. Η συγγραφή του βιβλίου αυτού ξεκίνησε ουσιαστικά το 2001 (ένα κεφάλαιο γράφτηκε ήδη το 1999) και ολοκληρώθηκε το 2002. Ο Εμμ. Παπαδογιάννης επιμελήθηκε εκ νέου το βιβλίο που έλαβε τότε τον τίτλο Ο Κύκλος των Χαρίτων. Η εκτύπωση του βιβλίου αυτού ολοκληρώθηκε ελάχιστες μέρες αφού απεβίωσε ο Εμμ. Παπαδογιάννης, το 2004. Το βιβλίο δεν κυκλοφόρησε ποτέ, αλλά τυπωμένο μοιράστηκε σε λίγους ανθρώπους. Η Σ.Σ. με ρώτησε αν θα με ενδιέφερε να το δω και αν θα ήθελα να το επιμεληθώ όπως και τα πρώτα οκτώ βιβλία, ώστε να επανεκδοθεί. Επίσης, μου ανακοίνωσε τη δυνατότητα προσθήκης στο παρόν βιβλίο επιπλέον ανέκδοτων κειμένων, πρόσφατων και παλαιότερων.

Ανεξάρτητα απ’ το ότι η Σ.Σ. ευγενώς απευθύνθηκε στην ελεύθερή μου βούληση να συμμετάσχω στη συνέχιση του έργου, το ερώτημα που μου έθεσε το εξέλαβα ως καθαρά ρητορικό. Έχοντας αποδεχθεί με όλο μου το είναι την αυθεντικότητα και τη σοφία του περιεχομένου των οκτώ βιβλίων, δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν μετά από τόσο βαθιά και πολύχρονη ενασχόληση να μη με ενδιαφέρει το οποιοδήποτε συμπληρωματικό περιεχόμενο!

Τελικά, το παρόν Ουράνια Θαύματα – Κρυμμένες Αλήθειες (ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – Το Ένατο Βιβλίο) αποτελείται από δύο μέρη, το παλαιότερο Ο Κύκλος των Χαρίτων και το νεότερο Ουράνια Θαύματα – Κρυμμένες Αλήθειες. Έκρινα ότι το περιεχόμενο του Κύκλου των Χαρίτων είναι πιο εξειδικευμένο και ότι για τους περισσότερους αναγνώστες νοηματικά αρμόζει να έπεται των νεότερων κειμένων. Προσωπικά, θεωρώ και τα δύο ως διαχρονικά αριστουργήματα της διανόησης, που δεν επηρεάζονται από την όποια σειρά τα παραθέσω και που θα ήθελαν να τα γνωρίζουν όλες οι γενιές που προηγήθηκαν και θα ακολουθήσουν.

Στο πλαίσιο της επιθυμίας μου για απρόσκοπτη συνέχεια του όλου έργου, έκρινα ότι αρμόζει στο βιβλίο αυτό να εκδοθεί όσο γίνεται πιο κοντά στο αρχικό. Έτσι, κατέβαλα κάθε προσπάθεια ώστε ο στόχος αυτός να επιτευχθεί μέσα στο 2018.

2. «ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ» – Η ΣΕΙΡΑ ΒΙΒΛΙΩΝ

Με την επιθυμία το όλο έργο «ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ» να είναι από σχεδόν κάθε άποψη πιο προσιτό απ’ ό,τι επιτρέπει η όποια έντυπη έκδοσή του, θεώρησα σκόπιμο να προσφέρω ελεύθερα προς ανάγνωση όλο το κείμενο και των δύο βιβλίων στο www.truthlegacybooks.gr, δηλαδή σε δικό τους ιστότοπο στο διαδίκτυο.

Χάρη στις συνεχείς εξελίξεις της πληροφορικής, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το διαδίκτυο προσφέρει πολλές δυνατότητες και ευκαιρίες εκτός, βέβαια, από την κλασική απόλαυση να κρατάς, να ξεφυλλίζεις και να διαβάζεις ένα όμορφο βιβλίο.

