08.05 | Μοναδική Εμπειρία (24ος – 25ος αιώνας) – Βιβλία Αλήθειας – Truth Legacy Books

5. Μοναδικὴ Ἐμπειρία (24ος – 25ος αἰώνας)

ΒΙΒΛΙΟ ΟΓΔΟΟ: ΠΟΡΕΙΑ ΑΓΓΕΛΩΝ ΣΤΗ ΓΗ

A- A A+

Ἐντὸς τεσσάρων μηνῶν ἀπὸ σήμερα θὰ ἀποχωρήσουμε, θὰ εἰσχωρήσουμε σὲ ἄλλα σχήματα καὶ ἐπίπεδα, ὅπως εἶναι προγραμματισμένο.

Ὅλα ὅσα σᾶς ὑπαγορεύσαμε εἶναι ἡ Ἀλήθεια.

Ὅλα ὅσα συνέβησαν καὶ ὅλα ὅσα θὰ συμβοῦν ἔχουν τὸν λόγο τους.

Ἡ γνώση θὰ κατακτηθεῖ στὰ τρία ἀμέσως ἑπόμενα ἐπίπεδα τῆς ἀνοδικῆς συμπαντικῆς πυραμίδας.

Ἡ συμβολικὴ πυραμίδα, τὴν ὁποία καλοῦνται νὰ διαπεράσουν ὅλα τὰ ὄντα τῆς Γῆς, θὰ δέχεται στὴ διάρκεια τῆς ἀνάβασής της ἐπαφὲς ὑπεργήινης ἐμπειρικῆς διάστασης καὶ δύναμης καὶ θὰ λαμβάνει οὐσιαστικὴ θέση ἀπὸ τὴν πρώτη παράλληλο.

Μὲ διακριτικὴ χάρη καὶ εὐχέρεια, ποὺ πηγάζουν ἀπὸ τὴ διάθεση τῆς Δύναμης, θὰ ποιηθεῖ ἡ συμπαντικὴ καὶ νοητικὴ πορεία. Ἡ Θεία ἐπέμβαση θὰ ἀποφασίσει «πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις» σὲ ἐνεργειακὰ ἐπίπεδα ποὺ ἤδη ἐπιλέχθηκαν, κρίθηκαν καὶ προκαθορίστηκαν ὡς πεδία βολῆς οὐράνιου δυναμικοῦ καὶ πεδία ἐκπομπῆς καὶ ἀπὸ τὶς γήινες δυνάμεις. Σὲ διάφορα σημεῖα τοῦ πλανήτη σας ἐπενεργοῦν ἤδη ἰσχυρὲς ἐνεργειακὲς Οὐράνιες Δυνάμεις.

Ὁ Πάνσοφος Νοῦς ποιεῖ καὶ τὰ ποιήματά Του ἐκπλήσσονται, γιατὶ στὴν πορεία τῆς ποίησης ἐπέλεξε τὸν Νου.

Αὐτὸν τὸν Νου ἐπιδιώκουμε νὰ κατακτήσετε.

Εἰσχωρήσαμε στὴ Γῆ ποικιλοτρόπως. Σᾶς δώσαμε κατὰ καιροὺς ἡμίθεους, ἥρωες καὶ Ἁγίους. Προχωρήσαμε σὲ παρελθόντα καὶ μπήκαμε μὲ νυστέρι ἐπέμβασης. Μελετήσαμε τὰ βιώματά σας καὶ ἔχουμε καταστεῖ οἱ ἰδιαίτεροι καὶ προσωπικοί σας κριτές – αὐστηροί, ἐπιεικεῖς καὶ ἄτεγκτοι σὲ κάποιες συγκεκριμένες στιγμές. Συγκατοικήσαμε μὲ τὸν πόνο σας, συνοδοιπορήσαμε καὶ σᾶς συντροφεύσαμε.

Ἔχουμε ἐπαφὴ Θεοῦ. Ὑποκλινόμαστε εὐγνώμονες στὸ Θεϊκὸ ἔργο, ἔργο ἀπὸ τὸ ὁποῖο ἀναβλύζει ζωὴ ἐκ τῆς Ἀγάπης Του. Εὐλογημένος ὁ πόνος. Εὐλογημένη ἡ δοκιμασία. Εὐλογημένη ἡ πορεία τῶν φυλῶν τῆς Γῆς. Εἴμαστε συμμέτοχοι στὸν πόνο τοῦ ὄντος ποὺ ἀποκαλεῖται Ἄνθρωπος.

