11. Πόλεις Φωτὸς (Γήινοι Παράδεισοι)

Σύντομα θὰ ἔχετε τὴ χαρὰ νὰ γνωρίσετε τὰ πλάσματα τοῦ Οὐράνιου Πατέρα στὰ κοσμικὰ γεγονότα καί, ἐπιπλέον, νὰ συνειδητοποιηθεῖτε στὴ διαδικασία δημιουργίας καὶ ἐνσάρκωσής τους μὲ συνείδηση εὐθύνης.

Ἐπιθυμοῦμε νὰ γίνετε καὶ νὰ παραμείνετε ἐρευνητές, γιατὶ δὲν δεχόμαστε τοὺς ἐπιπόλαιους ὀπαδούς. Οἱ ἐπιπόλαιοι ὀπαδοὶ ἀποτελοῦν ἀρχὴ κινδύνου.

Ἔχουμε τὴν ἀπαίτηση νὰ ἀποκτήσουμε «σοφοὺς ὀπαδοὺς» γνώσης καί, ἐξυπακούεται, ὀπαδοὺς ἐρευνητές. Προβάλλουμε τὴν ἀπαίτηση ὅτι θὰ πρέπει νὰ μᾶς γνωρίσετε μὲ τὴν ἔρευνα καὶ νὰ μᾶς ἀγαπήσετε.

Ἔχουμε τὴν ἀπαίτηση νὰ γνωρίσετε τὴ Δύναμη τοῦ Θεοῦ, γιατὶ ὅσο δὲν τὴ γνωρίζετε, ἡ ἀγάπη σας θὰ ἐντάσσεται σὲ λαθεμένες κατευθύνσεις.

Προσέχουμε καὶ ἐλέγχουμε μὲ ἀκρίβεια τὰ πάντα.

Δὲν ἐντάσσονται στὸ κίνημά μας ὅσοι εἶναι ἀκατάστατοι στὴν περισυλλογικὴ ἔρευνα, γιατὶ αὐτοὶ οὐδέποτε θὰ καταστοῦν πιστοί. Ἡ δίψα τῆς γνώσης πάντοτε θέρμαινε τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων, πάντοτε ὑπῆρξε τὸ ἀντικείμενο ἔρευνας τοῦ ἀνθρώπινου λογισμοῦ.

Ἡ πίστη προϋποθέτει γνώση. Ἐφόσον ἐξαντληθεῖ ἡ ἔρευνα καὶ ἐπακολουθήσει ἡ γνώση, τότε ἡ πίστη παύει νὰ εἶναι «τυχαῖο γεγονὸς» καὶ γίνεται συνείδηση. Τὸ μεγαλεῖο τῆς συνείδησης κορυφώνεται στὴν ἀφομοίωσή του μὲ τὴν πίστη.

Ἡ ἀφομοίωση συνειδητῆς γνώσης καὶ πίστης «ἐντὸς τῆς συνείδησης» τοῦ ἀτομικοῦ γίγνεσθαι συνεπιφέρει τὴν «ἐγκατάσταση τῆς Δύναμης τοῦ Θεοῦ» στὴν ὕπαρξη καὶ ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πέρα θείωση –ὤση στὴ θέση τοῦ Θείου– τῆς εὐνοούμενης ὀντότητας.

Προσπαθοῦμε ἔντονα νὰ δημιουργήσουμε ἕνα οἰκοδόμημα ἄνετης κίνησης πρὸς τὴ γνώση, γιατὶ ἡ ὀντότητα μόνο ἐντὸς αὐτοῦ τοῦ οἰκοδομήματος θὰ καταστεῖ «Σημεῖο Θείωσης».

Εὐλογοῦμε τὸν Κύριο. Ἡ εὐλογία μας εἶναι ἡ δύναμη καὶ μὲ αὐτὴν τὴ δύναμη σᾶς εὐλογοῦμε.

Ἔχετε ἐνταχθεῖ σὲ «περιθώρια χρόνου» σημαντικῆς διάρκειας, γιατὶ στὰ περιθώρια αὐτὰ ἐντάχθηκαν σημαντικὲς στιγμές – γι’ αὐτὸ καὶ τὰ ἀποκαλοῦμε «περιθώριά σας». Σαφῶς αὐτὰ τὰ περιθώρια εἶναι καθορισμένα μὲ ὁρισμοὺς Δύναμης, γιατὶ καθορίστηκαν μὲ ἔντονα Σημεια καὶ ἔντονες Βουλήσεις.