Μια από αυτές τις δυνατότητες είναι ότι άνθρωποι με δυσκολία να διαβάσουν τα κείμενα στα βιβλία λόγω του μεγέθους των γραμμάτων μπορούν να το επιτύχουν στον διαδικτυακό ιστότοπο, επιλέγοντας να μεγεθύνουν τα γράμματα κατά τις ανάγκες τους.

Μια ακόμα δυνατότητα –πιο ουσιαστική για μένα, που κοπίασα πολύ για 12 χρόνια προσπαθώντας να μην παρεκκλίνω νοηματικά στο παραμικρό από το κείμενο των οκτώ αρχικών βιβλίων– θεωρώ ότι κατέστη αναγκαίο να αξιοποιηθεί άμεσα όταν, μέσα από τα παρόντα κείμενα, γνώρισα τις ιδιαίτερες ερμηνείες κάποιων όρων. Ευθύς αμέσως το μάτι μου έπεσε στον όρο «θείωση» που είχα συναντήσει σε δύο σημεία παλαιότερα, κατά την επιμέλεια του πέμπτου βιβλίου, Τα Επόμενα Βήματα – Από τα Άστρα.2 Τόσο στην κοινή όσο και σε πιο παλιές μορφές της ελληνικής γλώσσας, η ερμηνεία της θείωσης (θειάφισμα ή χημικός εμπλουτισμός μιας ουσίας με θείο ή με θειούχα ένωση) διαφέρει πλήρως από τη λέξη θέωση – έναν όρο που κι αυτός χρησιμοποιείται σε άλλα σημεία του όλου έργου. Μη βρίσκοντας τη λέξη θείωση να έχει θεολογική έννοια σε καμιά πηγή, αποφάσισα και την αντικατέστησα με τη λέξη θέωση την οποία θεώρησα συγγενή. Τώρα, πλέον, που βρήκα την ιδιαίτερη ερμηνεία της θείωσης στο έργο αυτό, έχω δύο άμεσες ευκαιρίες διόρθωσης του λάθους μου πριν καν γίνει η επανέκδοση του ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – Οκτώ Βιβλία Αλήθειας, όταν τα υπάρχοντα αντίτυπα εξαντληθούν: η μία στη διαδικτυακή ηλεκτρονική έκδοση του έργου και η άλλη στον πρόλογο αυτόν εδώ.

Η έκδοση του παρόντος βιβλίου, που νοηματικά και χρονικά τόσο πολύ συγγενεύει με το ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – Οκτώ Βιβλία Αλήθειας, μου δίνει την ευκαιρία να κάνω κάποιες διευκρινίσεις που προέκυψαν είτε από την πρώτη εμπειρία της έκδοσης του προπομπού του είτε από τη διαφωτιστική πλέον γνωριμία μου με τη Σ.Σ.

Η πρώτη αφορά στον τρόπο ανάγνωσης του έργου. Αν και είθισται ένα βιβλίο να διαβάζεται ξεκινώντας από την αρχή του, είναι σαφής η προτροπή στο προηγούμενο βιβλίο και στο Α΄ μέρος αυτού του βιβλίου και ενθαρρύνεται η ανάγνωση χωρίς σειρά, η «τυχαία» ανάγνωση σε όποια σελίδα ανοίξει κανείς το βιβλίο κάθε διαφορετική ημέρα. Οι πληροφορίες που λαμβάνω από αναγνώστες των οκτώ πρώτων βιβλίων επιβεβαιώνουν ότι αυτό «παραδόξως» διευκολύνει πολύ την ανάγνωση του συγκεκριμένου έργου. Είμαι, ωστόσο, κάπως σκεπτικός για το αν αυτό μπορεί να αποτελέσει σύσταση και για το Β΄ μέρος του παρόντος βιβλίου, τον Κύκλο των Χαρίτων.