Ἐπεξηγήσαμε τὸ χωροχρονικὸ διάστημα ποὺ ἐπακολουθεῖ μετὰ τὴν παράλληλο Α-Β καὶ προσδιορίζεται ὁριοχρονικὰ μὲ τὴν παράλληλο τομῆς Γ-Δ. Ἕνας χῶρος ἰσχυρῆς ἔμπνευσης ἀπὸ τὰ ἀνώτερα ἐπίπεδα στοχασμοῦ, ἕνας χῶρος ἀνοιξιάτικου διανοητικοῦ ὀργασμοῦ. Στὸ δεύτερο στάδιο οὐσίας, μετὰ τὸ 2400 μ.Χ., μιὰ αὔρα τῆς ἄνοιξης διανοίγει ὀφθαλμούς, πνοές, διάνοιες, σκέψεις καὶ σᾶς ὁδηγεῖ στὸν κόσμο τῶν ὁραμάτων. Οἱ σκεπτόμενοι τῆς Γῆς ἤδη εἰσχωροῦν «ἐν συνειδήσει εὐρύτητας» στὸ στάδιο αὐτῆς τῆς συμπαντικῆς διαδικασίας οὐσίας.

Ἐδῶ, στὸ στάδιο αὐτὸ ξυπνᾶ ἡ ἄνοιξη, ἀγγίζει, ἀγγίζεται καὶ χάρη στὶς προκλήσεις της εὐωδιάζουν δίαυλοι ἔντονου φωτεινοῦ Νοῦ. Στὸ δεύτερο αὐτὸ στάδιο ἀνάπλασης ἀποκαλύπτεται ὁ Ἥλιος καὶ ἐντὸς τοῦ φωτός του ἀποκαλύπτονται ὀντότητες ἰδιάζουσας προγενετικῆς ὑφῆς.

Αὐτὸ τὸ ὀργανωμένο πεδίο δράσης συμβολίζει τὸν πνευματικὸ ὀργασμὸ τῆς ἀνάκαμψης τῶν παρθενικῶν δυνάμεων ἀπὸ τὶς ὁποῖες θὰ θηλάσουν τὰ ὄντα τῆς Γῆς. Τὰ ὄντα τῆς Γῆς θὰ θηλάσουν ἐκ Πνεύματος καί, ἐνῶ τὸ Πνευμα θὰ εἰσχωρεῖ στοὺς μητρικοὺς γαλακτοφόρους ἀδένες, ὁ ἀνὴρ τῆς σοφίας θὰ εἰσχωρεῖ στὰ πεδία τοῦ γήινου χώρου.

Προσπαθοῦμε νὰ φωτίσουμε μέσες διάνοιες. Αὐτὸς εἶναι ὁ ρόλος μας. Ἀγνοοῦμε τοὺς ἄπιστους καὶ ὁρίζουμε τοὺς πιστούς, αὐτοὺς ποὺ στὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου ὀμνύουν ὅρκο εἰρήνης, ἀγάπης καὶ ἀρετῆς.

Ἤδη σᾶς ἔχουμε μιλήσει γιὰ «μύθους σοφίας», γιὰ σύμβολα πορείας, γιὰ ἐνεργειακὰ πεδία τοῦ συμπαντικοῦ γίγνεσθαι. Ὁρίζουμε τὰ μελλούμενα καὶ δὲν παραποιοῦμε τὴν Ἀλήθεια.

Ἀπὸ νυστέρι Θείας προέλευσης θὰ διανοιχθεῖ τὸ Φως καὶ θὰ διαγνωστεῖ ὁ Οὐράνιος Φωτεινὸς Κόσμος στὸν προσδιορισμένο χρόνο, δηλαδὴ ὅταν ἀνέλθετε στὴν ἔνατη παράλληλο.

Ξυπνᾶ ἡ ἄνοιξη ἐντὸς ἔντονων κραδασμῶν ψυχῆς, σώματος καὶ ὕλης. Ἐπακολουθοῦν συμβολικὰ σχήματα νηνεμίας καὶ εἰσέρχεστε σὲ ἐπίπεδα φωτὸς μόνο μὲ τὴ Γνώση.

Ἐπακολουθεῖ γνωστικὴ οὐσία προερχόμενη ἀπὸ τὸ καντήλι τοῦ ἐλέους καὶ ρεῦμα ἔντασης ροϊκῆς φάσης συνεπαίρνει τὰ ὄντα τῆς Γῆς, τὰ ἀπρογραμμάτιστα καὶ διαστροφικά.

