05.07 | Ο Κόσμος του Μέλλοντος – Βιβλία Αλήθειας – Truth Legacy Books

7. Ὁ Κόσμος τοῦ Μέλλοντος

ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΜΠΤΟ: ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ – Ἀπὸ τὰ Ἄστρα

A- A A+

Ἔχουμε ἤδη εἰσχωρήσει σὲ ἰδιαιτέρως σημαντικὰ κεφάλαια καὶ ἐνδεχομένως ἡ κατανόησή τους νὰ εἶναι δύσκολη. Ἔχετε ὅμως πίστη, ὁπωσδήποτε ἡ πίστη εἶναι πορεία πρὸς τὴ γνώση.

Θὰ σᾶς δώσουμε ὁρισμένα στοιχεῖα περὶ τῶν δυνάμεων ποὺ θὰ πάρουν τὰ ἡνία τοῦ πλανήτη μὲ πλήρη ἀσφάλεια καὶ ἀκρίβεια κατεύθυνσης. Τὰ κεφάλαια αὐτὰ θὰ γράψουν ἱστορία ἐκ τοῦ Οντος.

Ἐλᾶτε νὰ δοῦμε τὸν κόσμο ποὺ γεννιέται πέραν τοῦ 2000 μ.Χ. γιὰ νὰ αἰσθανθεῖτε τὴ λάμψη τῆς σκέψης καὶ τὴν ἔκπληξη.

Ἐλᾶτε νὰ λάβουμε συντροφικὰ αὐτὲς τὶς εἰκόνες, ἐντὸς τῶν ὁποίων αἰωροῦνται σὲ ἀπόλυτη ἁρμονία τὰ πορτρέτα τῶν τέλειων ὀντοτήτων, ἐντὸς πλαισίου φωτεινῶν ἀστέρων ἀπὸ τὰ τελειότερα καράτια χρυσοῦ.

Ἐλᾶτε νὰ λουστοῦμε στὸ φῶς τοῦ καθαροῦ ἥλιου ποὺ θὰ λάμπει ὄχι στὸν οὐρανό, ἀλλὰ στὰ πεδία τῆς καρδιᾶς, τοῦ στέρνου καὶ τῶν πνευμόνων σας εἰδικότερα, ποὺ ἀποβάλλουν ὅ,τι κακὸ ἔλαβαν ἀπὸ τὴ λειτουργία τῆς ἐπώδυνης ἀναπνοῆς.

Ἔχετε ἐνώπιόν σας –εἴμαστε τὸ μέλλον– ἕναν κόσμο ἀγγιγμένο ἀπὸ τὸ Θειο χέρι καὶ ἐμπνευσμένο ἀπὸ τὸ Θειο Σχέδιο. Ἔχουμε ἐνώπιόν μας ἕνα παιδὶ ποὺ ἀρνεῖται πεισματικὰ νὰ ὑποταχθεῖ στὸ «κακὸ» γιατὶ εἶναι παιδὶ ἐκ τοῦ Φωτός, εἶναι παιδὶ τοῦ Ἥλιου καὶ αὐτοαποκαλεῖται Χριστός.

Ἐνώπιόν μας ἔχουμε τὸ «θαῦμα τῆς ποίησης», γιατὶ κατῆλθε ἡ εἰκόνα τῆς Ἀλήθειας καὶ τῆς ὑπόσχεσης.

Λουστεῖτε στὰ φωτεινὰ ρεύματα τῆς θεϊκῆς ἔμπνευσης γιὰ νὰ καταστεῖτε ἀγέννητοι καὶ νὰ δεχτεῖτε τὸν ὀνειρικὸ κόσμο ποὺ θὰ παίρνει τὸν ἥλιο μὲ τὸ στόμα, θὰ ἀνασαίνει τὸν ἄνεμο μὲ τὴν καρδιά, θὰ ἀγγίζει τὴν καθαρότητα μὲ τὰ χέρια, θὰ ἀγαπᾶ μὲ τὰ ἀσύλληπτα μάτια ἀγάπης τοῦ Οὐρανοῦ, θὰ ἀγαπᾶ μὲ ὅλα τὰ χέρια τοῦ Οὐρανοῦ, σὲ κατάσταση ἐγρήγορσης, μὲ ὅλα τὰ ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ σὲ εἰκόνα ρυθμοῦ φωτός.

