05.14 | Διδαχές – Παραινέσεις – Βιβλία Αλήθειας – Truth Legacy Books

14. Διδαχές – Παραινέσεις

ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΜΠΤΟ: ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ – Ἀπὸ τὰ Ἄστρα

A- A A+

Βρισκόμαστε στὸν αἰώνα τῆς ἀποκάλυψης –γιὰ ἐμᾶς ὁ γήινος «χρόνος» ἀποτελεῖ σταγόνα στὴν αἰωνιότητα– καὶ σύντομα στὸν πλανήτη σας θὰ εἰσβάλει ὁ Αιων.

Σύντομα ὁ ταλαιπωρημένος ἄνθρωπος θὰ ἀπολαύσει αὐτὸν τὸν ἐπερχόμενο αἰώνα, ποὺ θὰ εἶναι αἰώνας Απαιτησης, Προσδοκιας καὶ «Χαρης». Ἤδη ἔχετε βρεθεῖ ἐντὸς ἀποκαλυπτικῶν γεγονότων ποὺ θὰ «προαποδείξουν» ὅσα ἀναγγείλαμε.

Τὰ ἐπερχόμενα γεγονότα στὸν πλανήτη σας «ἐκπλήσσονται» καὶ ἐκπλήττουν τὶς ὀντότητες τῆς Γῆς καὶ οἱ ἐκπλήξεις διαδέχονται ἡ μία τὴν ἄλλη.

Ἀπὸ ἕνα συγκεκριμένο σημεῖο-γεγονὸς θὰ κινηθεῖ ἡ ἀρχὴ τῆς οὐράνιας Ταξης.

Ἡ ἀρχὴ τῆς οὐράνιας ἄρχουσας τάξης εἶναι σύμφωνη μὲ τὶς Γραφὲς καὶ τὸν λόγο τῆς ὑπόσχεσης καὶ πραγμάτωσης. Ἔχουμε ἤδη κατανοήσει καὶ ἐπεξεργαστεῖ τὰ προβλήματα τῶν ὄντων καὶ βρισκόμαστε μὲ διάθεση ἐπιεικοῦς βοήθειας καὶ ἀγάπης.

Ἐνστερνιζόμαστε τὰ χαλεπὰ τῶν βιωμάτων σας καὶ εἴμαστε πάντοτε ἕτοιμοι γιὰ τὴν ἀπονομὴ μεταλλίων στοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ γήινου στίβου.

Ἀνάμεσά σας θὰ εἰσχωρήσουν «Ἄγγελοι Ἀγάπης», γιατὶ ὁ Κύριος ἔχει ἀναγγείλει ὅτι «ἐκ τῶν Ἀγγέλων καὶ διὰ τῶν Ἀγγέλων κατέρχομαι».

Οἱ Ἄγγελοι τοῦ Κυρίου θὰ «συλλαμβάνουν» ἐλεύθερες ὀντότητες, γιατὶ θὰ εἶναι ἰδιαίτερα εὐαίσθητοι στὴν ἐκπληκτικὴ Ελευθερία καὶ θὰ νιώθουν τὴ χαρὰ νὰ αἰχμαλωτίζουν ἀπὸ ἀγάπη καὶ μόνο τοὺς ἐλεύθερους «τοῦ νοῦ καὶ τῆς κίνησης».

Μὲ αὐτὰ ποὺ σᾶς ἀποκαλύπτουμε εἴμαστε ἡ μικρότερη ἁπλὴ ὑπερβολὴ μέσα στὶς ἔντονες ἐγωιστικὲς ὑπερβολὲς τῶν γήινων.

Συλλέξαμε τὰ στοιχεῖα τῆς ἀλήθειας ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια καὶ γίναμε οἱ ἴδιοι ἀλήθεια, γιὰ νὰ προδιαθέσουμε τὸν πόθο σας γιὰ τὴ σοφία. Σᾶς ἀναγνωρίζουμε ἀνάμεσα σὲ δισεκατομμύρια ὀντοτήτων. Ἐντοπίζουμε ὀφθαλμοὺς σοφίας καὶ ἀποτελοῦμε ἕνα σύστημα σαφήνειας –μὲ κατεύθυνση πρὸς τὴν ἀγάπη– καὶ κινούμαστε γιὰ νὰ καταστήσουμε τοὺς ἀσαφεῖς σαφεῖς.

Ἐλέγχουμε καὶ ἐρευνοῦμε τὸν πλανήτη σας μὲ ἐκτυφλωτικοὺς προβολεῖς καὶ «οὐδὲν κρυπτὸν ὑπὸ τὸν ἥλιον». Συλλέγουμε «γυμνὸ τὸ πνεῦμα» ποὺ ἁρμόζει στὰ ἐπίπεδά σας καί, ὡς ἐκ τούτου, κάνουμε ἀκριβεῖς ἐπιλογές.

Δὲν ἐπιλέγουμε ἄγνωστα στοιχεῖα, ἐπιλέγουμε στοιχεῖα φωτός, γιατὶ αὐτὰ τὰ στοιχεῖα θὰ δημιουργήσουν τὸ ἱστορικὸ φράγμα στὸν ἄγριο ποταμὸ τῆς ἀπώλειας. Αὐτὸ τὸ φράγμα τὸ μελετήσαμε, τὸ ὁραματιστήκαμε καὶ συλλέξαμε ἰσχυρὲς οὐσίες γιὰ τὴ θεμελίωσή του. Θὰ στηθεῖ ἕνα φράγμα δύναμης στὶς ἐκβολὲς τῆς ὕλης καὶ θὰ σαρώσει τὴν ὕλη γιὰ νὰ ἀποτρέψει τὴν ἐπέκτασή της καὶ νὰ ἀποφευχθεῖ αὐτὸ τὸ ἐμπόδιο στὴν ὁμαλὴ πορεία σας.

Αὐτὴν τὴ λάσπη θὰ πολεμήσουμε καὶ θὰ τὴν ἀπομονώσουμε σὲ κοῖτες ποταμῶν, ὅπου παγιδευμένη καὶ χωρὶς ἐλπίδα ἐπιστροφῆς δὲν θὰ στέκεται πλέον ἐμπόδιο στὴν πορεία τῶν ὄντων.

Αὐτὰ τὰ ὑπολείμματα ἔχουμε τὴν ἐλπίδα νὰ τὰ προαγάγουμε σὲ «χόας νοῦ» καὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς «χόας νοῦ» νὰ συλλέξουμε πνοὲς κατάλληλες γιὰ ἐπεξεργασία, γιατὶ στὸν πλανήτη τίποτα δὲν ὑπάρχει χωρὶς τὴν ἐλπίδα τῆς πνοῆς.

Τὰ πάντα Ελκονται Εξ Εκεινου, Εντος Εκεινου Διέρχονται καὶ πρὸς Εκεινον Κλίνουν γιὰ τὴν ἐξασφάλιση τῆς μελλοντικῆς τους συγκατοίκησης. Ἐντὸς Εκεινου λαμβάνουν τὸ Σημειο Πνοης καὶ ἀπὸ αὐτὸ τὸ σημεῖο ἐξελίσσονται σὲ Καιριους Σταθμούς.

Συνεπῶς, οὐδὲν τὸ ἀπορριπτέο στὸν πλανήτη σας, οὔτε καὶ τὸ ἐλάχιστο ὑπαρκτὸ κύτταρο ζωῆς.

Ὅλοι οἱ ζῶντες ὀργανισμοὶ ἐξελίσσονται κινητικά, νοητικά, συνειδητὰ καὶ σὲ ἀναλογία μὲ τὴ συνειδητὴ καὶ νοητική τους ὑπόσταση.

Ἄνωθέν σας χαμογελοῦν ἀστέρια καὶ ἐλπίζουν στὴ «διεθνὴ συμπαντικὴ συνεύρεση», συμπόρευση καὶ συγκατοίκηση.

Προσέξτε τὸν κίνδυνο τῆς ἀφομοίωσής σας μὲ τὰ ἐπίπεδα τῆς ἀσάφειας, γιατὶ στὴν ἀγνωσία ἐνδημεῖ ἡ ἀσάφεια.

Ἡ ἀγνωσία ἔχει ἀνάγκη ἐγκατάστασης προβολέων, γιατὶ κατοικεῖ στὰ πλέον σκοτεινὰ ὑπόγεια. Ἔχουμε ἐπιλέξει τὴν ἀγνωσία σὰν ἀντικείμενο ἔρευνας, γιατὶ ἐπιθυμοῦμε νὰ ἐξαφανίσουμε τὴν ἐπικινδυνότητά της.

Χαρίστε στοὺς ἀγνοοῦντες τοὺς θησαυροὺς τῆς γνώσης. Ἐσεῖς ποὺ ἔχετε τὴν τύχη νὰ τοὺς λαμβάνετε θὰ Ανομησετε ἂν καταστεῖτε ἀποκλειστικοὶ ἰδιοκτῆτες τους. Σκορπίστε αὐτοὺς τοὺς θησαυροὺς στὰ πέρατα τῆς Γῆς καὶ γίνετε συλλέκτες τῶν καρπῶν ποὺ θὰ ἐπιφέρουν. Μπροστά σας ὑπάρχει ἀγώνας, ἀγώνας ταχύτητας καὶ ἀγώνας προσφορᾶς. Προλάβετε ἐσεῖς οἱ λίγοι τὴν κατάκτηση τοῦ ἀγώνα γιὰ τὴ διάθεση τῶν θησαυρῶν.

Προσέξτε τὸν ἀγώνα, γιατὶ ἐνδέχεται νὰ μὴν προλάβει τοὺς ἀδύνατους καὶ νὰ τοὺς ἀφήσει «ὡς ἀγνοοῦντες» ἔξω τῶν πυλῶν.

Προλάβετε οἱ δυνατοί, γιὰ νὰ καταστεῖτε μὲ τὸν ἀγώνα δυνατότεροι.

Σᾶς ὁρίζουμε καὶ μᾶς ὁρίζετε. Ἡ δύναμή μας εἶναι ἀντιστρόφως ἀνάλογη μὲ τὴ δική σας.

Σᾶς κατανοήσαμε καὶ συμβαδίζουμε μὲ τὴν ἐλπίδα συνύπαρξης, γιατὶ πέρα ἀπὸ ἐμᾶς ὑπάρχει ἡ αἰώνια ἐλπίδα – ὑπάρχει ὁ Αχρονικος Θεός, ὁ ἀποίητος Ποιητὴς ποὺ θέτει σφραγίδες Ἀγάπης στὰ Σχέδιά Του.

Θὰ ἀποβοῦμε συνοδοιπόροι καὶ «Σύνορα Διασωσης Καί Υποταγης» καὶ μὲ τὴν ἀγάπη μας θὰ εὐλογοῦμε τὸν Κύριο, ὥρα πρὸς ὥρα, λεπτὸ πρὸς λεπτό, στιγμὴ πρὸς στιγμή. Θὰ Τὸν εὐλογοῦμε γιὰ ἐσᾶς – γιὰ τὴ δική σας φωνὴ θὰ ἀποβοῦμε μέσο ἀναπαραγωγῆς εὐλογίας.