Θὰ ἀναμειχθοῦν φυτικοζωικὲς οὐσίες καὶ θὰ ἀνθήσουν ὑπὸ μορφὴ ζωικοῦ καὶ φυτικοῦ κυττάρου. Θὰ συντελεστεῖ φαινόμενο πρωτοφανοῦς λήψης καί, ὅπως θὰ παρατηρήσετε, θὰ ἐξελιχθεῖ ἡ ἑξῆς διαδικασία: Ἀναμειγνύονται ζωικὰ καὶ φυτικὰ κύτταρα καί, ἐντὸς ἐκπλήξεων, μέσα ἀπὸ μιὰ σύντομη πορεία ἀναπτύσσονται μὲ φυτικὲς διαδικασίες καὶ δημιουργοῦν ζωικοὺς ὀργανισμούς.

Ἀναμένουμε ἐντὸς τῶν αἰώνων καὶ δίνουμε τὰ αἰώνια γιὰ τὰ ὄντα τῆς Γῆς.

Στὸν 25ο αἰώνα ἔχουμε σὰν σύμβολό μας τὸ ἑλληνικὸ ἀλφάβητο. Ἐπακολουθεῖ εὐθεία γραμμὴ –δὲν προκύπτει, ἐπακολουθεῖ– καὶ εἰσχωρεῖ Δια Του Επι καὶ ἀκολουθεῖ τὰ κατάλληλα μονοπάτια γιὰ τὴ λήψη τῆς Μοναδικης Εμπειρίας. Αὐτὴ ἡ ἐμπειρία θὰ εἶναι οὐσιαστική, γιατὶ μερικοὶ θὰ τὴ λάβουν ὡς Φως προερχόμενο ἀπὸ τὴ Χριστικὴ Ἐμπειρικὴ Διάνοια.

Στὸν 25ο αἰώνα ἀπουσιάζει σταδιακὰ ἡ ὕλη. Ολα τὰ ὄντα λαμβάνουν κύτταρα φωτεινῆς ἔλευσης, ἱκανὰ νὰ μετακινήσουν τὴν ὕλη καὶ νὰ τὴν ἀνα-κινήσουν447 σὲ οὐσία ἁπλῆς ἀνάγκης ἔκφρασης τοῦ Πνεύματος.

Τὸν 25ο αἰώνα φωτίζονται οἱ «Πολιτεῖες». Οἱ Γαλαξίες ἐπικοινωνοῦν μὲ τὶς Πολιτεῖες. Ἡ Πόλη εἶναι ἔννοια συμβολική, εἶναι ἡ ποίηση τοῦ ἤθους. Ἐντὸς τῆς Πολιτείας οἱ Οὐρανοὶ κατέρχονται ἐν ροῇ. Οἱ Οὐρανοὶ κατέρχονται γαλάζιοι, ἁγνοί, χρυσόχροοι καὶ γλυκομίλητοι. Τὰ χείλη τῆς Γῆς ἑνώνονται μὲ ἐκεῖνα τοῦ Οὐρανοῦ, ποὺ στάζουν μέλι καὶ φῶς. Ἕνα φιλὶ μελόχρυσο θὰ συνδέσει καὶ ἑνώσει τὶς φυλὲς τῆς Γῆς. Ἀπὸ τὸ φιλὶ αὐτὸ θὰ γεννηθοῦν τριαντάφυλλα ἄχρωμα πρὸς στιγμὴν κατὰ τὴ γήινη ἔννοια τῶν χρωμάτων, μὰ χρυσὰ καὶ χρυσόηχα στὴ συνέχεια. Αὐτὰ ὑπάρχουν καὶ ζοῦν στοὺς Ἀνώτερους Γαλαξίες.

Στὸν 25ο αἰώνα ἀρχίζει νὰ ἀλλάζει ὁ φωτισμὸς τῆς Γῆς, νὰ ἀλλάζει ἡ πλάση. Ἕνα κομμάτι ἀπὸ τὸν Πυρήνα εἰσέρχεται στὰ σπλάχνα τῆς Γῆς «σὰν σὲ στάδιο ἀγώνα». Τὰ πάντα ὑφίστανται ἐν τῇ οὐσίᾳ τοῦ Λογικου Οντος ποὺ ποιεῖ καὶ δὲν ἐπιτρέπει διάκριση. Ὁ κύκλος βίωσης θὰ ἀναγεννηθεῖ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος.