Εἶναι ἀνάγκη νὰ εἴμαστε προσεκτικοί, νὰ προχωροῦμε ἀργά, ὅμως μᾶς συνεπῆρε ὁ οἶστρος τῆς συγκίνησης τῆς μελλοντικῆς εἰκόνας ποὺ ἐκτυλίξαμε στὴν ὅρασή μας, στὶς ὁράσεις μας. Ἔτσι, ἐξαιτίας τοῦ οἴστρου φτάσαμε σὲ τελικὲς εἰκόνες καὶ παρακάμψαμε τὰ ἐνδιάμεσα, τὰ πλέον κρίσιμα καὶ ἀποφασιστικά.

Αὐτὸ τὸ χρονικὸ διάστημα, τὰ σημεῖα τοῦ πλανήτη σας ποὺ θὰ δεχτοῦν τὶς ὑπεργήινες δυνάμεις ἔχουν ἐπιλεγεῖ. Τί θὰ προκύψει, πῶς θὰ λειτουργήσουν αὐτὲς οἱ δυνάμεις καὶ ποιὸ θὰ εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς λειτουργίας τους;

Ἐκεῖνο ποὺ προέχει καὶ ἵσταται στὴν κορυφὴ τῆς μελέτης εἶναι ἡ πιστὴ τήρηση τῶν κανόνων τοῦ Σύμπαντος, γιατὶ οἱ κανόνες αὐτοὶ δὲν ἐπιδέχονται ἀμφισβητήσεις, εἶναι Κανόνες Σοφίας ἀπὸ τὸν σοφὸ Νοῦ.

Θὰ δημιουργηθοῦν στὸν πλανήτη τεράστιες μονάδες ἐπιστημονικῆς κατάρτησης, ἐκπληκτικῆς ἔκτασης, ἐντὸς τῶν ὁποίων θὰ συνυπάρξουν οἱ Δυνάμεις τοῦ Οὐρανοῦ μὲ τὸν πλανήτη σας, θὰ συμπλεύσουν σὲ μιὰ «σπουδαία καὶ καίρια συνύπαρξη φωτεινῆς πορείας».

Ἡ συνεργασία τῶν δυνάμεων αὐτῶν μὲ τὸν πλανήτη θὰ εἶναι ἕνα εἶδος «ἄψογης κατευθυντικῆς συνεργατικῆς σχέσης», γιατὶ ὅσο θὰ ὑπάρχει ὁ πλανήτης σας, θὰ ἔχει ἄριστη σχέση καὶ θέση μὲ τὶς ἀστρικὲς δυνάμεις καὶ ἔναντι τῶν ἀστρικῶν δυνάμεων ποὺ θὰ ἐγκατασταθοῦν ἐντός του – οἱ ὁποῖες δυνάμεις σὲ καμία περίπτωση δὲν θὰ τὸν ἐξουσιάζουν ἀπειλητικά, ἀλλὰ ἁπλῶς θὰ ἀποβοῦν γιὰ αὐτὸν ἕνα εἶδος εὐεργεσίας, εὐσπλαχνίας καὶ ἀσφάλειας.

Ἤδη διάφορα σημεῖα τοῦ πλανήτη ἐπιλέχθηκαν σὲ βάθος καὶ εἶναι βέβαιο ὅτι ἔχουμε ἕνα ἀποτέλεσμα μὲ τομὲς ἀπὸ τὶς πιὸ θλιβερές, γιατὶ περνᾶτε ἡμέρες θλιβερὲς λόγω τῆς λανθασμένης πορείας σας, μιᾶς πορείας ποὺ ἔχει χαρακτηριστεῖ ἀπὸ τὰ λάθη σας. Τὰ λάθη σας εἰσχώρησαν στὸ περίβλημα τῆς πλανητικῆς καρδιᾶς καὶ ἔχουν προξενήσει σὲ αὐτὴν ἐπώδυνα τραύματα, ἀλλὰ καὶ ἐσεῖς οἱ ἴδιοι ποὺ προκαλέσατε τὰ ἐπώδυνα τραύματα ἔχετε κατὰ κύριο λόγο πληγεῖ ἐκ θεμελίων.

Ἐντὸς ὀργανωμένων μονάδων τελειότατης ὀργάνωσης θὰ ἐγκατασταθοῦν ἐνέργειες ποὺ θὰ παρέχουν, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, καὶ ἕνα εἶδος «ὀροῦ σωτηρίας» στὰ πλανητικά σας πεδία.