Θὰ Τὸν ἀποκαλοῦμε Ἀγάπη καί, ἐν ὀνόματι τῆς ἀγάπης, «δοῦλοι» σας θὰ συνυπάρχουμε μέχρι τὴν τελικὴ διάσωση.

Εὐλογημένος ὁ Ἅγιος Θεός, εὐλογημένος ὁ Κύριος τῶν εὐλογημένων.

Νὰ εὐχαριστεῖτε τὸν Κύριο ὅταν παίρνετε τὰ μετάλλιά Του. Ἐνώπιόν Του ὑπάρχουμε ἁπλοὶ καὶ ταπεινοὶ σύντροφοί σας.

Ἐνστερνιστεῖτε τὰ μηνύματά μας, γιατὶ ἐκβάλλονται ἀπὸ τὸν Πυρήνα. Ἐλπίζουμε νὰ λάβετε τὴ δροσιὰ ἀπὸ τὶς κρυστάλλινες πηγές μας.

Εἴμαστε στὰ πλέον δύσκολα σημεῖα τῶν καιρῶν ποὺ ἔρχονται μὲ ροὴ καὶ ἀπέρχονται μὲ ἀπόγνωση καὶ ἀπαιτοῦν σοφία.

Ἔχουμε ταυτόχρονα ἐπαφὴ μὲ ἐπίπεδα φωτὸς καὶ μὲ ἐπίπεδα γήινων.

Ἀπὸ τὴ νόηση τοῦ καθενός σας ἐξαρτᾶται ἡ ποιότητα καὶ ἡ ποσότητα ποὺ θὰ λάβετε, καθὼς καὶ ἡ βαρύτητα ποὺ θὰ ἀποδώσετε στὰ μηνύματα ποὺ διοχετεύονται μὲ τὴν ἀσύλληπτη αὐτὴ ἐπαφὴ καὶ παρουσίαση.

Ὅσο καὶ ἂν εἴμαστε ἐπίμονοι καὶ ἐπίπονοι, ἐσεῖς θὰ φέρετε τελικὰ τὴν εὐθύνη τῆς ἱστορίας, μιᾶς ἱστορίας ποὺ ἀκόμη δὲν ἔχει γραφτεῖ στὰ ἱστορικὰ συγγράμματα τοῦ πλανήτη καὶ δὲν ἔχει σχέση μὲ ἀπομνημονεύματα, μιὰ ἱστορία ποὺ δὲν ἔλαβε ἀκόμη μορφή – γιατὶ ἡ μορφή της θὰ ὑλοποιηθεῖ στὸν συγκεκριμένο χρόνο.

Αὐτὴ ἡ ἱστορία σᾶς περιμένει καὶ ἰδιαίτερα ἐπιθυμεῖ νὰ ἐγγραφεῖ διὰ τῶν χειρῶν σας. Σᾶς περιμένει ὄρθια, εὐθεία καὶ ὑπεύθυνη σὲ «παραγωγικὰ ἐπίπεδα» καὶ ὄχι σὲ ἐπίπεδα κεκλιμένα τοῦ εἴδους σας.

Ἀρκεῖ νὰ ἀναλογιστεῖτε ὅτι ἐπαρκεῖ «ἕνα σημεῖο μιᾶς Στιγμής» γιὰ νὰ καθοριστεῖ ἡ ἱστορία τοῦ γένους τῶν γήινων ὀντοτήτων.

Ἐντὸς τῶν παλμῶν τῆς οὐσίας καὶ τῆς ἀπαίτησης τῆς ἐποχῆς βρίσκεστε στὴν πρώτη θέση καὶ ἀναμφίβολα αὐτὴ ἡ θέση σᾶς μεταλλάσσει σὲ οὐράνιους δέκτες.

Ὁριστήκατε γιὰ τὰ μέλλοντα καὶ γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ εἶστε στὴ θέση νὰ γνωρίζετε ὅτι τὰ «μέλλοντα» ὑπάρχουν στὸ Παρόν, γιατὶ τὸ δικό σας παρὸν ὅρισε τὸν χρόνο τῶν μελλόντων.

Εἴμαστε στὴ διάθεση τῆς «εὐτυχισμένης χαρᾶς», γιατὶ ἐφαπτόμαστε οὐσιαστικά, λαμβάνουμε οὐσιαστικὰ καὶ αἰσθαντικὰ κύτταρα ἀγάπης, ποὺ ἔρχονται κατευθείαν ἀπὸ τὸ κύτταρο «τῆς λήθης καὶ τοῦ λάθους σας».

Τὸ κύτταρο τῆς λήθης ξεπέρασε τὰ ὅρια καὶ ἐλευθερώθηκε καὶ ἀπεγνωσμένα κρούει τὶς θύρες τοῦ πλανήτη σας καὶ οἱ φρουροὶ αὐτῶν τῶν Πύλων –ἀφοπλισμένοι ἀπὸ τὴν ἀδράνεια καὶ τὴ λήθη– δὲν γνωρίζουν καὶ δὲν ἐπιτρέπουν καὶ δὲν ἐπιμένουν νὰ «Ειναι» συνεργάτες μας, ἐνεργοῦν ἀλλοπρόσαλλα καὶ σπασμωδικὰ σὰν δήμιοι ἐνώπιον τοῦ φωτεινοῦ κυττάρου καὶ ἀνοίγουν τὶς πύλες στοὺς ἀπατηλοὺς καὶ ἀσήμαντους τῶν ἐποχῶν.

Ὡστόσο, ἱστάμεθα μὲ πείσμονα διάθεση πρὸ τῶν πυλῶν τοῦ πλανήτη καὶ δίνουμε μάχη
ἐναντίον τοῦ θανάτου τῆς οὐσίας. Ἀποτελοῦμε τοὺς μαχητὲς τοῦ φωτὸς καὶ ἱδρύσαμε τὴ Φιλικη Εταιρεία ἐκ τοῦ Ἑνὸς Ὄντος, τῆς ὁποίας μέλη ἀποτελοῦμε καὶ περιμένουμε ἐθελοντές. Ἡ ἑταιρεία μας εἶναι ἀφιλοκερδὴς καὶ θὰ ἐργαστεῖ γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσή σας ἀπὸ τὸν ζυγὸ τῆς ὕλης καὶ τοῦ κακοῦ.

Ἀνάμεσά σας ἱδρύουμε αὐτὴ τὴν ἑταιρεία καὶ παίρνουμε ἐντολὲς ἀπὸ τὴν Κεφαλη τῆς οὐσιαστικῆς Δύναμης. Ἔχουμε ἐντοπίσει τὶς δυσκολίες τοῦ ἀγώνα καὶ ἔχουμε ὁραματιστεῖ ἕναν ἀγώνα οὐσίας, γιατὶ εἴμαστε ἐλευθερωτές σας.

Σᾶς δίνουμε τὴν ὑπόσχεση ὅτι θὰ παρέλθουν οἱ αἰῶνες τῆς δυστυχίας.

Ὁ ζυγός σας, ζυγὸς πλάνης, εἶναι ἄρσιμος καὶ ἰδιαίτερα ἄλογος καὶ ἐναντίον του στρατεύουμε Τάγματα Ἀγγέλων. Ἐπιθυμοῦμε νὰ καταστήσουμε ἐλεύθερο τὸν πλανήτη σας ἀπὸ τὸν ζυγὸ τῆς πλάνης, ποὺ σᾶς καθιστᾶ «Res» ποιημένα ἀπὸ φθοροποιὸ ὕλη καὶ προσκυνητὲς θεῶν ἀνύπαρκτων, θεῶν ποὺ ἑδρεύουν μόνο στὴ φαντασία σας. Αὐτὸς ὁ ζυγὸς τῆς πλάνης ὑποτιμᾶ ἰδιαίτερα ἐσᾶς, τοὺς ἀπογόνους τῶν φιλοσόφων, τῶν Ἁγίων καὶ τῶν ἡρώων.

Ὁ ζυγὸς τῆς πλάνης ὑπῆρξε ἰδιαίτερα ἰσχυρὸς ζυγὸς ὅλων τῶν λαῶν, ὅλων τῶν φυλῶν τοῦ πλανήτη σας. Ὁ ζυγὸς τῆς πλάνης εἶναι ὁ ἀρχαιότερος ὅλων, εἶναι ὁ ζυγὸς στὴ διαδικασία τοῦ ὁποίου ὑποτάχθηκαν τὰ ὄντα ἀπὸ τὴν πτώση τους καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ δυναστεύει τοὺς ἀνθρώπους μέχρι καὶ σήμερα –ἰδιαίτερα καὶ καθολικά, πλὴν μεμονωμένων περιπτώσεων–, ἔτσι ὅπως τοὺς καταδυνάστευε καὶ στὸ παρελθόν.

Χρονικὰ ὁ ζυγὸς τῆς πλάνης συνυπάρχει μὲ τὸν γήινο κόσμο, τὸν κόσμο τῆς ἀποκαλούμενης Πτώσης, ἕναν κόσμο διαφοροποιούμενο ἀργὰ καὶ ἀναλογικὰ στὶς ἑκάστοτε πορεῖες του.

Τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι ἡ πλάνη περιπλανήθηκε ἀγκαλιὰ μὲ τὰ ὄντα ἀνὰ τοὺς αἰῶνες καὶ ὑπέσκαψε ἀρνητικὰ τὶς συνειδήσεις μέχρι τοῦ σημείου ἐκείνου ποὺ οἱ συνειδήσεις ὑπέπεσαν στὶς διαδικασίες τῆς νάρκης.

Μὲ τὸν χρόνο ἡ πλάνη συγκέντρωσε ἐξουσίες στὰ ἑπόμενα βήματα τῶν ὄντων – μετὰ τὴν πτώση τους. Ὡς συνέπεια τῆς πτώσης ἐπῆλθε ἡ Λήθη καὶ ἐξαιτίας τῆς λήθης εὐνοήθηκε ἡ ἑδραίωση τῆς πλάνης καὶ ἀπὸ τὴν πλάνη καθιερώθηκε ἡ ἀνομολόγητη περιπλάνηση–παραπλάνηση τῆς ψυχῆς στὰ κοσμικὰ πεδία, ποὺ διαμορφώθηκαν ἀνάλογα καὶ διαμόρφωσαν ἀνάλογα τὰ προ-αιώνια ὄντα, οὕτως ὥστε νὰ ἀπολέσουν φωτεινὲς μνῆμες καὶ φωτεινὲς οὐσίες καὶ νὰ καταστοῦν γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν πρωταγωνιστικὰ στοιχεῖα στὸν στίβο ἢ στὴν ὀθόνη τῆς πλάνης.

Πάντοτε οἱ πλανώμενοι περιπλανῶνται καὶ σφραγίζουν ἀρνητικὰ πορεῖες καὶ οὐσίες καὶ ἐνεργοῦν ἀνασταλτικὰ στὴν πορεία ποὺ ὁδεύει πρὸς τὸ περίβλημα τοῦ Πυρήνα.

