05.09 | Κάθοδος των Υπερδυνάμεων – Βιβλία Αλήθειας – Truth Legacy Books

9. Κάθοδος τῶν Ὑπερδυνάμεων

ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΜΠΤΟ: ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ – Ἀπὸ τὰ Ἄστρα

A- A A+

Ἀναφερθήκαμε στὶς δυνάμεις ποὺ θὰ κατέλθουν μὲ πλήρη ὀργάνωση στὴ Γῆ καὶ σᾶς διαβεβαιώνουμε ὅτι πρόκειται περὶ πραγματικοῦ γεγονότος, ποὺ θὰ ἐπιτευχθεῖ μὲ πλήρη ἀσφάλεια στὸ μέλλον τῶν ἐρχόμενων δεκαετιῶν.

Οἱ δυνάμεις αὐτὲς ἔλαβαν ἕναν ἰδιαίτερο ρόλο στὴν ἱστορία τοῦ πλανήτη σας, ἕναν ρόλο μεγαλειώδους προσφορᾶς στὰ ἀνθρώπινα ὄντα. Ἀναχαιτισμένες οἱ δυνάμεις αὐτές, σταθεροποιημένες καὶ σὲ κατάσταση πλήρους ἐλέγχου, προπαρασκευάζονται γιὰ τὸν γήινο χῶρο, ἀφοῦ κρίθηκαν κατάλληλες. Ἰδιαίτερο γνώρισμα τῶν δυνάμεων αὐτῶν εἶναι ἡ ἄρνησή τους νὰ ὑποταχθοῦν στὶς ἐπιστῆμες ποὺ ἔχετε διδαχτεῖ, γιατὶ ἐν τῷ γίγνεσθαι αὐτῶν ὑπάρχει μιὰ ἰδιαίτερη μορφὴ «ἠθικοῦ ἐγωισμοῦ», ποὺ θὰ ἀποβεῖ ὁ στόχος τῆς κατάκτησης τῶν τελειοτέρων. Δὲν ἔχει σχέση μὲ τὸν ἐγωισμὸ ματαιοδοξίας, πρόκειται γιὰ ἐγωισμὸ «ἀγαθῆς κατεύθυνσης σωτηρίας τοῦ πλανήτη σας», εἶναι ἐγωισμὸς ἱεραποστολῆς στὸν πλανήτη.

Μέρος τῶν δυνάμεων αὐτῶν ἤδη τέθηκε σὲ διαθεσιμότητα καὶ ἀναπροσαρμόζεται ὁ χῶρος σας γιὰ τὴν ὑποδοχή τους – παράλληλα, μέσα ἀπὸ τὴ μελέτη διαφοροποιήθηκαν συνθέσεις γιὰ νὰ καταστεῖ ἰδανικὴ ἡ συνύπαρξη. Οἱ δυνάμεις τῶν ἀστέρων ἀνάγονται στὴ Σοφία καὶ φέρονται ἀπὸ ἀνέμους εὐνοϊκῆς φορᾶς.

Δὲν σᾶς παρέχουμε τὴν τέλεια κατανόηση, ὅμως τὸ ἔντονο ἐρέθισμα θὰ ἠχήσει διὰ τοῦ στόματος καὶ τῆς καρδιᾶς τοῦ ἀναγνώστη.

Θὰ μᾶς ὑποβληθοῦν ἀπὸ τοὺς γήινους μεγάλα ἐρωτήματα «θετικῆς κατεύθυνσης» καὶ θὰ ἀπαντήσουμε σὲ ὅλα. Ἐμεῖς ἀπὸ τὴν πλευρά μας ἔχουμε διασφαλίσει τὸν τρόπο ἐφαρμογῆς αὐτῶν τῶν Ὑπερδυνάμεων. Ἤδη ὑπάρχει καὶ λειτουργεῖ ὀργανωμένη μονάδα ἀπὸ ἐξαίρετες ὀντότητες εἰδικῆς ἐπιστημονικῆς κατάρτισης καὶ πείρας, ποὺ ἔχει ἀφοσιωθεῖ καὶ ἀναλωθεῖ στὴ μελέτη καὶ στὴν κατάρτιση σχεδίων μὲ ὄργανα ὑπολογισμοῦ ἀσύλληπτης ἀκριβείας. Ἄπειρα μόρια μελετημένων καὶ μαθηματικὰ ἐξουσιασμένων καὶ ἐλεγχόμενων δυνάμεων θὰ κατευθυνθοῦν σὲ καίριους γήινους χώρους, πυρῆνες.