Ἀπὸ τὰ πρῶτα στάδια τῆς ἐφαρμογῆς θὰ προκύψουν θετικὰ ἀποτελέσματα, γιατὶ ὁ ὀρὸς θὰ προσδώσει ἕνα εἶδος ἐνίσχυσης κυτταρικῆς καὶ βιολογικῆς ἐνέργειας καὶ κατὰ κύριο λόγο θὰ ἀποβεῖ σωτήριος, ἀφοῦ οὐσιαστικὰ θὰ ἐπέχει τὴ θέση «ἐμβολίου». Θὰ εἶναι ἕνα ἰδιαίτερο παρασκεύασμα ἐκ τῶν οὐσιῶν ποὺ θὰ κατέλθουν, θὰ ἐντοπιστοῦν, θὰ ἀπομονωθοῦν καὶ θὰ χρησιμοποιηθοῦν ἀπὸ τοὺς εἰδικοὺς φωτεινοὺς ἐγκεφάλους. Θὰ ἔχει περίπου τὴ χαρακτηριστικὴ ἐπενέργεια τοῦ ἠλεκτρικοῦ ρεύματος καὶ μὲ τὴν ἐκπληκτική του ταχύτητα θὰ παρακαμφθοῦν οἱ περιορισμοὶ τῶν τοπικῶν ἀποστάσεων.

Ἕνα εἰδικὸ φίλτρο ἐντὸς αὐτοῦ –ὀργανωμένης τελειότητας, ἀπὸ μηχανισμοὺς ποὺ δὲν εἶναι γνωστοὶ ἀκόμη σὲ ἐσᾶς– θὰ ἀποβεῖ ὁ καταλύτης τῆς ἀτμοσφαιρικῆς ρύπανσης. Ἡ ρύπανση τοῦ πλανήτη θὰ ἀπομονώνεται σὲ πλήρη συγκεντρωτικὴ κατάσταση, σὲ τεράστιους ἀπομονωμένους χώρους τοῦ πλανήτη καὶ μέσα σὲ αὐτοὺς τοὺς χώρους, μὲ ἔντονες πιέσεις μηχανισμῶν βιολογικῆς κάθαρσης, τὰ θλιβερὰ κατάλοιπα τοῦ παρελθόντος θὰ ἐξαφανίζονται.

Αὐτὰ τὰ ἐκπληκτικῆς ἐπιστημονικῆς ἔμπνευσης φίλτρα θὰ εἶναι τὸ μελλοντικὸ θαῦμα τῆς τελειότητας, γιατὶ ὅλα ἔχουν μελετηθεῖ καὶ προβλεφθεῖ. Εἴμαστε σὲ θέση νὰ σᾶς ἀναγγείλουμε ὅτι ὄχι μόνο τὸ νέφος, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ ἄλλα βασανιστικότερα προβλήματά σας θὰ λυθοῦν, γιατὶ ἤδη ὁ πλανήτης σας βρίσκεται στὰ εὐλογημένα χέρια τοῦ Θεοῦ. Ἐντὸς αὐτῶν τῶν μονάδων προστασίας τοῦ πλανητικοῦ περιβάλλοντος θὰ ἐνταχθοῦν ὀντότητες ἰσχυρῆς θέλησης, πίστης καὶ νόησης, ποὺ εἶναι φυσικὸ νὰ μὴ μπορεῖτε νὰ ἔχετε τὴν ἀντιληπτική τους εἰκόνα, ἀφοῦ σᾶς εἶναι ἀδύνατη ἡ σύλληψη τῆς εἰκόνας αὐτῆς.

Ἡ λέξη «φίλτρο» δὲν εἶναι ἁπλή, δὲν τὴ μάθατε, δὲν τὴ μελετήσατε. Εἶναι ὅραμα – γιατὶ τὸ φίλτρο τοῦ μέλλοντος θὰ ἀποβεῖ τὸ ὅραμα τῶν λαῶν τῆς Γῆς. Ὁ ἥλιος θὰ ἔχει καὶ πάλι τὴν ἀγαθή του σχέση μὲ τὸν πλανήτη, θὰ ἔχει τὸ στοργικὸ βλέμμα τῆς μητέρας καὶ τὴ γλυκιὰ ζεστασιὰ τῆς μητρικῆς ἀγκαλιᾶς, τὸ χαμόγελο τῆς «καλῆς θαλπωρῆς». «Καλὴ θαλπωρὴ» σημαίνει, στὴν οὐσία, «ἀφήνομαι μὲ πλήρη ἠρεμία γαλήνης στὴ ζεστὴ ἀπουσία καὶ ἔχω τὸ συναίσθημα τῆς πλήρους ἀσφάλειας». Ἐντὸς τῆς «καλῆς θαλπωρῆς» θὰ ἀφεθεῖ ὁ πλανήτης μὲ ἀπόλυτη στοργικὴ ἠρεμία στὸν ὁδοιπορικό του σκοπό, ἀσφαλής, ἐλεύθερος, ζεστὸς καὶ ἄκακος.