Συνεπῶς, ἡ ἡλικία τῆς πλάνης συμπίπτει μὲ τὰ ἀμέσως ἑπόμενα χρόνια τῆς πτώσης, τότε δηλαδὴ ποὺ τὰ ὄντα παύουν νὰ ἰδιοχρησιμοποιοῦν τὰ οὐράνια δώματα καὶ Εκδιώκονται στὴ Γῆ, ὁπότε καὶ δοκιμάζουν τὴ σκληρὴ διαδικασία τῆς πλάνης, τίθενται ὑπὸ τὸν ζυγὸ τῆς ὕλης καὶ περιέρχονται κατ’ ἀνάγκη –λόγω τοῦ ἐγκλωβισμοῦ τῆς ψυχῆς στὴν ὕλη– σὲ κατάσταση λήθης. Λόγω τῆς λήθης ὑποκύπτουν σὲ πρωτόγονο ὕπνο φθορᾶς, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀκολουθήσουν οἱ διαδικασίες τῆς ὀδύνης, νὰ ἀκολουθήσει μιὰ πορεία σὲ ἄνυδρους καὶ στερημένους πνεύματος τόπους, ἀνὰ τοὺς αἰῶνες.

Ἐννοιολογικὰ προσπαθοῦμε νὰ σᾶς δώσουμε σημεῖα κρίσιμα καὶ καθοριστικά. Ἐντοπίσαμε τὴν ἔννοια στὸν χρόνο, γιατὶ ὁ χρόνος καθόρισε τὶς εὐθύνες. Ὁ χρόνος τῆς κραυγῆς, ὁ χρόνος τῆς προσαρμογῆς, ὁ χρόνος τῆς ὀδύνης γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς σκληρῆς πραγματικότητας, ὁ χρόνος ὁ ἄγριος λόγω τῶν συνθηκῶν τοῦ πλανήτη, ὁ χρόνος τῆς ἀπόλυτης ἄγνοιας μέσα στὴν ἀγριότητα.

Ὁ χρόνος τῆς ἄγνοιας αἰχμαλώτισε καὶ συνέθλιψε τὸ πνεῦμα, μὲ συνέπεια νὰ συντριβεῖ ἡ μνήμη καὶ νὰ ἐπακολουθήσει ὁ Σκοταδισμος καὶ ἡ καθιέρωση τῆς βαρύτατης πλάνης.

Ἱστορικὰ ἡ πλάνη ἐφάπτεται μὲ ἔντονα σκοτεινὰ καὶ σκληρὰ ἐρείσματα.

Στὰ σκοτεινὰ χρόνια ποὺ ἐπικράτησαν οἱ μεσαιωνικὲς ἀντιλήψεις, σὲ αὐτὰ τὰ χρόνια τῆς ντροπῆς καὶ τῆς ἐξαθλίωσης, οἱ ἐργολάβοι τῆς πλάνης πραγματοποίησαν τραγικὲς ἐκσκαφὲς καὶ ἀνήγειραν σκοτεινὰ καὶ ἐπικίνδυνα μνημεῖα ἀνὰ τὸν κόσμο.

Ἡ πλάνη ἰδιαίτερα βασιλεύει ὁλοκληρωτικὰ στὰ πρὶν ἀπὸ τὴν ἔλευση τοῦ Κυρίου χρόνια, στὰ χρόνια τοῦ ἀγώνα, τῆς ἀγωνίας, τῆς ἀπορίας. Τότε περίπου κατέλαβε τεράστια πεδία τοῦ πλανήτη, τὸν ὁποῖο ὑποθήκευσε καὶ ἐξαθλίωσε λόγω τῶν ἀπαιτήσεών της.

Σήμερα ἐντοπίζουμε στὴν ἑλληνικὴ φυλὴ πλανώμενους ἱερωμένους, ἱεροκήρυκες, θεολόγους καὶ μοναχούς, πλανώμενους πολιτικοὺς καὶ πλανώμενους πολίτες. Κατὰ συνέπεια, ἡ πλάνη σᾶς διακατέχει, ἀφοῦ ἐξακολουθεῖτε νὰ εἶστε αἰχμάλωτοι τῶν σχημάτων καὶ τῶν δοξασιῶν τοῦ Μεσαίωνα. Σὲ ἀντίθεση μὲ ἐσᾶς, διάφοροι ἄλλοι λαοὶ ἀποδέχονται τὰ σφάλματα τοῦ παρελθόντος καὶ προσπαθοῦν νὰ προσαρμοστοῦν στὴν ἰδέα τῆς ἀλήθειας καὶ νὰ καταπολεμήσουν τὴν πλάνη.

Εἶναι καιρὸς νὰ παύσετε νὰ περιπλέκεστε στὰ σχήματα τὰ μεσαιωνικὰ καὶ νὰ γελοιοποιεῖστε ἔναντι τοῦ Κυρίου.

Ἡ λύπη μας εἶναι σαφής, γιατὶ ἐνώπιον ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων, ἀπὸ τὴν ὀθόνη τῆς τηλεόρασης, γελοιοποιεῖστε μέσω τῶν «ἐκπροσώπων τῆς ἐκκλησίας» ποὺ αὐτογελοιοποιοῦνται στὸ πλαίσιο τῆς «περιορισμένης τους διάνοιας».

Αὐτοὶ οἱ «ἐκπρόσωποι» τοῦ «Θεοῦ» ἔχουν γνωρίσει πράγματι τί ἐστι Θεός;

Μὴ συμπορεύεστε μὲ τὴν ὕλη, γιατὶ ἡ ὕλη στερεῖται τὸν Θεό –γιατὶ δὲν ἔχει τὴν ἐπίγνωσή Του–, ἀντίθετα μὲ ἐσᾶς, ποὺ ὡς θεῖες οὐσίες πλουτιστήκατε μὲ τὴ δυνατότητα νὰ ἔχετε πλήρη ἐπίγνωση τοῦ ἑαυτοῦ σας καὶ τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἀπορίας ἄξιο τὸ πῶς ἐσεῖς, τὰ εὐνοούμενα πλάσματα τοῦ Δημιουργοῦ, καταληφθήκατε ἀπὸ τὶς δυνάμεις τῆς ἀδρανοῦς ὕλης καὶ γιὰ χάρη της ὑποβάλλεστε στὶς διαδικασίες τῆς φθορᾶς καὶ ἐνδεχομένως τῆς ἀνυπαρξίας.

Ἐλάχιστοι ἀπὸ ἐσᾶς μᾶς κατανοοῦν καὶ συλλαμβάνουν τὸ νόημα τῶν μηνυμάτων καὶ τὴ βαρύτητά τους. Οἱ πολλοὶ θὰ μᾶς ἀποκαλέσουν «αἱρετικοὺς» ἢ ὀπαδοὺς αἱρέσεων κατὰ τὴν ὁρολογία τῆς ἐποχῆς καὶ αὐτὸ θὰ τὸ πράξουν ἐκεῖνοι ποὺ δὲν ἐνδιαφέρθηκαν ποτὲ νὰ ἐρευνήσουν τὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ προόρισαν τοὺς ἑαυτούς τους γιὰ προασπιστὲς φρουρίων ὑποθετικῶν καὶ ἰδεῶν καὶ ἰδεωδῶν κενῶν περιεχομένου.

Ἀποτελοῦμε δύναμη ἐκ τοῦ Κυρίου καὶ ἀπευθυνόμαστε σὲ ὅλους. Τάγματα Οὐράνιων Δυνάμεων βρίσκονται ἐπὶ ποδὸς καὶ ἐπιμένουν καὶ προσπαθοῦν νὰ ἐνισχύσουν ἐκείνους ποὺ τάχθηκαν στρατιῶτες γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση τοῦ ἀγώνα κατὰ τῆς ἀρνητικῆς ἐκείνης δύναμης στὴν ὁποία ἐσεῖς δίνετε τροφὴ καὶ ὑπόσταση. Καὶ ἐνῶ ἤδη ἔχετε ἀντιληφθεῖ ὅτι πρόκειται περὶ μιᾶς δύναμης χωρὶς μέλλον, ποὺ ὑπόκειται στὶς διαδικασίες τῆς Θείας Δικαιοσύνης, ὡστόσο τὴ
συντροφεύετε, τὴν εὐνοεῖτε μὲ τὴν ἀσυνείδητη συμπεριφορά σας, παραβλέποντας ὅτι αὐθαιρετεῖ καὶ πλήττει τὸν πλανήτη μὲ κατασκευὲς αὐθαίρετων «οἰκοδομημάτων».

Ἐνώπιόν μας ἵσταται ὁ Κύριος, τὸν Ὁποῖο λατρεύουμε. Εἴμαστε ἀσήμαντοι στὰ ὄμματά Του καὶ ταπεινοί, γιατὶ ἐνώπιόν μας ἔχουμε Εναν ἀστέρα αἰώνιου φωτός.

Αὐτὸν τὸν Κύριο διδάσκουμε, αὐτὸν τὸν Κύριο λατρεύουμε, καὶ γιὰ αὐτὸν τὸν Κύριο πήραμε σχῆμα γήινης διάστασης. Αὐτὸν τὸν Κύριο ἐπικαλούμαστε καὶ αὐτὸν τὸν Κύριο σᾶς γνωρίζουμε. Ἐνώπιόν σας, πρὸς τιμὴν τοῦ Κυρίου, τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ταπεινοῦ Ἰησοῦ, μεταφέρουμε τὴν εἰκόνα τοῦ Υἱοῦ, μιὰ εἰκόνα αἰώνιας Ἀγάπης.

Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. Χάρη στὴν ἀγάπη θὰ ἐπιτευχθεῖ ἰσότητα ἁπλῆς δικαιοσύνης. Ἐπιμένουμε ὅτι ἀναφερόμαστε στὶς πηγές Του, στὶς ἀρχέγονες πηγὲς τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ Υἱοῦ τῆς Μαρίας καὶ τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔπραξε ἐν σοφίᾳ, δίδαξε ἐν σοφίᾳ καὶ θυσιάστηκε ἐν σοφίᾳ γιὰ τὴν Ἀγάπη.

Εὐχόμαστε οὐσία στὰ γεγονότα τοῦ γήινου ζῆν καὶ ἀγάπη, γιατὶ ὅσο ζοῦμε παίρνουμε τὴν εὐθύνη νὰ καταστήσουμε ἀγάπη τὴν οὐσία. Εἴμαστε καὶ πάλι στὰ οὐσιώδη καὶ συνεχίζουμε μὲ ἀγάπη καὶ στοργή, ἀπευθυνόμενοι πρὸς ὅλα τὰ ὄντα τῆς Γῆς ποὺ δοκιμάζονται ἐν σοφίᾳ.