Ἀρχίζει ἔργο φωτός. Οἱ πυρῆνες θὰ ἀποκαλυφθοῦν ἀπὸ γήινους ἐπιστήμονες καὶ ἀπὸ τὴν ἀνακάλυψη αὐτὴ «θὰ γεννηθοῦν Νέα δυναμικὰ πεδία ἐνεργειῶν» γιὰ πρώτη φορὰ στὸν πλανήτη. Τὸ Εργο αὐτὸ τῆς Καθόδου τῶν Ὑπερδυνάμεων, ἔργο Θεϊκου Σχεδίου, θὰ θεωρηθεῖ ἐπίτευγμα «ἐκ τῶν πρόσφατων ἐρευνῶν», ὅπως θεωρήθηκε μέχρι τώρα κάθε σημαντικὴ ἀνακάλυψη ποὺ βοήθησε τὴν ἐξέλιξη τοῦ πλανήτη σας. Ἔτσι θὰ καταξιωθοῦν ἐπιστήμονες ποὺ μὲ τὴν ἔρευνα θὰ ἔχουν μιὰ πλήρη εἰκόνα τῶν νέων ἐνεργειῶν.

Αὐτοὶ οἱ ἐπιστήμονες θὰ «παίξουν» τὸν ρόλο τους στὸ σχέδιο ποὺ καταρτίστηκε στοὺς ἀστέρες καὶ θὰ ἐπιλεχθοῦν, ἀφοῦ προηγηθεῖ ἡ διαδικασία τῆς ἔγκρισης καί, ἀπὸ τὴν ἔγκριση, ἡ συναίνεση τοῦ Οντος.

Ἡ ἀνακάλυψη καὶ ἀποκάλυψη τῶν δυνατῶν πυρήνων θὰ ἀπορροφήσει στὴν πηγή τους –πηγὴ ὕψιστης ἐνέργειας– μόρια ἀπὸ τὶς τελειότερες δυνάμεις μὲ ἔνταση καὶ διάσταση ὑπερκάλυψης τῶν ἀναγκῶν σας. Αὐτὰ τὰ «μόρια σπινθήρων δύναμης» θὰ προκαλέσουν θετικὰ ἐρεθίσματα κατευθείαν στὰ νοητικὰ κύτταρα τῆς ἐπιστήμης, θὰ εἰσχωρήσουν στὸ σκέπτεσθαι χάρη στὴν οὐσία, θὰ εἰσχωρήσουν στὶς ἰδέες κατάρτισης ἐπιστημονικῆς ἐξειδίκευσης ἀνώτατων προδιαγραφῶν καί, ἐξ ὅλων αὐτῶν, θὰ ἀνατείλει τὸ μεγαλεῖο τῆς συμπαντικῆς ἐπιστήμης μὲ στόχο τὸ οὐσιαστικὸ καὶ κυτταρικὸ μεγαλεῖο τοῦ πλανήτη.

Θὰ λάβει ἔμπνευση ἡ ἐφαρμογὴ καὶ ἀφύπνιση ἡ ἔμπνευση, θὰ λάβει δημιουργία ἡ ἀκριβὴς σύνθεση καὶ θὰ κορυφωθεῖ ἡ συμπαντικὴ μελέτη γιὰ τὴν ἐπιχείρηση διάσωσης τοῦ πλανήτη. Θὰ γίνει πράξη στὴ Γῆ ἡ συμπαντικὴ μελέτη καὶ θὰ ἐφαρμοστεῖ ἡ φωτεινὴ ἔρευνα ὡς ἐπίτευγμα ἐπέμβασης.

Ἡ νόηση θὰ κατακτήσει τὴ διανόηση καὶ ἡ διανόηση θὰ κατέλθει ἐκ τῆς ὕψιστης νόησης ἀπὸ ὀντότητες φωτεινῆς Δικαιοσύνης, γιατὶ ἀπὸ αὐτὲς θὰ μεταβληθεῖ ἡ ἐξουσία τῆς δύναμης σὲ φῶς δικαιοσύνης καὶ ἀγάπης.