Σᾶς δίνουμε εὐχὴ κατανόησης αὐτῆς τῆς λέξης ποὺ εἶναι ἀνώτερη τῆς εὐτυχίας, γιατὶ ἔχει διάσταση ἀγάπης. Αὐτη ἡ θαλπωρὴ θὰ ἀγκαλιάσει τὰ ὄντα τῆς Γῆς μὲ ἕνα ἀγκάλιασμα ζεστῆς συγκίνησης καὶ τρυφερῆς ἀνάσας.

Ἀναμένουμε τὶς ὑπέροχες αὐτὲς ἐποχὲς ὅπου θὰ συνυπάρξουμε σὲ κατάσταση θαλπωρῆς μαζί σας.

Ἁπλὰ ἔχουμε μπροστά μας ὅλα τὰ ὄντα τῆς Γῆς, μὲ ὅσα προβλήματα συνδέθηκαν μὲ τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχή τους, καὶ ὄχι μόνο συνδέθηκαν, ἀλλὰ κυρίως ἔγιναν καὶ πρόξενοι Πόνου, σὲ μιὰ πορεία εὐρύτατης δοκιμασίας καὶ ὀδύνης, σὲ μιὰ πορεία Πόνου, Ερευνας, Προβληματισμου, Αγώνα, Αγωνίας, Ελπίδας, Απόγνωσης καὶ Πόλωσης.

Ὅλα τὰ τοῦ παρόντος καὶ τοῦ παρελθόντος θὰ ἀποβοῦν τὸ ὄνειρο γιὰ τὰ ἑπόμενα βήματα τοῦ πλανήτη, ἕνα ὄνειρο κάποιων ἐφιαλτικῶν στιγμῶν ποὺ ἔζησε ἡ ἀνθρωπότητα στὴ διάρκεια τῆς ζωῆς τοῦ κάθε ὄντος, ποὺ πόνεσε βαθύτητα καὶ δέχτηκε τὰ ἀποτελέσματα ἀπὸ τὴν ἀπογοήτευση – καὶ ὅλα αὐτά, γιατὶ ἔχασε ἀκόμα καὶ ὁ ἐλάχιστος νοῦς, ἀκόμα καὶ ὁ ἐλάχιστος ζῶν ὀργανισμὸς τὸν προορισμό του, ἐξαιτίας τῆς λήθης στὴν ὁποία βυθίστηκε.

Αὐτὸ τὸ παρελθόν, αὐτὸ τὸ παρόν, αὐτὰ τὰ παρελθόντα θὰ τὰ ἐνταφιάσουμε, ὄχι στὶς μνῆμες σας –γιατὶ ἐκεῖ θὰ ἀναπνέουν καὶ ἐξαιτίας τῆς ἀναπνοῆς τους θὰ προκαλεῖται δυσάρεστη ὀσμὴ παρελθόντων βιωμάτων ἀπὸ τὴν ἄγνοια–, ἀλλὰ ἔξω καὶ πέρα ἀπὸ τὶς ἀνθρώπινες μνῆμες, ἀφοῦ οἱ ὀντότητες τοῦ μέλλοντος θὰ ἔχουν ἀπο-κτήσει τὴ μνήμη τῆς πρόσφατης καὶ πράσινης ἐλπίδας, τὴ μνήμη τοῦ πρωινοῦ ἥλιου καὶ τὴ μνήμη τῶν φωτεινῶν Ἀγγέλων Σωτηρίας.