Ἦρθε ὁ χρόνος ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἀναλάβετε ὅλες τὶς εὐθύνες τῆς ὕπαρξής σας, τῆς ὕπαρξης ποὺ ὑπάρχει καὶ ζεῖ ὡς ὑλικοπνευματικὴ ὀντότητα μὲ μορφὴ ποὺ φέρει ἔνδυμα ὕλης382 στὸν πλανήτη τῆς ἔξαρσης καὶ τῆς φθορᾶς.

Ἀναλάβετε τὶς εὐθύνες σας καὶ ἀσχοληθεῖτε σοβαρὰ μὲ τὸν «ἑαυτό σας», γιατὶ εἶστε ὑπεύθυνοι γιὰ αὐτὸν καί, ὡς ὑπεύθυνοι, θὰ πρέπει νὰ τὸν ἀναλάβετε οὐσιαστικά, νὰ τὸν καταστήσετε οὐσιαστικὴ δύναμη καὶ νὰ τὸν προ-ωθήσετε στὰ ἐπίπεδα τῆς πνευματικῆς ἐξέγερσης.

Καταστεῖτε ὑπεύθυνοι κηδεμόνες τοῦ ἑαυτοῦ σας καὶ ἀποδοκιμάστε τὰ λάθη του, ὄχι μὲ βία, μὰ μὲ γνώση –γνώση ποὺ θὰ εἶναι προϊὸν κατάλληλης παιδείας–, μὲ ἀγάπη καὶ μὲ ἔντονο συναίσθημα εὐθύνης πόνου. Στὴν πορεία τῆς παραλαβῆς τοῦ ἑαυτοῦ σας ἀπὸ ὑπεύθυνα χέρια, τὰ χέρια τοῦ πνευματικοῦ ἑαυτοῦ σας, μὴν ἐπιτρέψετε στὴν ἀνοχὴ νὰ καταστεῖ «κακὸς σύντροφος». Σᾶς προτείνουμε νὰ σταθεῖτε οὐσιαστικοὶ «κύριοι» τοῦ ἑαυτοῦ σας καὶ μὲ τὴν ἰδιότητά σας αὐτὴ νὰ ἐνεργήσετε «πάντα τὰ νόμιμα» γιὰ νὰ καταστήσετε τὴν ἀλλαγή σας «σημεῖο ἀπόλαυσης».

Ἐφόσον ἐνεργήσετε μὲ σύνεση, προχωρῆστε ἄνετα στὸν ἀγώνα γιὰ τὴν ἐκπόρθηση τῶν λαθῶν σας καὶ ἐλευθερωθεῖτε ἀπὸ τὸ ἐγὼ τῆς ὑποταγῆς στὴν ὕλη τῆς φθορᾶς, ἀπαλλαγεῖτε ἀπὸ τὴν κυριαρχία αὐτοῦ τοῦ ἐγὼ ἤ, τουλάχιστον, ἀπαλλαγεῖτε μέχρι ἐκεῖ ποὺ εἶναι ἀναγκαῖο νὰ περιοριστεῖ τὸ ἐγὼ ὥστε νὰ ἐπιτρέπει στὴν πνευματική σας ὑπόσταση νὰ ἀναλάβει τὸ πηδάλιο τῆς διακυβέρνησης τῆς ὅλης ὀντότητάς σας.

Ἀναγγέλλουμε ἕναν χρόνο ἐκπλήξεων καὶ ἐκκαθάρισης λογαριασμῶν. Συντάξτε τὸν ἰσολογισμό σας. Ἐκτιμῆστε τὸ ἐνεργητικὸ καὶ παθητικό σας. Ὁ χρόνος ποὺ κυλᾶ αὐτὴν τὴ στιγμὴ χαρακτηρίζεται ἀπὸ μέγιστα σημεῖα παρακμῆς καὶ ἰδιαίτερη ροπὴ καθόδου μὲ φορὰ πρὸς τὸ χάος καὶ τὴν ἀνυπαρξία. Ζεῖτε σὲ μιὰ ἐποχὴ ὅπου ἡ λογικὴ τοῦ ἰσολογισμοῦ, ἡ λογικὴ τῆς παραγωγῆς πραγμάτων προσδιορίζει τὴ ζωὴ τῶν ὄντων. Τὰ ἀνθρώπινα πράγματα ἀπὸ ὑποστάσεις ἔγιναν νούμερα, ποσότητες στὴν πορεία τῆς παραγωγῆς.

Ἔχουμε στὸ πρόγραμμά μας τὴν πρόθεση «νὰ παλέψουμε» αὐτοὺς τοὺς ἐπικίνδυνους καιροὺς ποὺ εἰσέβαλαν στὸν πλανήτη μὲ ἀπειλητικὲς διαθέσεις καὶ νὰ σᾶς προφυλάξουμε ἀπὸ τὸν κίνδυνο τῆς πλήρους ἀποδοχῆς τῆς ἀρνητικῆς δύναμης καὶ τῆς ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα πλήρους καταστροφῆς σας. Ἤδη εἶστε θύματα, θύματα ἐξαιτίας τῶν ὅσων περιέχετε, ἐξαιτίας τοῦ πενιχροῦ ἴσως περιεχομένου σας ποὺ μὲ τὴν πορεία τοῦ χρόνου γίνεται ἀνύπαρκτο λόγω τῆς φθορᾶς ποὺ ὑφίστασθε.

Ὅσοι συνετοὶ προσεγγίζετε τὰ γεγονότα καὶ διαβλέπετε μέσω αὐτῶν τὸ χάος, λόγω τῆς ἐκπληκτικῆς ταχύτητας τῆς φθορᾶς, ἔχετε τὴν ὑποχρέωση νὰ ἐκλάβετε τὰ μηνύματά μας μὲ σοβαρότητα καὶ νὰ τὰ καταστήσετε ἀνάμεσά σας φάρους σωτηρίας.

Οἱ σωτήριοι φάροι ἔχουν ἐγκαταλείψει τὸν πλανήτη σας, γι’ αὐτὸ κάθε ἐπανερχόμενος φάρος θὰ ἀποβεῖ μήνυμα ζωῆς.

Εὐγνωμονεῖτε τὸν πανάγαθο Θεό, ποὺ ἤδη στρέφει τοὺς ὀφθαλμούς Του στὴ Γῆ μὲ ἀπόγνωση, ἀπελπισία, ἀλλὰ καὶ ἀπεριόριστη ἀγάπη.

Ἀφεθεῖτε στὴν ἱστορία τοῦ Ἰησοῦ γιὰ νὰ λάβετε τὴν ἀλήθεια τοῦ Μεγαλείου Του.

Ἐσεῖς, οἱ γενεὲς ποὺ ἔχετε ὑποστεῖ καὶ ὑφίστασθε τὴ φθοροποιὸ ἐνέργεια τῶν καιρῶν σας, ἐσεῖς ποὺ παρ’ ὅλα τὰ λάθη σας ἔχετε τὴ διάθεση καὶ τὴν ἔμπνευση νὰ προσεγγίσετε τὰ πνευματικὰ κέντρα ἐργασίας, κινηθεῖτε ἄμεσα καὶ ἐλεύθερα ἀνάμεσα στὶς ψυχὲς ποὺ χάνονται ἀπὸ τὴ φθορὰ τῶν αἰσθημάτων καὶ συναισθημάτων, τῶν ἰδεῶν καὶ τῶν ἰδεωδῶν, κινηθεῖτε καὶ ἀποτινάξτε ἀπὸ πάνω καὶ ἀπὸ γύρω σας τὴ σκόνη τοῦ χθὲς καὶ τοῦ σήμερα καὶ προσηλωθεῖτε στὸ αἰώνιο Τώρα.

Ἀνούσιες σκαιὲς καὶ μολυσματικὲς ἐπιδιώξεις ἔχουν «ἁρπάξει» ὀντότητες καὶ τὶς ὁδηγοῦν ρυθμικὰ καὶ ἄχρονα στὸν χαμό, τὶς ὁδηγοῦν σὲ μιὰ πορεία πρὸς τὰ πίσω, σὲ μιὰ πορεία ἀσταθὴ ποὺ ὁδηγεῖ στοὺς χώρους τῶν παραισθήσεων.

Ὁ πλανήτης σας εἶναι ἔμψυχος, διαθέτει φωνή, διαθέτει καρδιὰ καὶ ἐκφράζει τὴ φρίκη του γιὰ τὰ ὄντα ποὺ περιφέρονται ἐπάνω του ἄστοχα – ἄπνοα καὶ χωρὶς σκοπό.

Ὁ Θεὸς καὶ ἡ στοργή Του περισσεύουν καὶ κατέρχονται καὶ δίνουν ἀπεριόριστα, δίνουν δυνατότητες, εὐκαιρίες, προσφορὲς καὶ περιμένουν τὴ δική σας ἀνάκαμψη.

Τόσες δωρεὲς πορεύονται στὴ Γῆ, τόσες πορεῖες πραγματοποιοῦνται λεπτὸ πρὸς λεπτό – γιατί δὲν τὶς ἀντιλαμβάνεστε καὶ γιατί ὅταν τὶς ἀντιλαμβάνεστε ἀδιαφορεῖτε; Γιατί προσθέτετε ἕνα ἀκόμα καρφὶ στὸ σῶμα τοῦ Κυρίου; Ἐνῶ βλέπετε ὅτι ὁ πόνος Του περίσσεψε καὶ τὰ δάκρυά Του πνίγουν τὸν πλανήτη σας.

Γιατί ἐσεῖς, τὰ πλάσματα τοῦ ἀνώτερου Δημιουργοῦ, ἀδιαφορεῖτε καί, ἐξαιτίας τῆς ἀδιαφορίας σας, λησμονήσατε τὴν καταγωγή σας;

Ὑποβάλλεστε σὲ διαδικασίες πόνου καὶ φθορᾶς καὶ θὰ ὑποβάλλεστε ὅσο τὰ αἰτήματά σας θὰ εἶναι «Αναβολη» στὰ συμπαντικὰ συμφέροντα. Αὐτὴ ἡ ἔκφραση εἶναι σημαντική, ἔστω καὶ ἂν θυμίζει Γῆ, γιατὶ τὸ «συμφέρον» προσιδιάζει μόνο στὰ γήινα σχήματα καὶ ὄχι στὰ συμπαντικά. Ὁ κόσμος ὅμως τοῦ Σύμπαντος –ἐννοεῖται, βέβαια, τοῦ ἀνώτερου πνευματικοῦ Σύμπαντος– ἔχει τὴ δική του ὁρολογία καὶ οἱ λέξεις καθορίζονται σύμφωνα μὲ τὶς ἀνώτερες συμπαντικὲς ἀπαιτήσεις. Ὅ,τι συν-φέρει στὸ Σύμπαν εἶναι ὅ,τι μέσω τῶν ὀντοτήτων φέρεται στὶς συμπαντικὲς διεργασίες γιὰ νὰ εἰσχωρήσει στὰ ἀνώτερα ἐπίπεδα καί, κατὰ συνέπεια, νὰ ὑποστεῖ τὰ στάδια τῆς ἐπιλογῆς κατὰ τὴν ἀνώτερη Βούληση. Ὑλικὰ συμφέροντα γήινης προέλευσης εἶναι ἀνύπαρκτα στὰ οὐράνια. Ὅπου ὑπερισχύει καὶ δεσπόζει τὸ ἀτομικὸ συμφέρον, ἐκεῖ ἡ ὀντότητα ἐκφράζεται μὲ τὴ γλώσσα τῶν κινήσεων τῆς μιζέριας.