Χάρη στὴν Κάθοδο τῶν Ὑπερδυνάμεων, στὴν ἔνταξη καὶ στὴν τοποθέτησή τους στὸν χῶρο τῆς ἐκμετάλλευσής τους καὶ στὴν ἀποκάλυψή τους, θὰ ἀναδειχθοῦν γήινες ὀντότητες ποὺ θὰ λάβουν ἐξουσία καὶ θὰ ἔχουν τὰ ἡνία τοῦ «κυριαρχεῖν», σὰν φυσικὴ ἀπόληξη τῆς δύναμης ποὺ παρέχεται ἀπὸ τὴν ἐξουσία.

Καὶ ἰδοὺ τὸ μέγιστο πρόβλημα ἀπασχόλησής μας, τὸ πλέον συγκλονιστικό, ἀναπόφευκτο ἐξαιτίας τῶν γήινων, τὸ πιὸ οὐσιαστικό – γιατὶ ἀκριβῶς ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἀναγκαιότητα νὰ ἀναδειχθοῦν στὸ ὑλικὸ γήινο πεδίο ὀντότητες δύναμης διὰ τῶν ὁποίων θὰ κυριαρχηθεῖτε, ἴσως, «κατακτητικά». Σήμερα, ἰδιαίτερα σήμερα, ὁ πλανήτης σας κυριαρχεῖται ἀπὸ μέτριες καὶ ἴσως ἀσήμαντες διάνοιες, ἀσήμαντες ὅσο ποτὲ ἄλλοτε. Στὴν οὐσία κυριαρχεῖται ἀπὸ ὀντότητες ποὺ κρύβονται πίσω ἀπὸ τοὺς δῆθεν «κυρίαρχους», ὀντότητες καταβυθισμένες στὴν ὕλη ποὺ ἀποβλέπουν στὴν ὕλη καὶ στὴν ἐξ αὐτῆς δύναμη, δύναμη ποὺ τὴ χρησιμοποιοῦν γιὰ τὴν ὅσο πιὸ μεγάλη ἐκμετάλλευση τῶν ἀδυνάτων. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸν ὁ πλανήτης κινδυνεύει νὰ ἀπολέσει τὴν παρουσία του καὶ τὴν οὐσία του, ἐξαιτίας τῶν μέτριων κατακτητῶν του. Στὸ μέλλον εἶναι βέβαιο ὅτι θὰ κυριαρχηθεῖ ἀπὸ διάνοιες ἰσχυρῆς δύναμης καί, βέβαια, στὸ πλαίσιο αὐτοῦ τοῦ μεγαλείου τῆς ἰσχυρῆς δύναμης ὑποκρύπτεται καὶ ὁ ἰσχυρὸς δυνητικὸς κίνδυνος ποὺ προέρχεται ἀπὸ τοὺς «ἱκανούς».

Ἑπομένως, θὰ πρέπει νὰ εἴμαστε ἀκριβεῖς στὴν ἐπιλογὴ τῶν προσώπων αὐτῶν, ὅπως ἀκριβεῖς ὑπήρξαμε στὴν κατάρτιση τῶν μελετῶν σωτηρίας σας. Θὰ σταθεροποιήσουμε τὴν κίνηση ἐντὸς τοῦ Συμπαντικοῦ Νόμου –τὴν κίνηση τῶν ὀντοτήτων τῆς Γῆς– καὶ θὰ τὴν καταστήσουμε «κίνηση ἐλεγχόμενης σοφίας διὰ τὰ κοινά». Πρώτη κίνησή μας θὰ εἶναι ἡ ἐπικράτηση τῆς ἀνώτερης Βούλησης στὰ κατώτερα. Ἡ λειτουργία «ἐντὸς ἐλέγχου» γιὰ τὴν ἐπίτευξη τοῦ μελλοντικοῦ σκοποῦ. Θὰ προωθήσουμε ὀντότητες φωτός, γιατὶ χωρὶς αὐτὲς ὑπάρχει κίνδυνος νὰ προωθηθεῖ ἐξουσία γήινων κατευθύνσεων, δηλαδὴ ἐξουσία ἐκτὸς τοῦ ἐπιδιωκόμενου σκοποῦ.

Στὸν χῶρο προπαρασκευῆς τῆς δύναμης ἤδη θεμελιώνεται καὶ ἐξουσία ὡς ἀνάσχεση τῆς ἐπικίνδυνης δύναμης, γιατὶ ἡ ἐκ τῆς ἐξουσίας δύναμη, ποὺ λειτουργεῖ μὲ κατακτητικοὺς μηχανισμούς, εἶναι –ὅπως ἀποδείχθηκε– ἐπικίνδυνη, εἶναι ἀνάξια ἐξουσία.