Ἔτσι, τὸ πρῶτο πρόβλημα τοῦ πλανήτη σας, ἡ ρύπανση τῆς ἀτμόσφαιρας καὶ ἡ ἐξ αὐτῆς θανατηφόρα ἀσθένεια ποὺ καταρρακώνει τὸν πληθυσμό του, θὰ βρεῖ τὴ λύση του – μὲ τὶς ἐπιστημονικὲς ὁμάδες συγκρότησης ἐργοστασίων ἰδιαίτερης ἐπιστημονικῆς κατάρτησης, ἐφαρμογῆς καὶ λειτουργίας τῶν «φίλτρων σωτηρίας», μὲ τὰ ὁποῖα τόσο ἐσεῖς ὅσο καὶ ἡ ἀτμόσφαιρα γύρω σας θὰ καταστεῖτε τόσο τέλεια καθαροί, ὥστε τὸ πρωινό σας βλέμμα νὰ ἀναμειγνύεται μὲ τὸ βλέμμα τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ἀνάσα σας μὲ τὰ ἀρώματα καὶ τὰ χρώματα τῶν λουλουδιῶν. Τὸ πρωινό σας βλέμμα θὰ εἰσχωρεῖ στὰ οὐράνια παλάτια, θὰ περιφέρεται στοὺς κήπους τοῦ ἥλιου καὶ ἀπὸ ἐκεῖ θὰ εἰσχωρεῖ στοὺς γαλάζιους ὠκεανοὺς ποὺ θὰ σφύζουν, θὰ πάλλονται ἀπὸ τὶς πνοὲς τῶν θαλάσσιων ὄντων.

Φανταστεῖτε τὰ μάτια σας στὸν ἥλιο νὰ συλλαμβάνουν τὴ Γῆ, νὰ συλλαμβάνουν ἕναν πλανήτη ὀνείρου, ποίησης, ἕναν πλανήτη «Μορφης». Πόσες φορὲς νιώσατε (ἂν τὸ νιώσατε) τὸ μεγαλεῖο τῆς θαλπωρῆς, ποὺ εἶναι τόσο ζεστὸ καὶ μυρωμένο, σὰν τὴ ζεστασιὰ καὶ τὸ μύρο ποὺ ἀναδύει ἕνα πυρακτωμένο κούτσουρο ἀρωματικοῦ ξύλου ἀπὸ εὐλογημένο τζάκι, ποὺ ἔχει ὁλόγυρά του τὴν παγωμένη χιονιὰ τοῦ Γενάρη;

Φανταστεῖτε τὴ Γῆ: μιὰ σφαίρα στολισμένη ἀπὸ τὰ πινέλα τῆς ὀμορφιᾶς, νὰ πάλλεται μέσα σὲ φωτεινὰ μόρια «θαλπωρῆς» – καὶ ἐνῶ ὁλόγυρά της ἀνασαίνει ὁ παγωμένος βοριὰς φορτισμένος ἀπὸ τὸ βάρος τοῦ χιονιοῦ, ἐκείνη ἀνέγγιχτη καὶ εὐτυχὴς στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Πατέρα, στὴν ἀγκαλιὰ τῶν Αγγέλων νὰ δέχεται τὰ στοργικὰ χάδια τοῦ Οὐρανοῦ.

Κάποτε τὰ «φίλτρα σωτηρίας» –ἐντὸς τῶν δεκαετιῶν ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν–, θὰ δοθοῦν σὲ πλήρη ἀνάλυση μὲ ἐπιστημονικοὺς τύπους. Ἐμεῖς, ἐσεῖς, ὅλοι πάντα θὰ περιμένουμε τὸ φῶς στὸν δικό σας πλανήτη.

Θὰ ἀποκαλύψουμε σὲ ἐσᾶς ὅσα μᾶς ἔχουν ἐπιτραπεῖ τώρα. Ἀργότερα, σὲ ἄλλους καιρούς, θὰ δοθοῦν τὰ ὑπόλοιπα μέσω τῶν ὀντοτήτων ποὺ θὰ λάβουν τὸν σχετικὸ ρόλο. Ὁ ρόλος ἔχει ἰδιαίτερο γνώρισμα. Δὲν παίζεται, εἶναι ἔκφραση ἐντὸς τῶν βημάτων τοῦ πλανήτη. Δὲν εἶναι ὁ πλανήτης θέατρο καί, κατὰ συνέπεια, ὁ ρόλος εἶναι ἀρετὴ ποὺ ἐκλαμβάνεται ὡς ἔκφραση ἔντονου καθήκοντος. Ὅσα ἔχουμε νὰ σᾶς δώσουμε θὰ τὰ λάβετε στὰ ἑπόμενα κείμενα ποὺ ὁλοκληρώνουν τὸ σύνολο τῶν ὀκτὼ βιβλίων. Πρόκειται γιὰ ἕνα ἔργο δύσκολο καὶ ἐξαιρετικὰ κοπιαστικὸ γιὰ τοὺς γήινους συνεργάτες μας, ὅμως ὅταν ὑπάρχει πίστη καὶ σταθερότητα ἀπαντᾶμε σὲ ὅλους τοὺς προβληματισμούς σας μὲ ἀπαντήσεις ἀσύλληπτης ἐκφραστικῆς εἰκόνας, ποὺ θὰ προβάλλει ἡ νόηση, γιατὶ ἡ Νόηση εἶναι ὁ ἀγώνας μας.