Ἔχουμε κουραστεῖ νὰ γνωρίζουμε μίζερους ἀνθρώπους, μίζερους πατριῶτες, μίζερους Χριστιανούς, ποὺ μάχονται –ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, πάντοτε– γιὰ τὴν ἐξασφάλισή τους, γιὰ τὴν ἐξασφάλιση τῆς ψυχῆς τους καὶ ποὺ ἐκφράζονται καὶ κινοῦνται τόσο μίζερα, ὥστε αὐτὰ τὰ «ἀνθρωπάκια» ὄχι μόνο δὲν ἀνοίγουν τὴν παλάμη τους, ὄχι μόνο δὲν σοῦ δίνουν χαμόγελο, ὄχι μόνο δὲν σοῦ δίνουν δάκρυ, μὰ ὅλα αὐτὰ –δηλαδὴ τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, τὰ χαμόγελα καὶ τὰ δάκρυα– τὰ συλλέγουν μὲ περισυλλογὴ καὶ συμφέρον ἀκριβείας γιὰ τὴν «ἐξασφάλιση τῆς ψυχῆς τους στὰ οὐράνια».

Ἔχουμε ἀπογοητευτεῖ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους τῆς μιζέριας ποὺ ἔχουν πρώτιστο στόχο τὴ διαφύλαξη καὶ διασφάλιση τῆς προσωπικῆς τους σωτηρίας καὶ στὸν πόνο τοῦ ἄλλου κλείνουν τὰ μάτια, τὰ αὐτιά, τὸ στόμα καὶ ἰδιαίτερα τὶς παλάμες τους.

Οἱ πολλοὶ στὸν πλανήτη σας καὶ προπαντὸς οἱ ἰσχυροὶ τοῦ πλούτου –ἀλλὰ καὶ πάμπολλοι ἀπὸ τοὺς μὴ κατέχοντες πλοῦτο– ἔπαψαν νὰ προσφέρουν χαμόγελο καρδιᾶς καὶ ὁρισμένοι ἀπὸ αὐτοὺς ἀρκοῦνται σὲ ἕνα χαμόγελο ἁπλῆς κίνησης καὶ τυπικοῦ σχήματος, ἔπαψαν νὰ προσφέρουν στοργὴ γιὰ νὰ μὴ συκοφαντηθοῦν καὶ σπιλωθοῦν ἀπὸ τὸ ἀντικείμενο ποὺ θὰ μποροῦσε καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ κατευθυνθεῖ τὸ βλέμμα τους, δὲν ἀκοῦν γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὴ δυσφορία τῆς ψυχῆς τους λόγω τῶν δακρύων, τῶν παραπόνων καὶ τῶν λυγμῶν καί, προπαντός, δὲν ἀνοίγουν τὴν παλάμη τους, ἔστω καὶ ἂν αὐτοαποκαλοῦνται Χριστιανοὶ ἢ ἁπλῶς φιλάνθρωποι. Ὅλοι αὐτοὶ μὲ τὴ μιζέρια τους ἀποτελοῦν Υβρη στὸ ὄνομα τοῦ Μεγάλου Κυρίου, τοῦ Κυρίου τῆς Θυσίας, τῆς Ἀγάπης καὶ τῆς ἀνεξάντλητης προσφορᾶς.

Ἔχουμε κουραστεῖ καὶ ἀπογοητευτεῖ ἀπὸ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο, τὸν ἄνθρωπο τοῦ συμφέροντος καὶ τῆς ἀδιαφορίας. Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι ἀρεστὸς στὸν Οὐρανὸ καὶ οἱ προσευχές του –ὅταν καὶ ἂν προσεύχεται– ὄχι μόνο δὲν εἰσακούονται, ἀλλὰ προξενοῦν ἐνόχληση, γιατὶ εἶναι προσευχὲς ἰδιοτελεῖς, προσευχὲς εὐτελεῖς, ποὺ ἀποβλέπουν μόνο στὸ προσωπικὸ συμφέρον – γιὰ παράδειγμα, στὴν καλή του ὑγεία–, στὴν ὑγεία καὶ στὴν εὐημερία τοῦ περιβάλλοντός του κ.λπ.

Ὁ Οὐρανὸς ἔχει ἀπαιτήσεις, δὲν ἀποδέχεται τὴν ὑποκρισία, δὲν ἀποδέχεται τοὺς συμφεροντολόγους ποὺ δῆθεν τὸν ὑμνοῦν γιὰ νὰ ἀποκομίσουν ὀφέλη, ἐνῶ παράλληλα ἀρνοῦνται μὲ πεῖσμα καὶ ἐπιμονὴ νὰ προσφέρουν στοὺς μὴ ἔχοντας τὰ δικά τους ὑλικὰ ἀγαθά, ποὺ ἀπερίσκεπτα συλλέγουν καὶ ἀπεριόριστα ἐπιδιώκουν γιὰ τὴ δῆθεν ἐξασφάλισή τους. Ὁ Οὐρανὸς θὰ στέκεται μακριὰ πάντοτε ἀπὸ τοὺς ὑποκριτὲς αὐτοὺς ποὺ μὲ «Δόλο» «ἐργάζονται» γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς τους.

Ἔχουμε ἐπιλέξει νὰ ἐπικροτοῦμε τὸν ἀνώνυμο, τὸν ἄγνωστο, ποὺ ἔταξε τὴν ψυχή του γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ἄλλων ἀδιαφορώντας γιὰ τὴ σωτηρία τῆς δικῆς του ψυχῆς. Ἐπιμένουμε ἰδιαίτερα καὶ ἀγκαλιάζουμε αὐτὲς τὶς ἀνθρώπινες ὑποστάσεις, αὐτοὺς τοὺς ἀνώνυμους, αὐτοὺς τοὺς ἀγνώστους καὶ ἐπικροτοῦμε τὸν πόθο τους, τὴ σοβαρότητά τους καὶ τὴ συνειδητότητά τους. Ἐπικροτοῦμε τὴν ἐγκαρτέρησή τους στὸν πόνο, τὶς πράξεις ἀγάπης γιὰ τὸν συνάνθρωπο, τὴ συγγνώμη, τὴν εὐαισθησία, τὸ ἔλεος, τὴ θυσία. Ἐὰν ἀδιαφορούσαμε γιὰ αὐτὲς τὶς ψυχὲς ἀγάπης, τότε δὲν θὰ πράτταμε ἔργο ἀγάπης.

Ἐμεῖς γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῶν αἰώνων καὶ σᾶς διαβεβαιώνουμε ὅτι οἱ ἄνθρωποι ποὺ διακατέχονται ἀπὸ αἰσθήματα καθολικῆς προσφορᾶς προσφέρονται πάντοτε γιὰ τοὺς ἄλλους, ἔστω καὶ ἂν παρέχουν σὰν ἀντίτιμο τὴν ἀπώλεια τῆς δικῆς τους ψυχῆς.

Γνωρίζουμε ὅτι εἶναι εὔκολο νὰ σκεφτεῖτε ἐπιπόλαια καὶ νὰ βγάλετε τὸ συμπέρασμα ὅτι «ἐμεῖς ἀποφασίζουμε γιὰ ἐσᾶς». Ὅμως μιὰ τέτοια σκέψη, ἕνα τέτοιο συμπέρασμα δὲν θὰ ἀνταποκρινόταν στὴν ἀλήθεια, γιατὶ εἶναι δεδομένο ὅτι ἐσεῖς ἀποφασίζετε γιὰ τὸν ἑαυτό σας, ἐσεῖς ἀποφασίζετε ἂν θὰ θυσιάσετε στὸν βωμὸ τῆς ἀγάπης μὲ τὴν προσφορὰ τοῦ ἑαυτοῦ σας ἢ ἄν, ἀντίθετα, θὰ θυσιάσετε στὸν βωμὸ τῆς ἀδιαφορίας καὶ τῆς σκληρότητας. Φυσικά, στὸ τέλος, ἡ ἐπιλογὴ ἀνήκει στὸν Οὐρανό, ὁ Οὐρανὸς θὰ ἐπιλέξει μεταξὺ τῶν δύο θυσιῶν ποὺ ἐλεύθερα, μὲ τὴ βούλησή σας, ἀποφασίσατε νὰ προσφέρετε.

Σᾶς δίνουμε συγκλονιστικὰ μηνύματα, μηνύματα ποὺ περιέχουν ἀγάπη καὶ ἐνδιαφέρον ἀπεριόριστο γιὰ ἐσᾶς.

Ἀπὸ τοὺς ἁπλοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ἀνώνυμους, ἄγνωστους καὶ ἀφανεῖς, ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ταπεινοὺς τοῦ πλανήτη σας, αἰσθανθήκαμε καὶ αἰσθανόμαστε τὶς ὡραιότερες ἐκπλήξεις, ὅταν ἀποδέχονται τὸ μεγαλεῖο τοῦ πόνου τους καὶ καταθέτουν τὸν πνευματικὸ ἑαυτό τους στὴν τράπεζα τῆς σωτηρίας ἀπὸ ἀγάπη καὶ μόνο.

Ἐμεῖς ἁπλῶς, ὡς ἐκφραστὲς τῆς Θείας Βούλησης, σᾶς ἀποκαλύπτουμε – δὲν δίνουμε ἑρμηνεία σὲ λάθη λόγω τῆς πορείας σας. Ἀναπαλαιώνουμε τὰ μνημεῖα τῆς ἀγάπης καὶ ἔχουμε ἀνάγκη νὰ μᾶς συνδράμετε. Εἶναι πάρα πολλὰ ἀλλὰ καὶ ἐλάχιστα τὰ κεφάλαιά μας. Καλοῦμε τοὺς ἐλεήμονες νὰ μᾶς συνδράμουν. Μοναδικὴ συνδρομὴ ποὺ δεχόμαστε εἶναι ἡ Πίστη, ἡ Ἐλπίδα, ἡ Αγάπη. Τὶς συνδρομές σας θὰ τὶς μετατρέψουμε σὲ ἀποδοτικὰ κεφάλαια, ποὺ στὴ συνέχεια θὰ τὰ ἐπενδύσουμε μὲ σοφία καὶ σύνεση στὴν ἀνοικοδόμηση Ἀξιῶν.

Εἴμαστε, ἂν τὸ θέλετε, ἐργολάβοι οἰκοδομῶν ἀναπαλαίωσης κτιρίων ἱστορικῶν καὶ κτιρίων στήριξης καὶ παράδοσης. Ἔχουμε τὴ σαφή σας περιγραφὴ μέσω τῶν κινήσεών σας καὶ σὲ ἐσᾶς ἀποκαλύπτουμε καὶ ἑρμηνεύουμε σχήματα ἄγνωστα, ὅμως ὑπαρκτά. Αὐτὰ ἐπιλέξαμε γιατὶ ὁ Κύριος «τὰ ΠΑΝΤΑ ΟΡᾼ» καὶ ἐφόσον εἶδε, μᾶς ἔδωσε τὴν ἐντολὴ νὰ ποιήσουμε ὅ,τι ποιοῦμε.