Ἐπιλεγμένα πεδία δύναμης θὰ ἐνταχθοῦν σὲ ἔθνη καὶ φυλές, μὲ κριτήρια ποὺ θὰ προκύπτουν ἀπὸ τὴ μελέτη τῶν οὐσιαστικῶν τους στοιχείων καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ ἢ στρατιωτική τους ὑπεροχή. Καταρχὴν θὰ ἔχουν προτεραιότητα οἱ φυλὲς-λαοὶ τῆς οὐσίας. Λαοὶ ποὺ καταπίεσαν βάρβαρα καὶ ὑποδούλωσαν, ἔστω καὶ οἰκονομικά, τοὺς ὑποδεέστερους θὰ ἀναμείνουν περαιτέρω στὸν κατάλογο τῆς ἀναμονῆς, ἀφοῦ οἱ ἴδιοι ἀσυνείδητα τὸ ἐπέλεξαν.

Λαοὶ καταπιεσμένοι ἀπὸ τοὺς ἰσχυροὺς τῆς Γῆς θὰ ὁδηγηθοῦν σὲ πορεία ποὺ θὰ ἀνταποκρίνεται στὰ σχέδια τῆς Μελέτης γιὰ τὴν καταξίωση τῆς οὐσίας.

Ἡ φυλὴ τῶν Ἑλλήνων θὰ ἀπουσιάζει στὰ πρῶτα γεγονότα, γιατὶ ἀπουσιάζει στὰ πνευματικὰ ἐπίπεδα συγκέντρωσης καὶ εἶναι ἀπούσα στὰ μεγάλα ἐρωτηματικά. Οἱ «πνευματικοί της ἡγέτες» ὑπνώττουν, ἀφοῦ ζοῦν καὶ περιορίζονται νὰ ζοῦν μόνο γιὰ τὴν ἱκανοποίηση τῆς ματαιοδοξίας τους. Καμία προσφορὰ οὐσιαστικὴ στὸν ἑλληνικὸ λαό – ἀντίθετα, δροῦν ἀρνητικὰ ἀφοῦ ἐπιτρέπουν νὰ προβάλλονται στὴν ὀθόνη τῆς ἐπικαιρότητας, τὴ μόνη ποὺ παρακολουθεῖ ὁ καθημερινὸς ἄνθρωπος, πρότυπα καὶ εἴδωλα ποὺ δὲν ξεπερνοῦν τὸ μέγεθος ἑνὸς ποδοσφαιριστῆ ἢ καλαθοσφαιριστῆ ἢ ἑνὸς ἠθοποιοῦ τρίτης κατηγορίας ἤ, τέλος, ἑνὸς κάποιου στιχουργοῦ ἢ τραγουδιστῆ ἢ κάποιου ἀμφιβόλου φύλου σχεδιαστῆ μόδας. Ἡ Ἑλλάδα τῶν φιλοσόφων, τῶν ἡρώων, τῶν Ἁγίων, τῶν Πατέρων ἀναλώνεται σήμερα «ἐν ἀσφαλείᾳ» ἐντὸς τῶν ὁρίων τῶν ὑλικῶν της ἀναζητήσεων καὶ περιορίζεται σὲ ἕνα εἶδος καλῆς διαβίωσης –ἐντὸς ἰδανικῶν κλιματολογικῶν συνθηκῶν– ποὺ τῆς παρέχει τὴν ὑλιστικὴ ὑπνηλιακὴ ἀσφάλεια. Ἡ Ἑλλάδα τοῦ σήμερα κινεῖται σὲ ἕνα «ἐλεύθερο καθεστὼς» παρακμῆς, μὲ οὐσιαστικὴ ἀπώλεια μνήμης καὶ ἔντονη ἀπώλεια τῶν συνειδήσεων.

Ἂς ἔρθουμε ὅμως πάλι στὸ θέμα μας καὶ ἂς ἀπαντήσουμε στὸ ἐρώτημα: σὲ ποιὰ χέρια, ἔθνη, λαοὺς ἢ φυλὲς θὰ δοθεῖ τὸ πηδάλιο τῆς κατεύθυνσης; Ποιὲς θὰ εἶναι οἱ «ἁρμόδιες» ὀντότητες ποὺ θὰ πάρουν τὰ κλειδιὰ τοῦ πλανήτη;

Εἶναι δύσκολο ἔργο ἡ ἀναγνώριση ἐκείνων ποὺ θὰ δεχτοῦν τὶς μέγιστες δυνάμεις καὶ θὰ τὶς καταστήσουν ἀγαθὴ λειτουργία ἐντὸς τοῦ πλανήτη σας.