Τώρα διεξάγουμε ἕναν ἀγώνα, ἕνα σημαντικὸ βῆμα. Εἶναι ὁ ἀγώνας ποὺ σᾶς ὠθεῖ καὶ θὰ σᾶς ὠθήσει στὸν πόλεμο ἐναντίον τοῦ «κακοῦ», αὐτοῦ τοῦ κακοῦ ποὺ προκάλεσε τὸ σκηνικὸ τοῦ τραγικοῦ θανάτου στὸν Γολγοθά.

Ὅταν εἴμαστε αὐθόρμητοι καὶ μετατρέπουμε τὸν αὐθορμητισμό μας καὶ τὰ συναισθήματά μας σὲ ἔργο γραφῆς, ἔστω καὶ ἀσύνδετο μὲ τὰ προηγούμενα ἢ τὰ ὑπόλοιπα, ἀφῆστε τὸν αὐθορμητισμό μας νὰ ρέει ἐντὸς φωτεινῶν παρενθέσεων καὶ μὴν προσπαθεῖτε νὰ μᾶς ἐντάξετε σὲ σειρὲς κεφαλαίων. Ὅπου ἐξαιτίας τῶν συναισθημάτων μας εἴμαστε βροχή, ἀφῆστε μας νὰ ἐκφραστοῦμε σὰν βροχή. Ὁρισμένες στιγμὲς εἴμαστε ἰδιαίτερα αὐθόρμητοι καὶ εὐαίσθητοι – ὅταν σᾶς γνωρίζουμε στὴν εἰλικρινή σας προσπάθεια νὰ ἐκπληρώσετε τὸν ρόλο σας, τὸν ρόλο ποὺ καρτερικὰ ὑπομένετε χωρὶς δισταγμὸ μὲ ὑπομονετικὴ διάθεση ὑποταγῆς καὶ δυναμικότητα ἐνεργοῦ ἡφαιστείου.

Ἀγαπᾶτε ὅλους καὶ ὅλα, ἰδιαίτερα ὅμως ὅσους γνώρισαν τὸν πόνο, τὴν ταπείνωση ἐξαιτίας τοῦ ψυχικοῦ τους μεγαλείου, καὶ γεύτηκαν τὰ δάκρυά τους γιὰ τὸν πόνο τοῦ πλησίον.

Ἔχουμε ἰδιαίτερη ἀνάγκη νὰ σᾶς ποῦμε ὅτι ἐσεῖς οἱ ἄνθρωποι, ὅταν ἔχετε ψυχικὲς εὐαισθησίες, ἀγγίζετε τὰ φτερὰ τῶν Ἀγγέλων.

«Προσωπικὰ» ἀπέχουμε ἀπὸ τὰ ὄντα τῶν συμφερόντων – εἴμαστε εὐάλωτοι στὸ σημεῖο αὐτό, ἀπεχθανόμαστε τὰ ὄντα τῶν συμφερόντων.

Ἔχουμε ἀναφερθεῖ ἤδη στὸν «ὀρὸ τῆς ζωῆς» ποὺ παρασκευάζεται στὸν πλανήτη σας, ἕναν ὀρὸ πολύπλοκης λειτουργίας καὶ πολύπλοκων ἀποτελεσμάτων, ποὺ θὰ σημάνει τὸ τέλος τοῦ αἰφνίδιου βιολογικοῦ θανάτου στὸν πλανήτη σας καὶ τὸ τέλος τῆς ὀδύνης τῶν ὄντων στὸν πλανήτη.