Ἐντὸς τῶν περιθωρίων σας, καθένας ἀπὸ ἐσᾶς κινεῖται σταθερά, νοητικά, σημαντικά – μὲ ἀκριβεῖς κινήσεις, μὲ ἀκριβεῖς σκέψεις καὶ μὲ διάθεση ἀκρίβειας. Ἐντὸς αὐτῶν τῶν περιθωρίων θὰ «γραφτεῖ ἡ ἱστορία ἕκαστης ὀντότητας καὶ ἐν τῷ συνόλῳ τῶν χρυσῶν περιθωρίων» θὰ γραφτεῖ ἡ ἱστορία τοῦ πλανήτη σας.

Σᾶς ἀποκαλοῦμε «εὔθραυστους», γιατὶ πράγματι ἔχετε «ὑφὴ ὑάλου» καὶ ἔχετε καταστεῖ τόσο εὔθραυστοι ὅσο ἕνα λεπτό, εὐτελὲς ποτήρι ὕδατος. Προσέξτε τὶς κινήσεις σας, γιατὶ ἡ ἀνακρίβειά τους θὰ σᾶς καταστήσει εὔθραυστους ὑάλους, προσέξτε τὶς κινήσεις σας, γιατὶ ἡ ἀκρίβειά τους θὰ σᾶς καταστήσει κρυστάλλους ποιότητας καὶ τὰ ἑπόμενα βήματά σας θὰ σᾶς καταστήσουν ἀδάμαντες.

Φανταστεῖτε τὸν πλανήτη σας, ποὺ ἀναμφισβήτητα εἶναι φορέας ποιοτικῆς ὀμορφιᾶς «ἄβατης στὴ λογική», νὰ κοσμεῖται ἀπὸ δισεκατομμύρια ἀδάμαντες ἡμέρα καὶ νύχτα καὶ σὲ ὅλες τὶς ἐποχὲς τοῦ γήινου χρόνου. Ἕνα θαῦμα ποιότητας «οὐρανοῦ, ποίησης καὶ ἀστεριῶν στὴ Γῆ».

Οἱ ἀδάμαντες αὐτοὶ θὰ ἐπηρεάσουν τὰ γήινα ἐπίπεδα κατὰ τρόπο θαυμαστῆς λεπτομέρειας καὶ κατὰ τρόπο θαυμαστῆς λογικῆς καὶ θὰ τὰ ἐμπλουτίσουν μὲ οὐσίες φωτός, οὕτως ὥστε καὶ ἐντὸς τῶν στρωμάτων τοῦ πλανήτη νὰ ὑπάρχουν οὐσίες ὅμοιες μὲ τὸ Φῶς τοῦ Δημιουργοῦ καὶ τὸ φῶς τῶν ὄντων.

Ἐκεῖ θὰ προπαρασκευαστεῖ καὶ θὰ πραγματοποιηθεῖ ἡ θεμελίωση τῶν «πόλεων τοῦ φωτός», γιατὶ οἱ πόλεις αὐτὲς θὰ φέρουν «θεμέλιο λίθο ἄφθαρτου κάλλους». Ἔτσι ἐμεῖς τὰ βλέπουμε καὶ τὰ δεχόμαστε στὶς «καρδιὲς» μας καὶ ἔτσι σᾶς τὰ δίνουμε.

Μὲ ἀκρίβεια θὰ θεμελιωθεῖ ὁ πλανήτης τῆς πορείας πρὸς τὰ Ἄστρα, γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ ἡ ταύτιση τῶν μεγάλων οὐσιῶν σὲ συγκερασμὸ ἀγάπης καὶ κάλλους.

Αὐτὲς οἱ πόλεις ἀναγνωρίζονται ἐκ τῶν οὐσιῶν τοῦ «Ἥλιου», κάπως ἔτσι θὰ σχηματίσετε τὴ μορφή τους. Ἐνώπιόν μας ἔχουμε πόλεις ποὺ κατέρχονται ἐκ τῶν οὐσιῶν τοῦ Ἥλιου καὶ φέρουν ἰδιαίτερο γνώρισμα –ἄνωθέν τους– τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου, γιατὶ τὰ θεμέλιά τους θὰ εὐλογηθοῦν καὶ θὰ καθαγιαστοῦν διὰ τοῦ Σταυροῦ.