Τὰ γλωσσικά σας στοιχεῖα μᾶς προκαλοῦν σύγχυση, γιατὶ σὲ αὐτὰ δὲν περιέχονται λέξεις τῶν δικῶν μας «γλωσσικῶν» στοιχείων. Δὲν μεταφέρονται στὰ ἐπίθετά σας οἱ προσδιορισμοί μας, γιατὶ οἱ δικοί σας προσδιορισμοί, σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς δικούς μας, δὲν περιέχουν τὴν ἀναγκαία σαφήνεια τῆς ἀκρίβειας τῶν λέξεων. Γιὰ παράδειγμα, ἡ λέξη «ἁρμόδιος» μὲ τὴν ἔννοια ποὺ τῆς δίνετε ἐσεῖς δὲν καλύπτει τὴν ἀνάγκη τῆς συμπαντικῆς οὐσιαστικῆς εἰκόνας. Στὸ παρὸν κεφάλαιο, γιὰ ἐμᾶς, «ἁρμόδιοι» εἶναι ὀντότητες ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὸν ἐπιστάμενο ἔλεγχο τοῦ ἑαυτοῦ τους καὶ τοῦ ἐλέγχου τῆς ἐξουσίας ποὺ τοὺς δίνεται καὶ κατέχουν, εἶναι συνεπῶς οἱ ὀντότητες ποὺ ἔχουν ἐλεγχθεῖ μὲ γνώση καὶ σύνεση. Στὴν περίπτωσή μας, οἱ προσδιορισμοὶ ἀφοροῦν εἰδικὰ τοὺς «ἁρμόδιους γιὰ τὰ κοινά».

Ὁ ἁρμόδιος γιὰ τὰ κοινὰ ὀφείλει νὰ καταστεῖ τέλειος «ἐν τῇ σοφίᾳ» καὶ τέλειος γιὰ τὴν ἀγάπη. Θὰ πρέπει ἐπίσης νὰ καταστεῖ καὶ ὁ «τέλειος ἀποπερατωτὴς» καὶ ὄχι ἁπλῶς ὁ τέλειος στὴ σύλληψη τῆς εἰκόνας τῆς ἰδέας – αὐτὸς ποὺ θὰ προβεῖ στὴν τέλεια ἔναρξη καὶ τέλεια ἀποπεράτωση τῆς τέλειας γιὰ τὰ κοινὰ ἰδέας, κατὰ τὴν ἔμπνευσή του. Τὸ ἐπίθετο «ἁρμόδιος» ἐκφράζει μόνο ὅ,τι ὑπάρχει σὲ εὐθεία γραμμὴ μὲ τὰ κοινὰ καὶ τὰ συνολικά.

Ἑπομένως, «ἁρμόδιοι» θὰ χαρακτηριστοῦν ἐκεῖνοι ποὺ ἔχει καταστεῖ βέβαιη ἡ ἁρμοδιότητά τους λόγω εἰδικῆς συνείδησης, εἰδικῆς γνώσης, εἰδικῆς λάμψης καὶ εἰδικῆς ἐμπειρίας, ὥστε νὰ εἶναι σὲ θέση νὰ καταστήσουν τὰ δομούμενα ἀπὸ αὐτοὺς ἔργα ἔργα «σπουδαίας δόμησης». Σπουδαῖα ἔργα θὰ εἶναι ἐκεῖνα ποὺ γίνονται μὲ τὴν ἰδιαίτερη εὐθύνη τοῦ «ποιεῖν», τοῦ ποιεῖν μετὰ σπουδῆς. Δηλαδὴ μὲ ἐνσυνείδητη γνώση καὶ ἐπίγνωση «ὅτι ποιοῦν τὴ γνώση σοφία καὶ πράττουν σύμφωνα μὲ τὴ σοφία καὶ τὴ γνώση». Οἱ φράσεις «ποιῶ μετὰ σπουδῆς» καὶ «ποιῶ τὴ γνώση σοφία» γιὰ τοὺς ἀνώτερους πλανῆτες εἶναι κάτι ποὺ ἔχει ἀναχθεῖ σὲ Νόμο, γιατὶ ἐκφράζει ἀπόφαση ἡγέτη καὶ ἀπρόσωπων ὀντοτήτων. Οἱ ἀπρόσωπες ὀντότητες, δηλαδὴ οἱ στερούμενες τὸ τρισδιάστατο τῶν ὑλικῶν ὀντοτήτων, φέρουν ἰδιαίτερη φωτεινὴ ἀνάπτυξη στὸν νοητικό τους χῶρο –ποὺ διαγράφεται σὲ πλάτος ἄνευ ὁρίων– καὶ λειτουργοῦν «ἐν συνειδήσει φωτός», κατὰ συνέπεια λειτουργοῦν ὡς ὀντότητες θείων ποιημάτων. Ἐκεῖ ὁ ἁρμόδιος ἔχει λάβει τὸν ρόλο του «ἐκ τοῦ οὐσιαστικοῦ ἁρμόζειν» καὶ συμφωνεῖ καὶ συμπράττει μὲ τὴν Ἁρμονία, ποὺ λειτουργεῖ ὡς ἔκφραση τοῦ ρυθμοῦ.