Ὁ βιολογικὸς θάνατος στὸν πλανήτη σας ἔχει τὴν καθιέρωσή του ἐκ τῆς Θείας Βούλησης, γιατὶ ὁ ἄνθρωπος –αὐτὸ τὸ ὑλικὸ πνευματικὸ δημιούργημα– πορεύεται στὸν βιολογικὸ θάνατο, ἀφοῦ τὸ βιολογικό του στοιχεῖο, ἡ ὕλη, σὲ ἀντίθεση πρὸς τὸ νοητικό του στοιχεῖο, εἶναι φθαρτό. Ἔτσι, ὁ βιολογικὸς θάνατος εἶναι μιὰ «συμπαντικὴ ἀπαίτηση». Ἄλλωστε, διὰ τῆς ἐναλλαγῆς «θανάτου» καὶ «ζωῆς» ἡ ψυχὴ δέχεται ἐμπειρίες ἐξέλιξης σὲ σταθερὰ βιολογικὰ στάδια ἐντὸς τοῦ πλανήτη ἢ σὲ ἀνώτερα ἐπίπεδα σοφίας καὶ προσφορᾶς.

Ὁ «ὀρὸς τῆς ζωῆς» πρώτιστα θὰ δημιουργήσει ἕνα ἀσφαλὲς κύτταρο, ἀπρόσβλητο ἀπὸ τὶς ἀνίατες ἀσθένειες, ἱκανὸ νὰ διευρυνθεῖ πνευματικὰ καὶ νὰ ἐμπλουτίσει τὴν πνευματικὴ ὀντότητα μὲ ἄφθαρτες οὐσίες – οὕτως ὥστε τὸ μὲν σῶμα νὰ ὑφίσταται τὴ διαδικασία τῆς βιολογικῆς φθορᾶς, ὄχι ὅμως καὶ τὴ φθορὰ ἀπὸ τὶς ἀνίατες ἀσθένειες. Δηλαδὴ τὸ βιολογικὸ σῶμα μὲ τὸν ὀρὸ τῆς ζωῆς θὰ μπορεῖ πλέον νὰ ἐξαντλεῖ τὴν παραμονή του στὴ Γῆ φυσιολογικὰ καὶ χωρὶς πόνο.

Οἱ βιολογικὲς ὀντότητες θὰ ἀποχωροῦν συνειδητὰ καὶ ὄχι ἀσυνείδητα, αἰφνίδια «χτυπημένες» ἀπὸ τὶς γνωστὲς ἀνίατες ἀρρώστιες. Οἱ ἄνθρωποι θὰ ἀποχωροῦν ἐν πλήρει συνειδήσει, μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ἀποχωροῦν ἀπὸ τὸ βιολογικὸ σῶμα μὲ αἴσθημα εὐθύνης καὶ ἀνακούφισης ἀλλὰ καὶ ἐλπίδας.

Ὁ «ὀρὸς τῆς ζωῆς» θὰ ἀπαλλάξει τὸν ἄνθρωπο τοῦ νέου αἰώνα ποὺ εἰσβάλλει377 ὄχι μόνο ἀπὸ τὶς ἀνίατες ἀσθένειες, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴ μεταθανάτια ἀγωνία. Ὁ ἄνθρωπος θὰ κατευθύνεται στὸν Κύριο συνειδητὰ καὶ μὲ τὴν πεποίθηση ὅτι ἔκλεισε ἕναν κύκλο πορείας στὴ Γῆ –στὸ μέτρο ποὺ τοῦ ἀναλογοῦσε– ὁμαλὰ καὶ ἔλαβε τὶς ἐμπειρίες γιὰ τοὺς ἑπόμενους κύκλους ἐντὸς τῶν πεδίων δράσης του.

Ἡ ἐξελικτικὴ αὐτὴ μεταλλαγή, φυσικά, δὲν ἀφορᾶ μόνο τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ ὅλα τὰ ὄντα ποὺ ζοῦν στὸν πλανήτη Γῆ γιατὶ, γιὰ νὰ εἴμαστε σαφεῖς, «ὄντα» θεωροῦμε καὶ ἀποκαλοῦμε καὶ τὰ πλέον ἀσήμαντα – οἱ ἔννοιες «ἀσήμαντα» καὶ «σημαντικὰ» εἶναι σχετικὲς καὶ ἐκλαμβάνονται ἔτσι μόνο μὲ τὴ δική σας ἀντίληψη. Κατὰ συνέπεια, ὄντα θεωροῦμε καὶ τὶς ἀμοιβάδες καὶ τοὺς μικροοργανισμοὺς ποὺ ἔρχονται καὶ φεύγουν αὐτοστιγμεί, ὅπως καὶ τὰ φυτὰ καὶ τὰ δέντρα, ποὺ ἔχουν καὶ αὐτὰ νοητικὸ κέντρο καὶ εἶναι σὲ θέση νὰ σκεφτοῦν καὶ νὰ ἐνδώσουν στὴν ἀγάπη.