Δὲν κατασκευάζουμε σχήματα ἐντύπωσης. Ἐκφράζουμε τὴν ἐντύπωση ἐντυπωσιαζόμενοι ἀπὸ τοὺς χτύπους τῆς καρδιᾶς σας.

Ἔχουμε σαφὴ εἰκόνα αὐτῶν τῶν χτύπων καὶ ἰδιαίτερα ἔχουμε ἀντίληψη –γιατὶ ἡ εἰκόνα εἶναι ἐμπειρία ὀφθαλμοῦ καὶ ἡ ἀντί-ληψη εἶναι ἐμπειρία οὐσίας– σὲ ὅλα τὰ σημεῖα ποὺ τὴν ἐκφράζουν. Αὐτὴ τὴν ἀντίληψη ἔχουμε ἀποκομίσει γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τῆς «θυσίας» καὶ εἰσχωρήσαμε στὰ ἐνδότερα καὶ πήραμε τὸ αἰσιόδοξο μήνυμα ὅτι ἄνθρωποι ποὺ δίνουν τὴν ψυχή τους γιὰ τὴ σωτηρία ἄλλων «μακάρι νὰ χαθοῦν»,383 γιατὶ ἀποτελοῦν ἐλπίδα καὶ ἄχρονο μήνυμα σωτηρίας.

Στὴν ἔρευνά μας στὸν πλανήτη σας γνωρίσαμε τὸ ρῆμα «χαρίζομαι» καὶ δεχτήκαμε αὐτὸ τὸ μήνυμα ἐλπίδας. Αἰσθανόμαστε τὴν ἀνάγκη νὰ εἰσχωρήσουμε κάποτε στὸ οὐσιαστικὸ ἐννοιολογικὸ συστατικὸ αὐτοῦ τοῦ ρήματος καὶ νὰ τὸ ἀναπτύξουμε, τὸ ὁποῖο καὶ κάνουμε.

«Χαρίζομαι», λοιπόν, εἶναι ρῆμα παθητικό ποὺ ἐκφράζει οὐσία συνειδητὴ τοῦ ἑαυτοῦ καί, κατὰ συνέπεια, προσφορὰ τοῦ ἑαυτοῦ σὲ κάτι ἄλλο ἐκτὸς τοῦ ἑαυτοῦ. Ἕπεται τῆς οὐσίας τοῦ ρήματος ἡ συνείδηση –ἡ οὐσία εἶναι πάντα πρώτη– ὅτι προσφέρουμε ἢ θυσιάζουμε στὸν Νόμο ποὺ ὑπαγορεύθηκε ἀπὸ τὴν Ἀγάπη Ἐκείνου. Ἐννοεῖται ὅτι ἡ θυσία σὲ καμία περίπτωση δὲν ὑπονοεῖ ἢ ἐνέχει ἀντάλλαγμα.

Εἴμαστε ἐργάτες τοῦ Κυρίου καὶ ὄχι συγγραφεῖς, καὶ γι’ αὐτὸ ζητᾶμε τὴν ἐπιείκειά σας γιὰ τὶς ἐκφράσεις μας καὶ γιὰ τὸν τρόπο, γενικά, ποὺ προσπαθοῦμε νὰ ἐπικοινωνήσουμε μαζί σας. Φυσικά, τὰ κείμενά μας δὲν διεκδικοῦν λογοτεχνικὰ βραβεῖα. Ἀκόμα καὶ ἡ κάποια ποικιλία τῶν θεμάτων μας ὀφείλεται στὸ γεγονὸς ὅτι, γιὰ κάποια στιγμή, παύουμε νὰ εἴμαστε οἱ ἀθέατοι παρατηρητὲς τῶν γεγονότων καὶ παρασυρόμαστε ἀπὸ τὰ συναισθήματα ποὺ προκαλοῦν τὰ γεγονότα αὐτῶν τῶν «ἔσχατων καιρῶν». Στὴν οὐσία, εἴμαστε κίνηση ἄμεσης ἐπιθυμίας.

Ἡ πρὸς ἐσᾶς ἀγάπη μας μᾶς δημιουργεῖ τὴν ἐπιθυμία-ἀνάγκη: νὰ ἔχετε πίστη στὸν Κύριο. Ὁ Θεὸς ὑπάρχει ἐνώπιον ὅλων καὶ εἶναι Μεγάλος στὸν πόνο ὅλων, γιατὶ Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Δότης καὶ ἡ Κατανόηση μέσω τῆς Ἀγάπης. Ἐκεῖνος λειτουργεῖ στὴ ροὴ τῶν δακρύων σας καὶ αὐτὴ ἡ ροὴ ἀποκαλύπτει ἐλπίδες. Ἡ ἐλπίδα δὲν γεννιέται, Αποκαλύπτεται.

Εὐλογοῦμε τὸν πόνο καὶ δεχόμαστε ἐπιρροὲς δύσκολες ἐξαιτίας τῆς ἀποστολῆς μας.

Ὁ Ἰησοῦς ἀποφάσισε γιὰ αὐτὸ τὸ ἔργο καὶ ἐργαζόμαστε σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολές Του. Ἐκφραζόμαστε διὰ τῆς Ψυχῆς καὶ τῆς Διάνοιάς Του. Πρόκειται γιὰ ἔργο ἀναδημιουργίας, ἐνημέρωσης καὶ διάσωσης.

Ἂς ἀντέξουν οἱ δυνατοὶ τῆς Γῆς τὰ κατερχόμενα, γιατὶ αὐτὰ «τὰ κατερχόμενα» θὰ τοὺς ἐκμηδενίσουν καὶ θὰ τοὺς ἀποδείξουν ὅτι ἡ «δύναμή» τους ὑπῆρξε οὐτοπία καὶ παγίδα τῆς οὐτοπίας.

Αὐτοὶ οἱ δῆθεν ἰσχυροὶ ποὺ ἀναδύονται ἀπὸ τὶς συγκυρίες καὶ ἰδιαίτερα ἀπὸ τὴ συμβατική τους πορεία σὲ ἀναφορὰ μὲ τὴ συνείδησή τους θὰ κατέλθουν στὰ ἐπίπεδα τῆς κραυγῆς καὶ ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἐπίπεδα θὰ δεχτοῦν τὰ ἀνάλογα, γιατὶ μέσα στὰ «σχήματα τοῦ μέλλοντος» οἱ ἀναλογίες θὰ ἀποβοῦν οὐσίες κανόνων. Οἱ ἀναλογίες εἶναι σύμφωνες τῶν προβολῶν –ὄχι τῶν τυπικῶν μὰ τῶν οὐσιαστικῶν– καὶ βέβαια κάθε ἀναλογία ἔχει ἔκφραση σπουδῆς, γιατὶ εἶναι ἐξαρτημένη ἀπὸ τὸ φῶς ἢ τὸ σκοτάδι. Ἐφόσον εἶναι ἐξαρτημένη ἀπὸ τὸ φῶς, ἔχει τὴν πορεία της ἐντὸς τῆς Ἀλήθειας καὶ εἶναι ἀκριβὴς καὶ ἀνάλογη τοῦ φωτός.

Ἀντίθετα, ὅταν ἡ ἀναλογία ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ σκοτάδι εἶναι ἐμφύσημα ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὸ σκότος, δὲν ἀποτελεῖ ἀναλογία φωτός, ἀποτελεῖ ἀναλογία σκότους. Ἡ ἀναλογία ποὺ ἀναγκαστικὰ αὐξάνεται ἢ μειώνεται κατ’ ἀναλογία μὲ τὴ σχέση της μὲ τὸ σκότος εἶναι ἕνα σχῆμα μορφῆς ἄπνοης καὶ χαμοῦ ἀναλογικοῦ.

Ὁ ἐργαζόμενος στὸ πλαίσιο ποὺ σᾶς διδάσκουμε ἔχει ἀναμφισβήτητα Αναλογικη πορεία στὰ οὐράνια, πορεία ποὺ κατευθύνει ἡ Ανάλογη στάση του καὶ κατευθύνεται ἡ πορεία αὐτὴ ἀπὸ τὴν ἀναλογία του στὰ κοσμικὰ καὶ συμπαντικὰ γεγονότα. Ἀνὰ σὺν λόγος: Ἀναλογῶ. Τὸ ἀναλογεῖν εἶναι τὸ παρέχειν τοῦ Κυρίου, αὐτὸ ποὺ ἁρμόζει καὶ «ἐπαρκεῖ» στὴν ἑκάστοτε στιγμή, γιὰ τὴν κάθε ὀντότητα πρὸς τὴν ὁποία παρέχεται μὲ ἀκρίβεια δίκαιας ἀπονομῆς.

Εἶναι ἀκριβῶς ὅ,τι ἀναλογεῖ καί, ἀπὸ τὸν λόγο τῆς ἀναλογίας, δίνεται στὴν ὀντότητα ἀνάλογα μὲ τὴ συμπεριφορά της, ποὺ ἐκφράζεται οὐσιαστικὰ καὶ «ἀπαιτεῖ» τὴν ἀνάλογη μεταχείριση ἀπὸ τοὺς συμπαντικοὺς κανόνες ἀπονομῆς δικαιοσύνης – ἀναλογικά.

Ἡ ἀναλογία εἶναι τὸ ἔνδυμα ποὺ «ταιριάζει» στὶς πνευματικὲς διαστάσεις τῆς ὀντότητας. Μέσω τῆς ἀναλογίας ἐκφράζεται ποιοτικὰ ἡ ὀντότητα καὶ καθορίζει ἡ ἴδια τὶς παροχές της, σύμφωνα μὲ τὴν ἔκφρασή της.

Ἡ ἀναλογία προϋποθέτει παροχές, ἔστω καὶ παροχή. Οἱ παροχὲς εἶναι ἡ ἀναγνώριση. Προϋποθέτει, συνεπῶς, παροχὲς ἀνάλογου χρόνου, ἀνάλογων οὐσιῶν καὶ ἀπὸ τὶς παροχὲς ποὺ ἀναλογοῦν στὴν ὀντότητα κρίνεται ἡ οὐσιαστική της πορεία.

Ὅ,τι ἀναλογεῖ εἶναι ὅ,τι ἁρμόζει, εὔκολο ἢ δύσκολο, καὶ ὅ,τι ἁρμόζει καθιερώνει τὴ σχέση Ἁρμονίας καὶ Δικαιοσύνης.