Ἕνα σημεῖο ποὺ θὰ πρέπει νὰ τονίσουμε ἰδιαίτερα εἶναι ὅτι ὁ ἤδη σκοτεινὸς νοῦς θὰ ἀποβεῖ παρελθὸν καὶ ὁ φωτεινὸς νοῦς θὰ καταστεῖ ὁ ἄξιος ἀρχιτέκτονας τοῦ μέλλοντος. Ἕνας φωτεινὸς Ἀστέρας –ὁ φωτεινὸς Νοῦς– θὰ κατευθύνει τὶς ὀντότητες καὶ θὰ συνυπάρχει μὲ τὴ νόησή τους, δηλαδὴ θὰ εἰσέρχεται στὴ συνείδησή τους καὶ θὰ ρυθμίζει τὴ διάθεσή τους, ἀφοῦ ἡ διάθεση αὐτὴ θὰ συμφωνεῖ μὲ τὴ διάθεση τοῦ Κυρίου.

Ἔχουμε τὴν εὐτυχία νὰ βλέπουμε τὸ μέλλον τοῦ Φωτὸς χτισμένο ὄχι πάνω σὲ πτώματα καὶ τάφους, ὄχι σὲ σκοτεινὲς διάνοιες, ὄχι σὲ νεκρὲς πνευματικὲς ὑπάρξεις, μὰ ἕνα μέλλον οὐράνιων κήπων στοὺς παραδείσους τῆς Γῆς.

Ἕνα πρόγραμμα αἰώνων μορφοποιεῖται μὲ ἀκριβεῖς διαστάσεις καὶ μὲ προδιαγραφὲς Ζωης καὶ ὄχι θανάτου. Ἀλόγιστα ἡ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων σπαταλιέται στὰ ἀνούσια πράγματα καὶ ἐκεῖ μορφοποιεῖται ὑλικά, ἐνῶ τὸ πνεῦμα σας κραυγάζει μὲ ἤχους «ὑγροὺς ἐκ τῶν δακρύων του».

Τὰ δάκρυα τοῦ πνεύματος μονίμως πλέον μᾶς λούζουν καὶ ταλαιπωροῦν τὰ κύματα τῶν χρυσῶν ἐλπίδων, ποὺ ἔρχονται σὲ ἐπαφὴ μαζί τους.

Νὰ παρακαλεῖτε καθημερινὰ τὸν Κύριο γιὰ νὰ ἐνταχθεῖτε στὶς Κοινωνίες τῶν πόλεων τοῦ Φωτός, γιατὶ ἐπίκειται ἀλλαγὴ ὀντολογικὴ καὶ μορφολογικὴ στὸν πλανήτη σας μὲ τὴν ἀνανεωτικὴ κίνηση ποὺ κατέρχεται καὶ σαρώνει τὰ ἄσχημα, τὰ σκοτεινὰ καὶ τὰ ἀνούσια.

Ἕνας κόσμος «ἀδιάστατος», ἄχρονος, ἀτοπικὸς καὶ αἰώνιος –ἄνωθέν σας– ἐργάζεται πυρετωδῶς καὶ δίνει, δίνει, δίνει καὶ Εκλιπαρει νὰ δεχτεῖτε τὶς Παροχές του. Ἕνας ἀδιάστατος στρατὸς λεπτῆς κίνησης, μελετημένης καὶ σοφῆς, ἔχει τεθεῖ σὲ κατάσταση «συναγερμοῦ» γιὰ τὴν ἀναμόρφωση τοῦ πλανήτη σας καὶ τῶν ὄντων ποὺ ὁ πλανήτης αὐτὸς φιλοξενεῖ. Αὐτὸς ὁ ἀδιάστατος κόσμος ὄχι μόνο ἐμπεριέχει τὴ θεϊκὴ ἀποδοχή, ἀλλὰ κατευθύνεται ἀπὸ τὴ Θεία Βούληση καὶ εἰσβάλλει στὰ σημεῖα ὅπου θὰ πραγματοποιηθεῖ ὁ Ἀπώτερος Σκοπός.