Ἡ ἀναγέννηση τοῦ 25ου αἰώνα θὰ ξαναφέρει στὴν ἐπιφάνεια ὅλα ἐκεῖνα ποὺ ἀπὸ τὸν 20ὸ αἰώνα καὶ μετὰ θεωρήθηκαν πλάνες, θὰ ἐπαναφέρει δηλαδὴ τὸν θρησκευτικὸ συμβολισμό, τὴ γνήσια καλλιτεχνικὴ δημιουργία καὶ ὅλες τὶς αἰώνιες πνευματικὲς ἀξίες γιὰ τὶς ὁποῖες ὁ ἄνθρωπος, γενικά, τόσο πολὺ εἶχε προσπαθήσει, τόσο πολὺ εἶχε ὑποφέρει. Ὅλα ὅσα ἡ ὑλιστικὴ νοοτροπία εἶχε θεωρήσει περιττὰ στὴ ζωὴ καὶ εἶχε ὑποβιβάσει σὲ ὑποδεέστερο πλάνο θὰ ἐπανέλθουν στὴν ἀρχαία βάση τους, ἀπὸ τὴν ὁποία θὰ καταρριφθοῦν τὰ ἀρνητικὰ εἴδωλα τῶν ποικίλων τραγουδοποιῶν, ποδοσφαιριστῶν, καλαθοσφαιριστῶν, σχεδιαστῶν μόδας, ἀσήμαντων ἠθοποιῶν κ.λπ. Οἱ μηχανὲς καὶ ἡ ὀργάνωση τῆς ζωῆς κάτω ἀπὸ τὴν ὑλιστικὴ νοοτροπία ἀρχίζουν νὰ τοποθετοῦνται, ὡς ἀξίες, σὲ ἕνα διαφορετικὸ βάθρο. Ἡ λεγόμενη «δύναμη τῆς ἐξουσίας», οἱ ὠφελιμιστικὲς τάσεις, οἱ «ἀπολαύσεις τῆς ζωῆς» ὅπως ἀκριβῶς τὶς ἐννοοῦσε ὁ Σαρδανάπαλος διαφοροποιοῦνται καὶ ἀντὶ γιὰ αὐτὲς προβάλλονται ἄλλες ἠθικὲς καὶ πνευματικὲς ἀξίες, προβάλλεται τὸ κάλεσμα στὴν ἐσωτερικὴ ζωή, στὴν αὐτοσυγκέντρωση, στὴν περισυλλογὴ448 καί, προπαντός, στὴν ἀπόκτηση αὐτοσυνειδησίας. Ἡ ροπὴ τοῦ ἀνθρώπου-ρομπὸτ νὰ «ἀπολαμβάνει» τὴ ζωὴ χωρὶς καμία δική του ἔκφραση ἢ πρωτοβουλία ἐξαφανίζεται καὶ στὴ θέση τοῦ «παλαιοῦ» ἀνθρώπου εἰσέρχεται θριαμβευτικὰ ὁ Νέος Φωτισμένος ἄνθρωπος.

Ὁ χῶρος, ὁ χρόνος, ἡ λογικὴ τῶν δυνάμεων τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶν θὰ ἐκμηδενιστοῦν καὶ ἡ ζωὴ θὰ ἔρχεται σὲ σχέση μὲ τὸ Σύμπαν, ἀνοιχτὰ πλέον, σὲ ἄλλους καθοριστικοὺς χώρους – γιὰ τοὺς ὁποίους δὲν θὰ ὑπάρχει συγκεκριμένη ἔννοια βάσει τῆς ὁποίας θὰ μποροῦν νὰ καθοριστοῦν.

Ὁ ἀναγεννημένος ἄνθρωπος γιὰ τὸν ὁποῖο μιλᾶμε θὰ εἶναι ἕνα τέλειο, νοητικὰ ἀνεπτυγμένο, μελλοντικὸ δημιούργημα καὶ θὰ ἀποκτήσει σιγὰ-σιγὰ τὴν ἰδιότητα καὶ μεγαλειώδη ἐμπειρία τῆς ἄμεσης ἐπαφῆς μὲ τὴν ἄκτιστη φύση.

 


447 Ἐνν. νὰ τῆς δώσουν νέα ὤθηση. [Σ.τ.Ε.]

448 Dienach, Paul-Amadeus, Ἡ Κοιλάδα τῶν Ρόδων, ὅ.π., σ. 510.

ΚΕΦΑΛΑΙΑ