Η δεύτερη αφορά στο περιεχόμενο του έργου, που στο μυαλό μου διαχωρίζω απλά ως: α) κείμενα φωτισμένων ανθρώπων, β) φωτισμένα κείμενα από πνευματικές διάνοιες άνωθεν, τους αυτοαποκαλούμενους «Συντρόφους».

Στο παρόν βιβλίο, όλα ανεξαιρέτως τα κείμενα προέρχονται από τους «Συντρόφους» διά της Σ.Σ., με εμφανή εξαίρεση τα παραθέματα και χωρία που προστέθηκαν σε δεύτερο χρόνο από τη Σ.Σ., τον Εμμ. Παπαδογιάννη και εμένα.

Αυτό δεν ισχύει στον ίδιο εμφανή βαθμό με το ΑΦΘΑΡΤΑ & ΑΔΙΑΒΛΗΤΑ – Οκτώ Βιβλία Αλήθειας, όπως με διαφώτισε και η Σ.Σ. Στο Β΄ τμήμα του πιο πάνω βιβλίου –από το Β΄ μέρος του τρίτου βιβλίου ως και το όγδοο βιβλίο–, πέραν των κειμένων των προλόγων, των εισαγωγών και κάποιων επιλόγων εκάστου βιβλίου, υπάρχουν και λίγα σημεία στα οποία υπεισέρχεται σε δεύτερο χρόνο, δηλαδή κατά την επιμέλεια, και η «υποκειμενική» γνώμη των φωτισμένων επιμελητών του έργου, σαφώς με προεξάρχοντα τον Εμμ. Παπαδογιάννη. Τονίζω, παρενθετικά, ότι σε όσα λίγα σημεία θέλησα να εκφράσω τη δική μου γνώμη που διαμόρφωσα κατόπιν προσωπικής έρευνας, την επισήμανα ευκρινώς ως «Σημείωση του Επιμελητή», [Σ.τ.Ε].

Τα περισσότερα, λοιπόν, από τα λίγα τέτοια σημεία προσθήκης στο κείμενο που αποτύπωσε η Σ.Σ. ξεχωρίζουν λόγω της εμφανούς παρεμβολής κάποιων επεξηγηματικών θεολογικών χωρίων ή παραθεμάτων από την Κοιλάδα των Ρόδων.3 Πρόκειται για ένα εκπληκτικό βιβλίο που έγραψε ο P. Dienach και επιμελήθηκε ο Γ. Παπαχατζής. Όπως είχα γράψει,4 θεωρώ ότι το βιβλίο αυτό είναι στη βάση του προϊόν συγκλονιστικής συμπαντικής παραχώρησης, χωρίς αυτό να με είχε εμποδίσει να εκφράσω παράλληλα την άποψη ότι έχει και σημαντικές διαφορές από τα κείμενα των «Συντρόφων», τα οποία πρωταρχικά ασπάζομαι ως αυθεντικά και αληθινά.

Δυστυχώς, δεν διασώζονται σε χειρόγραφη ή άλλη μορφή τα πρωτότυπα κείμενα της τηλεπαθητικής υπαγόρευσης προς τη Σ.Σ., κάτι που θα επέτρεπε εύκολα τον σαφή εντοπισμό κάθε άλλου σημείου (πέραν των χωρίων και των κειμένων από την Κοιλάδα των Ρόδων) όπου τα κείμενα των «Συντρόφων» συμπληρώθηκαν –χωρίς να παραποιηθούν– κατά την επιμέλεια για την πρώτη έκδοση των κειμένων από τον Εμμ. Παπαδογιάννη. Πρόκειται για ελάχιστα σημεία όπου γίνεται σαφής αναφορά σε σύγχρονες δομές και γεγονότα της σημερινής κοινωνίας μας, όπως για παράδειγμα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και στον πόλεμο στην Αδριατική,5 στη διακυβέρνηση των λαών.6

3. ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά όλους τους φίλους για τον προσωπικό χρόνο που αφιέρωσαν βοηθώντας με να παρουσιάσω αυτό το βιβλίο, που δεν θα ήταν αυτό που είναι χωρίς τη συμβολή του καθενός τους. Και βέβαια, πλέον, τη Σ.Σ.

4. ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ

Στον πρόλογο του ακυκλοφόρητου βιβλίου Ο Κύκλος των Χαρίτων που ο Εμμ. Παπαδογιάννης επιμελήθηκε, χωρίς να προλάβει να το πιάσει στα χέρια του, αναφέρει:

«Στο προκείμενο πόνημα περιέχεται πρώτα απ’ όλα ένα μήνυμα αγάπης από τη Δύναμη Εκείνη που όλοι εμείς αποκαλούμε Θεό, με απόλυτη ή σχετική εμπειρία γνώσης ή με άγνοια ότι πρόκειται για την υπέρτατη Δύναμη του κάλλους και της συγγνώμης, που εκλιπαρεί την αγάπη μέσα σε όλες τις εκφράσεις και τους δρόμους της πορείας που λέγεται ζωή.

»Ένα μήνυμα από τη Δημιουργία που καθορίζει την τάξη και αρμονία του πνευματικού και φυσικού Σύμπαντος, που μας φέρνει ευνοϊκούς ανέμους στην πνεύση των ψυχικών και πνευματικών μας αναζητήσεων.

»Ένα μήνυμα από Εκείνον που ορίζει τα βήματά μας στους αιώνες και αναμοχλεύει τις μνήμες μας με παρρησία και αγάπη, ότι εμείς, οι κατ’ ουσίαν αποδέκτες του μηνύματος, θα έχουμε τη ροή στο κοσμικό γίγνεσθαι της κατανόησης του Ουρανού».

Πρεσβύτατον τῶν ὄντων Θεός· ἀγένητον γάρ.
Κάλλιστον κόσμος· ποίημα γὰρ Θεοῦ.
Θαλής ο Μιλήσιος (Διογένης Λαέρτιος, Βίοι φιλοσόφων).

Στο ίδιο βιβλίο, η Σ.Σ. είχε γράψει:

«Το αποκαλυπτικό τούτο έργο είναι μια πνευματική σύλληψη που ενεγράφη στην κατανόησή μου, στα νοητικά μου κύτταρα, με την εντολή να μεταφερθεί στη δική σας κατανόηση. Οι ήχοι της σύνθεσης αυτού του συλληπτικού έργου δονούσαν την ψυχή μου και την προέτρεπαν να δώσει αυτά τα μηνύματα στα επίπεδα του πλανήτη μας. Τα μηνύματα αυτά που διέρχονταν μέσα από τα εγκεφαλικά μου κύτταρα, προχωρούσαν στη σφαίρα της δικής μου κατανόησης με έναν τρόπο που δεν είμαι σε θέση να εκφράσω με λόγια. Σε όλη τη διάρκεια του συλληπτικού χρόνου, αυτό που κυριαρχούσε στην ψυχή μου ήταν το δέος, η ευλάβεια και η “ανάγκη” να εκφράσω με ιδιαίτερα λόγια αυτή την εκπληκτική θεία παροχή.

»ΕΚΕΙΝΟΝ, τον ΚΥΡΙΟ της αγάπης, του ελέους και της θυσίας, ήρθαν να μας δώσουν οι άυλες φωτεινές οντότητες και απλώς εγώ, για λόγους που δεν γνωρίζω, ανέλαβα αυτόν τον ρόλο να γράψω, να συλλέξω και να σας δώσω τα μηνύματά τους.

»Το έργο αυτό προσφέρει ελπίδες πρόσβασης στα θεία πράγματα, υπό την προϋπόθεση ότι θα δοθεί αγώνας για την προώθηση της οντότητας».

Είμαι ευγνώμων που μέσα από το έργο αυτό διεύρυνα τις επιστημονικές και ευρύτερες γνώσεις μου γύρω από τον άνθρωπο, και ευτυχής για την ελάχιστη συμμετοχή μου στην ανάδειξη του έργου.

Αθήνα, Οκτώβριος 2018

Ευθύμιος Χαρ. Μικρόπουλος