Ὑποταχθεῖτε στοὺς στρατιῶτες τῶν Ἀγγέλων μὲ «ἄχρονη ἀγάπη», γιατὶ ἡ ἀγάπη, ὅταν εἶναι ἄχρονη, δὲν ὑπόκειται στὴ φθορὰ τοῦ πανδαμάτορα χρόνου.

Ὑποταχθεῖτε στοὺς Ἀγγέλους μὲ «ἄχρονη καρδιά», γιατὶ ἡ ἄχρονη καρδιὰ δὲν σταματᾶ ποτὲ τοὺς χτύπους της.

Ὑποταχθεῖτε στοὺς Ἀγγέλους μὲ «ἄχρονη πίστη», γιατὶ ἡ ἄχρονη πίστη θὰ σᾶς δώσει φτερὰ νὰ πετάξετε. Θὰ συγκλονιστεῖτε, γιατὶ θὰ γίνετε σημαντικοὶ ἀπὸ τὶς παροχὲς τῶν Ἀγγέλων.

Πολεμῆστε τὴν κακὴ ροπή, τὴ ροπὴ τοῦ σκότους ποὺ ἐπὶ αἰῶνες σᾶς ἐξουσιάζει καὶ δίνει τροφὴ καὶ ζωὴ στὴ δύναμη τοῦ κακοῦ.

Καλύψτε τὴ γύμνια σας μὲ τὸν μανδύα ἐκεῖνο ποὺ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος γυμνὸς ὢν «διεζώσατο», δηλαδὴ τὴν ἀκλόνητη πίστη.

[…] Πέτρος ἀκούσας ὅτι ὁ Κύριός ἐστι, τὸν ἐπενδύτην διεζώσατο· ἦν γὰρ γυμνός. (Κατὰ Ἰωάννην 21:7)

Πορευτεῖτε πρὸς τὴν αἰωνιότητα ὁραματιζόμενοι τὴν εἰκόνα Εκείνου.

Ἡ εἰκόνα Του εἶναι γλυκύτατη καὶ ἀγαπημένη καὶ ἔτσι ὑπάρχει καὶ θὰ ὑπάρχει στοὺς αἰῶνες.

Εἶναι γλυκύς, ἤπιος, δίκαιος, ἀστραφτερὸς ἐκ τοῦ Φωτός Του.

Ἑνώνει, δὲν διαχωρίζει, εὐεργετεῖ καὶ ἐλεεῖ ἀπὸ ἀγάπη, δέχεται καὶ δὲν ἀπορρίπτει.

Εἶναι σοφός, εὐαίσθητος, ἀναλλοίωτος στὸν χρόνο, ὑπάρχει, βασιλεύει καὶ θὰ βασιλεύει στοὺς αἰῶνες.

Ἔχει τὴ λάμψη τοῦ πρωινοῦ ἥλιου, τὴ δροσιὰ τῆς θαλάσσιας αὔρας, τοὺς σπινθῆρες τῶν ὁραμάτων, τὴν ἁπλότητα μικροῦ παιδιοῦ, τὴν τρυφερότητα τῆς νεαρῆς μητέρας, φέρει τὸν θαλάσσιο φλοῖσβο ἡ ἠρεμία τοῦ βλέμματός Του.

Ἀναγγέλλει τὰ οὐράνια διὰ τῆς Ἀγάπης Του, ἔχει ἔλεος ἀπύθμενο, εἶναι Ἀγάπη, Φῶς, Ἐλπίδα.

Εἶναι ὁ γλυκύτατος Θεὸς τῶν καταφυγίων, Θεὸς ἁπλῆς ἀγάπης, ἁπλός, καλός, ἀγαθός, ἔντιμος, δίκαιος.

Ὅλα αὐτὰ εἶναι Εκεινος, ὁ Ἰησοῦς ὁ Ὑπερευλογημένος.

Εἶναι ἡ Ἐλπίδα ποὺ ἐντός σας πορεύεται.

Εἶναι ἡ Ἐλπίδα ποὺ ἀνασαίνει δειλὰ στὸν πλανήτη σας.

Ἀγαπῆστε Τον περισσότερο.

Ἀγαπῆστε Τον, ἔχει τὴν ἀνάγκη τῆς ἀγάπης σας.

Εἶναι εὐάλωτος στὴν ἀγάπη.