Ἀντίθετα, στὸν πλανήτη σας, ὁ «ἁρμόδιος» εἶναι «τυχαῖος» καὶ ἁρμόζει περισσότερο στὸν ἑαυτό του παρὰ στὰ κοινά. Εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἀρέσκεται στὸν ἑαυτό του, στὸ πρόσωπό του καὶ κινεῖται σύμφωνα μὲ τὰ δικά του συμφέροντα. Ἔτσι, ἁρμόζει μόνο στὸν ἑαυτό του, συμφέρει μόνο στὸν ἑαυτό του καί, προπαντός, ἁρμόζει στὴν ἄρχουσα τάξη, τὴν ὁποία κυρίως ἐξυπηρετεῖ. Αὐτὸς ὁ ἁρμόδιος ἐμφανίζεται μὲ τὸ ἀνάλογο ἔνδυμα δύναμης στοὺς ὑποδεέστερούς του, οἱ ὁποῖοι συνήθως ἐξ ἀνάγκης τὸν ἀποδέχονται ὡς ἁρμόδιο.

Ὅσοι ἀπὸ ἐσᾶς χρίστηκαν ἁρμόδιοι, ἁρμόδιοι νὰ κηρύττουν πολέμους, νὰ καταπιέζουν, νὰ ἐκμεταλλεύονται τοὺς ἄλλους, νὰ κυβερνοῦν τοὺς ἄλλους, νὰ ὑποτάσσουν τοὺς ἄλλους, σκέφτηκαν ποτὲ ἂν εἶναι σὲ θέση πρῶτα νὰ κυβερνήσουν καὶ νὰ ἐλέγξουν τὸν ἑαυτό τους καὶ ἔπειτα νὰ κυβερνήσουν τοὺς ἄλλους;

Στὰ γήινα, τὸ ἐπίθετο «ἁρμόδιος» –πρόκειται γιὰ ἕναν δικό μας ἐννοιολογικὸ ὅρο ποὺ τὸν χρησιμοποιοῦμε γιὰ τὴ δική σας γλώσσα– προέρχεται ἀπὸ τὸν χῶρο ποὺ βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ τὴν οὐσιαστικὴ πηγή, δηλαδὴ προέρχεται ἀπὸ τὸν χῶρο τοῦ τυχαίου.

Ὅσο ὅμως θὰ ἐξελίσσεται ὁ ἀνθρώπινος νοῦς, τόσο ἡ ἐπιθετικὴ αὐτὴ ἔκφραση θὰ ὑφίσταται οὐσιαστικὴ ἀλλοίωση. Προϊούσης τῆς ἐξέλιξης θὰ ἀναχαιτίζονται οἱ ἐγωιστικὲς ἐπιθυμίες τοῦ προσωπικοῦ ἐγὼ καὶ ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου θὰ ὁδηγεῖται σὲ οὐσιαστικὲς σκέψεις, ἀφοῦ γιὰ νὰ σκεφτῶ, εἶναι βέβαιο ὅτι πρέπει πρῶτα νὰ εἶμαι σὲ θέση νὰ σκέπτομαι, νὰ γνωρίζω νὰ σκέπτομαι, νὰ ἔχω σὲ ἀπόλυτα καθαρὴ εἰκόνα τὸν ἑαυτό μου, δηλαδὴ νὰ ἔχω τὴ δύναμη νὰ δῶ τὸν ἑαυτό μου. Ἀφοῦ γνωρίσω τὸν ἑαυτό μου, τότε προδίδομαι σὲ αὐτόν, προβάλλομαι στὸν συνειδητὸ ἐσωτερικὸ ἑαυτό μου, τὸν ἀναλύω συνειδητά, χωρὶς ἐπιείκεια – καὶ ἔτσι μόνο εἶμαι σὲ θέση νὰ πῶ μετὰ βεβαιότητας ἂν εἶμαι ἁρμόδιος νὰ λάβω τὸν ρόλο ποὺ μοῦ δίνεται.