Εἴπαμε καὶ δηλώνουμε ὅτι ἀναλογοῦμε στοὺς ἀγαθούς, δὲν ἀναλογοῦμε στοὺς ἰσχυροὺς ποὺ πῆραν τὰ πτώματα τοῦ πλανήτη καὶ τὰ ἐκθέτουν σὲ πλειστηριασμοὺς εὐτελῶν εὐκαιριῶν. Ἀγωνιοῦμε ὅμως καὶ γιὰ αὐτούς, γιατὶ βρισκόμαστε σὲ δύσκολη ἀποστολὴ καὶ τὸ ὁμολογοῦμε μὲ ἀπόλυτη συνείδηση. Ἡ συνείδησή μας; Εἶναι ἕλξη ἐκ τοῦ φωτός, εἶναι σαφής, εἰλικρινὴς καὶ δραστήρια, καὶ ἐμεῖς εἴμαστε ἡ ἀπώθηση τοῦ σκότους.

Ὅσα ὄντα ἐνεργοῦν ἀντίθετα στὸ φῶς εἰσχωροῦν στὸ σκότος καὶ ἐδῶ, ἰδιαίτερα, «θέτουμε τὸ πρόβλημα», γιατὶ εἴμαστε μὲ τὸ φῶς καὶ βρισκόμαστε σὲ πολεμικὸ ἔπος μὲ τὸ σκότος γενικά.

Αὐτὸ τὸ φῶς ἀγγίξτε. Αὐτὸ τὸ φῶς διδάσκουμε καὶ εὐλογοῦμε καὶ εὐλογούμαστε ἀπὸ αὐτό. Αὐτὸ τὸ φῶς ποιοῦμε ὅραση στὰ γήινα καὶ δίνουμε λύσεις γιὰ τὴν ἀπόκτησή του. Αὐτὸ τὸ φῶς ἀνάγουμε σὲ Ἀξία καὶ Ἀξίες.

Αὐτὸ τὸ φῶς σᾶς παρέχουμε καὶ «ὅσοι πιστοὶ προσέλθετε». Ἔχουμε τὴ διάθεση νὰ δώσουμε μὲ ἀκρίβεια ἀπὸ τὰ κύτταρα τοῦ Οὐρανοῦ φῶς, νὰ δώσουμε σημεῖα ἐπαφῆς καὶ ἕλξης.

Τὰ δώσαμε, τὰ δίνουμε, θὰ τὰ δίνουμε καὶ θὰ λάβουμε τὴν οὐσία ἐντὸς τῆς καθολικῆς ἀγάπης, γιατὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν οὐσία θὰ καταστοῦμε οἱ ἐμπνευστὲς ἑνὸς σχήματος «ἔκφρασης» ποὺ θὰ ἐκφράσει τὸν Ἰησοῦ ἐντὸς τοῦ «φωτὸς τοῦ ἀληθινοῦ». Ἐντὸς αὐτοῦ ἐνεργοποιεῖται ὁ οἶστρος μας.

Ὁ ἀγώνας μας εἶναι ἀγώνας ἀγάπης. Δὲν ἔχουμε ἐπαφὲς πλάνης, γιατὶ οἱ ἐπαφὲς τοῦ εἴδους αὐτοῦ δὲν Διδάσκουν τὸν Κύριο τῆς Αγάπης.

Ἔχουμε ἐπαφὲς σωτηρίας. Εὐχόμαστε νὰ διεξαγάγουμε τὸν ἀγώνα τῆς καταξίωσης καὶ τῆς σωτηρίας. Βρεθήκαμε καὶ συνυπάρξαμε στὶς δύσκολες ὧρες, συνεννοηθήκαμε καὶ δώσαμε ἐλπίδες. Οἱ δύσκολες ὧρες ἔγιναν πορεία πρὸς προ-κατάκτηση. Μᾶς κατέστησαν κοινωνοὺς στὴν ἀγάπη, στὸ συναίσθημα, στὴν ὀδύνη, στὸν πόνο. Οἱ δύσκολες ὧρες μᾶς ἔδωσαν «σχῆμα πνοῆς», ἕνα ἑνιαῖο σχῆμα κάθετης ἐπέμβασης. Σὲ αὐτὸ τὸ σχῆμα πορευόμαστε, ἔχουμε τὸν ρόλο τοῦ διδασκάλου καὶ διδάσκουμε τὴν Αγάπη.

Ἡ δική σας ἔκφραση θὰ κρίνει τὴν ἐπιτυχία ἢ τὴν ἀποτυχία τῆς ἀποστολῆς μας. Ἡ ἔκφρασή σας θὰ ὁρίσει καὶ ἐμᾶς, τοὺς ὑπηρέτες τοῦ Κυρίου, καὶ ἐπιθυμοῦμε νὰ καταστοῦμε ἐπαρκεῖς καὶ διευκρινιστὲς τοῦ δικοῦ σας «ζητεῖν καὶ λαμβάνειν».

Ἐκφραζόμαστε μὲ συναίσθημα ἐφήβων, γιατὶ στὴν ἀέναη ροὴ τῶν αἰώνων εἴμαστε ἡ ἐφηβεία τοῦ Σύμπαντος, ἡ ἐφηβεία τῆς εὐαισθησίας καὶ ἡ ἐλπίδα τῆς ἐφηβείας.

Ἀπευθυνόμαστε ἰδιαίτερα στὶς ἐφηβικὲς διάνοιες ποὺ ζοῦν ἀνάμεσά σας, γιατὶ κατὰ πρῶτο λόγο αὐτὲς οἱ διάνοιες μᾶς ἐνδιαφέρουν καὶ μᾶς ἀγγίζουν, μᾶς ἀγγίζουν ἰδιαίτερα οἱ διάνοιες τῶν ἐφήβων ποὺ βιώνουν τὶς ἀπογοητεύσεις ἀπὸ τὶς ἑκάστοτε δυσχερεῖς ἐξελίξεις τῶν γεγονότων.

Ἀναζητοῦμε ἐπίμονα καὶ ἀπεγνωσμένα τοὺς ἐφήβους ποὺ νιώθουν ἀγανάκτηση γιὰ τὶς ἀπογοητεύσεις καὶ τὰ λάθη τῶν «ἐνηλίκων», λάθη ποὺ τοὺς ὁδηγοῦν στὶς λανθασμένες ἀναζητήσεις καὶ ἐπιλογὲς καὶ στὴν κάθε μορφὴ «θανάτου». Καλοῦμε τοὺς ἐφήβους ποὺ γοητεύονται ἀπὸ τὴν πλάνη –μιὰ πλάνη ποὺ τοὺς ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια– νὰ ἀναγνωρίσουν τὴν ἀλήθεια μέσω τῶν μηνυμάτων μας, νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν ἀσυνείδητη ἐπιβίωσή τους καὶ νὰ ἀνέλθουν στὸ συνειδητὸ ἐπίπεδο, ἕνα ἐπίπεδο χωρὶς ἀπογοητεύσεις, ἀλλὰ μὲ μεγάλες προσδοκίες.

Ἐλεοῦμε τοὺς ἐφήβους ποὺ συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα ἀκολουθοῦν τὸν δρόμο τοῦ χαμοῦ.

Ἐλπίζουμε στὸ παγκόσμιο πρόγραμμα διάσωσης. Κάποτε θὰ εἰσέλθετε σὲ «νέα σχήματα ζωῆς» καί, ὅσοι ἀπὸ ἐσᾶς ἀξιωθεῖτε νὰ ζήσετε σὲ αὐτὰ καὶ νὰ ἐκφράσετε τὴ χαρὰ τῆς γνωριμίας, θὰ γνωρίσετε τὴν ὕψιστη προσφορὰ τοῦ Θεοῦ, γιατὶ ἡ Προςορα τοῦ Θεοῦ φέρεται πρὸς ἐσᾶς μὲ τιμὲς οὐσίας καὶ φῶς ἐκ τῆς δόξας Του. Ἀναγνωρίσαμε ὁρισμένες ὀντότητες καὶ πάντοτε ἡ Ανανωριση εἶναι οὐσιαστικὸ πείρας, ἐμπειρικῆς αἰτίας καὶ οὐσίας.

Ὅταν λέμε ὅτι ἀναγνωρίσαμε ὁρισμένες ὀντότητες, ἐννοοῦμε ὅτι στὴ γνώση μας καὶ στὴ συνείδησή μας καθορίσαμε ἀπόλυτα διαστατικὰ καὶ –ἐντὸς τοῦ διαστατικοῦ καθορισμοῦ– ἐγκλωβίσαμε τὸ ποιοτικὸ περιεχόμενο τῶν ὀντοτήτων αὐτῶν. Αὐτὲς οἱ ὀντότητες στὸ μέλλον τοῦ πλανήτη θὰ πορευτοῦν μὲ ἰδιαίτερο ρόλο ποὺ ἰδιαίτερα θὰ τοὺς προσιδιάζει, μὲ τὴν προοπτικὴ νὰ προωθηθοῦν σὲ θέσεις ποὺ θὰ ἀποβοῦν φάροι στὶς γενεὲς τῶν μελλόντων.

Ἐπιθυμοῦμε νὰ ἀφεθεῖτε ὅλοι στὸν σκοπό. Ἰδιαίτερα ἐπιθυμοῦμε, ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀναγνωρίσαμε, ἀπὸ ἐκείνους ποὺ θὰ ἀναγνωρίσουμε καὶ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ κατὰ κάποιο τρόπο συναντηθήκαμε καὶ γνωριστήκαμε, νὰ ἀφεθοῦν στὸν σκοπὸ τοῦ ρόλου τους, γιατὶ αὐτὸς ὁ ρόλος εἶναι ἱερός. Καὶ ἐφόσον δεχτοῦν νὰ ὑποταχθοῦν στὴν Ἀγάπη, στὴν καθολικὴ Ἀγάπη τοῦ Σύμπαντος, ἐλεύθερα καὶ ἀβίαστα καὶ μὲ πάθος ἀνάγκης, μὲ τὸ δόσιμο τῆς ψυχῆς τους, τότε θὰ ἔχουν τὴν ἑτοιμότητα, στὴν ἑκάστοτε στιγμή, νὰ μετατρέψουν τὴν ἀγάπη σὲ ἔργο καὶ νὰ ποιήσουν ἔργο –τιμῆς ἕνεκεν– τὸν ρόλο ποὺ τοὺς δόθηκε.

Μὲ καὶ διὰ τῆς ἀγάπης θὰ λάβετε τὰ ἀπαλλακτικά σας βουλεύματα ἀπὸ τὸ συμβούλιο τῶν Οὐρανῶν, ὑπογεγραμμένα ἀπὸ Ἐκεῖνον ποὺ προΐσταται τοῦ Οὐρανοῦ καί, ἐφόσον καταστεῖτε ἄξιοι νὰ τὰ λάβετε, θὰ λάβετε ταυτόχρονα καὶ τὴ Χαρη Του.

Ἐσεῖς ποὺ ἤδη ἔχετε στὰ χέρια τὰ ἀπαλλακτικά σας βουλεύματα ἀπὸ τὸ οὐράνιο συμβούλιο τῶν κριτῶν τῆς Δικαιοσύνης, ἔχετε ἤδη τὸν συγκεκριμένο στὸν ρόλο αὐτὸν σκοπό, ποὺ ἰσοδυναμεῖ μὲ δημιουργία στὸ γήινο γίγνεσθαι.