Γιὰ νὰ καταστῶ ἁρμόδιος «γιὰ τὰ κοινά», θὰ πρέπει νὰ ἐνταχθῶ στὸν ἀγώνα τῆς προσπάθειας βελτίωσής μου. Ἐλευθερώνομαι πρῶτα ἀπὸ ὅλα τὰ πάθη καὶ ἐμμένω πεισματικὰ στὸν ἀγώνα τῆς προσπάθειας νὰ ἐπιτύχω τὴν ἐμφάνιση τοῦ πορτρέτου μου στὸν συνειδητὸ χῶρο – καθαρό, ἀναμφισβήτητο καὶ χωρὶς κηλίδες. Καὶ τότε ἴσως νὰ εἶμαι σὲ θέση νὰ δῶ ἕνα πορτρέτο μὲ χτύπους καρδιᾶς, μιᾶς καρδιᾶς μὲ ἀνοιχτὸ χαμόγελο ἀγάπης, μὲ μάτια ἀστέρια καὶ χρώματα ἀπὸ τὰ πλάτη τοῦ Οὐρανοῦ. Ἔ, τότε μπορῶ νὰ ἀναφωνήσω ὅτι μὲ λίγη προσπάθεια θὰ καταστῶ ἁρμόδιος τοῦ δικοῦ μου πλανητικοῦ πεδίου, γιατὶ θὰ εἶμαι στὴ θέση τῆς δυνατότητας νὰ δίνω, ἀφοῦ σπούδασα τὴν ἀγάπη. Ἐὰν δὲν ἔχω σπουδάσει τὴν ἀγάπη, δὲν σπούδασα τὸν Θεὸ καί, ὡς ἐκ τούτου, ἔχω καταστεῖ συνειδητὰ ἀπών, ἔχω ἀποχωρήσει ἀπὸ τὸν χῶρο τῶν ἁρμοδίων.

Εἶμαι σπουδαῖος ἐφόσον γνώρισα οὐσιαστικὰ τὸν ἑαυτό μου, καὶ εἶμαι ἀκόμα πιὸ σπουδαῖος ὅταν γνώρισα τὸν ἑαυτό μου καὶ τὸν δώρισα στὸν χῶρο τῆς βίωσής μου.

Ἐμεῖς σᾶς μελετᾶμε ὅλους, σημαντικοὺς καὶ ἀσήμαντους, σπουδαίους καὶ χωρὶς σπουδὴ λειτουργοῦντες, ἰσχυροὺς στὴ δόξα καὶ ἀνίσχυρους στὴ σοφία. Ὅσοι ἀπὸ ἐσᾶς κρίνονται κατάλληλοι νὰ πάρουν θέση στὸν χῶρο τῶν ἁρμοδίων θὰ λάβουν τὴν ἀνάλογη θέση καὶ θὰ κρατήσουν τὰ μεγάλα καὶ μέγιστα σημεῖα τοῦ πλανήτη, τὰ καίρια καὶ τὰ οὐσιαστικά, γιατὶ ἀπὸ τὰ σημεῖα αὐτὰ θὰ προέλθουν τὰ ὅσα ἀναγγέλλουμε.