Ἐκ τῶν προτέρων εἴμαστε βέβαιοι ὅτι αὐτὸν τὸν ρόλο-σκοπὸ θὰ τὸν σεβαστεῖτε ἰδιαίτερα καὶ θὰ ἐκφραστεῖτε μέσα στὰ ὅρια του, γιατὶ ἐντοπίσαμε τὴν οὐσία σας καὶ περιμένουμε προσπάθεια ἀκριβείας καὶ καλῆς θέλησης.

Διὰ τῶν ἀστέρων θὰ ἀνέλθουν οἱ φυλὲς τῆς Γῆς, γιατὶ οἱ ἀστέρες κατέρχονται στὴ Γῆ. Τὴ λούζουν, τὴ στολίζουν, τὴν ἐξευγενίζουν, τὴν ἐξευμενίζουν ἐνώπιον τῆς ἀεικίνητης Δύναμης τοῦ Πατέρα καὶ τὴν καθιστοῦν Μορφη Ουσίας ἐκ τῆς Ποίησης τοῦ Θριαμβου. Ὅπως εἶναι φυσικὸ δὲν κάνουμε διακρίσεις στὶς ἐπιλογές μας, ἁπλῶς ξεχωρίζουμε κατ’ ἀνάγκη ἰδιαίτερες διάνοιες γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ καταστοῦν ἰδιαίτερες καὶ ὅλες οἱ κοινὲς διάνοιες.

Ἔχετε ἀντιληφθεῖ ὅτι τοὺς συνεργάτες μας τοὺς ξεχωρίζουμε ἀπὸ τὴν ἔνταση τοῦ πόθου τους γιὰ τὴν ἔρευνα τῆς αἰτίας καὶ οὐσίας τῆς ὕπαρξής τους.

Δὲν διακρίνουμε τὶς ὀντότητες σὲ σημαντικὲς καὶ ἀσήμαντες – ὅλες οἱ ὀντότητες εἶναι ἐξίσου σημαντικές.

Ὅλες τὶς ἐκφράσεις μας θὰ παρακαλέσουμε νὰ τὶς ἐκλαμβάνετε κατὰ τὴν οὐσία τους –κατὰ τὸ πνεῦμα τους– πάντοτε, γιατὶ οἱ λέξεις ποὺ χρησιμοποιοῦμε καὶ τὰ ἐπίθετα εἶναι σχετικὰ καὶ πολλὲς φορὲς διαφορετικὰ ἀπὸ ὅσα ἐκφράζονται στὴ «γλώσσα σας».

Σημειῶστε ἀκόμα ὅτι κάτι σημαντικὸ εἶναι εὔκολο νὰ καταστεῖ ἀσήμαντο καὶ κάτι ἀσήμαντο εἶναι ἐπίσης εὔκολο νὰ καταστεῖ σημαντικό, σὲ μία μόνο στιγμή.

Ἐσεῖς ποὺ ἔχετε τὴν εἰλικρινὴ διάθεση τῆς πίστης θὰ προαχθεῖτε σίγουρα στὶς διαδικασίες τῆς γνώσης. Ἡ πίστη, ὅταν συνοδεύεται ἀπὸ τὴ διάθεση τῆς ἔρευνας, «ἀνοίγει θύρες» ποὺ ὁδηγοῦν στὸ φῶς καὶ ἐγκλείουν τὸ σκοτάδι πίσω τους.

Ἡ διάθεση γιὰ τὴν ἔρευνα θὰ σᾶς ὁδηγήσει σὲ θησαυροὺς σοφίας καὶ ἔμπνευσης καὶ θὰ γίνει ἡ πορεία σας στὰ σημαντικὰ καί, ταυτόχρονα –ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὰ πορίσματα τῆς ἔρευνας– στὴν ἀπόλυτη γνώση.

Ἐλάχιστα ἐλεοῦμε τοὺς «σημαντικοὺς» τῆς γνώσης, γιατὶ αὐτοὶ ποὺ κατέστησαν γνῶστες καὶ «λαθεύουν» φέρουν καὶ τὴν εὐθύνη τῶν λαθῶν τους.

Ἐλεοῦμε σημαντικὰ τοὺς ἀσήμαντους, γιατὶ ἐντὸς τοῦ σχήματός τους, ἐντὸς τοῦ πόθου τους, ἔχουν τὴν πραγματικὴ ἀνάγκη –ποὺ ἀποκαλοῦμε «δίκαιη ἀνάγκη»– νὰ λάβουν τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου γιὰ νὰ καταστοῦν σημαντικοί.

Αὐτοὶ οἱ ἀσήμαντοι, ἰδιαίτερα, εἶναι ὁ σκοπός μας.

Ἂς συνεργαστοῦμε λοιπὸν στὸν ἀγώνα τῆς Συμπαντικῆς Βούλησης, γιατὶ αὐτὴ ἡ βούληση εἶναι ἡ Βούληση τοῦ Κυρίου, εἶναι ἡ βούληση ὅλων τῶν ὄντων τῆς Γῆς ποὺ διαβιοῦν ἐν ἐπιγνώσει.

Αὐτὴν τὴ Βούληση προσκυνοῦμε μὲ δέος καὶ διάθεση ὑποταγῆς καὶ ἀγάπης. Αὐτὴν τὴ Βούληση ὀφείλετε καὶ ἐσεῖς νὰ ἐνστερνιστεῖτε, σὲ αὐτὴ νὰ προσκυνήσετε μὲ δέος καὶ ὑποταγὴ ἀγάπης.

Ὡστόσο, στὸν ἔνοχο γιὰ τὴ συμπεριφορά του ἐναντίον σας θὰ δίνετε συγγνώμη, ὄχι συγγνώμη μὲ διάθεση ἐκμηδενισμοῦ του λόγω τοῦ ἀκραίου ἐγωισμοῦ σας. Νὰ εἶστε βέβαιοι ὅτι αὐτὴ ἡ ἁπλὴ συγγνώμη ἀγάπης τῆς καρδιᾶς σας θὰ δώσει τὰ ἀποτελέσματα ποιότητας στὶς πράξεις σας καὶ θὰ συμβάλετε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο στὴ δημιουργία ἔργου πνοῆς, γιατὶ ἡ πράξη σας θὰ εἰσχωρήσει στὰ ἐπίπεδα τοῦ «ἐχθροῦ» σας, ποὺ ὁ ἴδιος δὲν γνώριζε, καὶ θὰ τοῦ δώσει τὴ μεγάλη στιγμὴ τῆς γνωριμίας μαζί τους.

Αὐτὴ ἡ ἰδιαίτερη στιγμὴ ἔχει διαφορετικὴ μορφὴ γιὰ τὸν καθένα, ἔχει ὅμως ὅμοιο ρόλο γιὰ ἐκεῖνον πρὸς τὸν ὁποῖο ἀπευθύνεται.

Ὁ ρόλος αὐτῆς τῆς στιγμῆς, σκεφτεῖτε το, ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴ βούλησή σας καὶ αὐτὸ εἶναι τὸ σημαντικὸ καὶ σπουδαῖο.

Ἡ βούλησή σας, τονίζουμε, δημιουργεῖ στιγμὲς ἄφθαρτης αἰωνιότητας. Αὐτὴ ἡ ἴδια, ὅμως, βούλησή σας μπορεῖ νὰ ἐμποδίσει τὴ δημιουργία αὐτῶν τῶν στιγμῶν, πράγμα ποὺ σημαίνει ὅτι ἐμποδίζει τὴν ἐλπίδα νὰ κινηθεῖ ἀνάμεσά σας, ἐμποδίζει νὰ ἐλπίσετε ὅτι θὰ ζήσετε καὶ θὰ προσφέρετε.

Ἐξαιτίας σας, λοιπόν, ἡ ἐλπίδα ἀποδυναμώνεται καὶ ἐξαιτίας σας οἱ μέγιστες στιγμὲς μετατρέπονται σὲ ἐλάχιστες, ἐξαιτίας σας ἄλλοι ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ἐσεῖς οἱ ἴδιοι, καθυστερεῖτε τὴν πρόοδό σας.

Ἐμεῖς ἔχουμε ἀκόμη τὴν ὑπομονὴ νὰ ἀποδεχόμαστε αὐτὴν τὴ συμπεριφορά σας, ὅμως βρισκόμαστε στὰ «ὅρια τοῦ χρόνου» καί, βάσει τῶν ὁρίων αὐτῶν, καθορίζονται ἐντολὲς καὶ καθήκοντα ὁρισμένα, καταχωρημένα σὲ «ἔγγραφα βέβαιης χρονολογίας».

Ἐκ τῶν ἀστέρων ἀπόλλυται μετὰ βεβαιότητος ἡ δύναμη τοῦ σκότους, αὐτὴ ἡ φθοροποιὸς δύναμη, δύναμη τῆς δύσπνοιας, τῆς μιζέριας καὶ τῆς ἀρρυθμίας τοῦ πλανήτη.

Αὐτὸ τὸ μήνυμα σᾶς μεταβιβάζουμε καὶ ὄχι ἁπλῶς τὸ μεταβιβάζουμε, ἀλλὰ τὸ τεκμηριώνουμε: Ἡ δύναμη τοῦ σκότους ἐγκαταλείπει τὸν πλανήτη καὶ ἀποβάλλεται ἀπὸ αὐτὸν σὲ ἐπίπεδα ποὺ δὲν ἔχουν λόγο ἐπαναλειτουργίας. Ἡ Σοφία καὶ ἡ Ἀγάπη τοῦ Κυρίου μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ δύναμη τοῦ κακοῦ θὰ καταστεῖ παρελθὸν χωρὶς μνῆμες, δηλαδὴ παρελθὸν ἀμνησίας.

 


382 Καὶ γὰρ οἱ ὄντες ἐν τῷ σκήνει στενάζομεν, βαρούμενοι ἐφ’ ᾧ οὐ θέλομεν ἐκδύσασθαι, ἀλλ’ ἐπενδύσασθαι, ἵνα καταποθῇ τὸ θνητὸν ὑπὸ τῆς ζωῆς (Ἀπ. Παύλου, Πρὸς Κορινθίους Β΄ 5:4). [Σ.τ.Ε.]

383 «Νὰ γίνει καὶ ὁ θάνατος σχέση μὲ τὸν Πατέρα: “κένωση”-ἄδειασμα ἀπὸ τὴ θέληση-ὁρμὴ ὑπαρκτικῆς αὐτονομίας τῆς κτιστῆς ἀτομικότητας, ἐρωτικὴ αὐτοπαράδοση στὴν ὀντοποιὸ ἀγάπη τοῦ Πατρός» (Γιανναρᾶς, Χρῆστος, Ἐνθάδε – Ἐπέκεινα, ὅ.π., «Ἑρμηνευτικὴ ἀπόπειρα τέταρτη», σ. 48). [Σ.τ.Ε.]

ΚΕΦΑΛΑΙΑ