Ἔχουμε ἀπόλυτη ὑποταγὴ στὸ θέλημά Του καὶ ἐπιλέγουμε τοὺς ἁρμοδίους, γιατὶ ὁ «ἁρμόδιος» δὲν εἶναι ἕνα ἁπλὸ ἐπίθετο, εἶναι ἔνδυμα ἀπόλυτης ἀπαίτησης, ποὺ κρίνεται ἀπαραίτητο γιὰ τὸν πορευόμενο στὴν ὁδὸ τῆς τέλειας γνώσης. Ἐκ τῆς τέλειας γνώσης, ἀξιώνονται οἱ ἄξιοι. Ἡ ἁρμονία χωρὶς τὴν ἁρμοδιότητα ἔχει τὴν ἔκφρασή της μόνο κατὰ τὸ ἥμισυ τῆς λειτουργίας της.

Ἐρευνοῦμε τὸν πλανήτη σας γιὰ τὴν ἀποκάλυψη τῶν ἁρμοδίων καὶ γιὰ τὴν προπαρασκευὴ τῶν ἱκανῶν νὰ καταστοῦν ἁρμόδιοι. Ἐπιμένουμε σὲ ὀντότητες κυττάρων οὐσίας καὶ αὐτὰ τὰ κύτταρα σπουδάζουμε, γιατὶ σὲ αὐτὲς θὰ προσδώσουμε ἁρμοδιότητες ποὺ θὰ ἔχουν σχέση μὲ καθήκοντα καὶ λειτουργίες οὐράνιων προδιαγραφῶν.

Χρονικὰ βρισκόμαστε στὴν οὐσιαστικὴ ἔναρξη τῆς ἀπογραφῆς τῶν νοῶν. Ἀρχίσαμε ἀπὸ τὴν οὐσία μὲ οὐσιαστικὴ παράκαμψη τοῦ τύπου.

Ἀπογράφουμε σὲ εἰδικὰ ἀναλυτικὰ ἔντυπα ὅλες τὶς γήινες ὀντότητες μὲ λεπτομέρεια, γιατὶ μὲ τὴν ἀπογραφὴ αὐτὴ θὰ ἀρχειοθετήσουμε τὰ οὐσιαστικά τους στοιχεῖα καὶ θὰ λάβουμε τὴν οὐσιαστική τους εἰκόνα, ὥστε νὰ ἐκδώσουμε τὸ κατάλληλο πόρισμα καί, στὴ συνέχεια, νὰ προβοῦμε στὴν ἐπίσημη ἀνακοίνωση τῶν ἁρμοδίων. Πάντα ἐνεργοῦμε κατ’ ἐντολὴ Εκείνου ποὺ μὲ τὸν Σταυρικό Του θάνατο ἀνήγγειλε τὴ σωτηρία.

Εὐλογημένος στοὺς αἰῶνες ὁ Βασιλέας τῆς Ἀγάπης. Ἡ μορφή Του εἶναι γλυκύτατη καὶ ἀγαπημένη καὶ ἔτσι θὰ ὑπάρχει στοὺς αἰῶνες. Εἶναι γλυκύς, ἤπιος, δίκαιος, ἀστραφτερὸς ἐκ τοῦ Φωτός Του, ἑνώνει, δὲν διαχωρίζει, εὐεργετεῖ καὶ ἐλεεῖ ἀπὸ ἀγάπη, δέχεται καὶ δὲν ἀπορρίπτει. Εἶναι σοφός, εὐαίσθητος, ἀναλλοίωτος στὸν χρόνο, ὑπάρχει, βασιλεύει καὶ θὰ βασιλεύει στοὺς αἰῶνες. Ἔχει τὴ δροσιὰ τῆς θαλάσσιας αὔρας, τοὺς σπινθῆρες τῶν ὁραμάτων, τὴ λάμψη τοῦ πρωινοῦ ἥλιου, τὴν ἁπλότητα τοῦ μικροῦ παιδιοῦ, τὴν τρυφερότητα τῆς νεαρῆς μητέρας, φέρνει τὸν θαλάσσιο φλοῖσβο, ἡ ἠρεμία τοῦ βλέμματός Του ἀναγγέλλει τὰ οὐράνια διὰ τῆς Ἀγάπης Του, ἔχει ἔλεος ἀπύθμενο, εἶναι ἀγάπη, φῶς, ἐλπίδα, εἶναι ὁ γλυκύτατος Θεὸς τῶν «καταφυγίων» – Θεὸς ἁπλῆς ἀγάπης, ἁπλῆς καλοσύνης, ἁπλῆς παρουσίας, ἁπλός, καλός, ἀγαθός. Εἶναι ἡ ἐλπίδα ποὺ Εντός μας πορεύεται.

ΚΕΦΑΛΑΙΑ