Αὐτὰ τὰ ὄντα τοῦ πλανήτη ἐμπεριέχουν οὐσίες ἀκριβείας, νιώθουν τὴν ἀνάγκη τῆς ἀναγνώρισης καὶ τοῦ σεβασμοῦ σας. Αὐτὰ τὰ ὄντα ἔχουν θανάσιμα πληγεῖ ἀπὸ τὶς συνθῆκες διαβίωσής τους στὸν πλανήτη.

Καὶ τὰ πλέον ἀπίθανα, ἐλάχιστα στὴν ὅρασή σας ὄντα, μὲ τὴν πιὸ ἀπίθανα σύντομη ζωή τους, ἀποτελοῦν οὐσιαστικὰ κύτταρα βιολογικῆς ἐξέλιξης καὶ οὐσιαστικὰ στοιχεῖα βιολογικῆς πορείας.

Τὸ πρόγραμμα διάσωσης θὰ ξεκινήσει μὲ ἰδιαίτερη φροντίδα γιὰ αὐτά. Τὰ ὄντα αὐτὰ ἔχουν τὴ δική τους νόηση, ἔχουν ἰδιαίτερη εὐαισθησία, συλλαμβάνουν τοὺς ἤχους, ἐκφράζουν τὸν πόνο τους μὲ δάκρυα, εὐτυχοῦν. Ἔχουν τὴν ἀνάγκη ἑνὸς στέρεου χεριοῦ ὑποστήριξης. Εἶναι ἕρμαια στὸ χάος τῶν βιολογικῶν συνθηκῶν. Πρέπει νὰ γνωρίζετε ὅτι ἐννοοῦν, ὅμως δὲν ἔχουν τὸν τρόπο νὰ ἐκφράσουν τὴν ἀπόγνωσή τους γιὰ τὴ δική σας συμπεριφορὰ ἀπέναντί τους. Ἐννοοῦν, πάντως, τὴν ποιότητα ὅταν τὰ ἀγγίζει καὶ ἐννοοῦν τὴ σκληρότητά σας. Ἀντιληφθήκατε ποτὲ τὸν πόνο ἑνὸς ὀστράκου, τὸν τρόπο τῆς ὑπομονῆς του, τὸν τρόπο τῆς ἔκφρασης καὶ τῆς ἀντίδρασής του, τὸν τρόπο ποὺ ζεῖ, μιλᾶ μὰ δὲν ἀκούγεται; Πρόκειται γιὰ ὂν οὐσιαστικῆς ἐξέλιξης ποὺ πραγματοποιεῖ τὴ δύσκολη πορεία του καὶ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴ δική σας συμπαράσταση. Γνωρίζετε, γιὰ παράδειγμα, ὅτι τὰ σαλιγκάρια εἶναι σοφὲς διάνοιες ἐνεργοποιημένες στὸν βιολογικό τους κύκλο τοῦ ζωικοῦ βασιλείου; Συνέλαβε κανεὶς ἀπὸ ἐσᾶς μέχρι τώρα τὸν πόνο αὐτῶν τῶν γλυκῶν, ἐλάχιστων γραφικῶν ὄντων; Βιώνουν τὸν πόνο ἀπὸ τὴν ἄγρια διάθεσή σας. Πῶς ἐσεῖς, «τὰ ὄντα τῆς ἐξέλιξης», ἀνέχεστε καὶ προωθεῖτε τὴν ἐκτέλεσή τους; Ἀπὸ αὐτὰ τὰ ὄντα, τὰ μικρὰ καὶ ἀσήμαντα τοῦ ἀγροῦ καὶ τῆς θάλασσας, ποὺ περιφέρονται ἀνὰ τὰ γήινα ἐπίπεδα σὲ οὐσιαστικὸ χῶρο ἀνάπτυξης, πῶς ἐσεῖς ἀφαιρεῖτε τὴν ἐμπειρία τῆς ζωῆς; Ἐνώπιόν σας φαίνονται ἀσήμαντα, ὅμως ἔχουν καὶ αὐτὰ τὴν πορεία τους στὸν τόπο καὶ στὸν χρόνο καὶ βιώνουν ὅσες ἐμπειρίες τοὺς ἔχει ἐπιτραπεῖ νὰ βιώσουν γιὰ νὰ ὁδηγηθοῦν στὴν οὐσιαστικὴ ὁδὸ τῆς εὐλογημένης πορείας.

Αὐτὸ τὸ ἀσύλληπτο θαῦμα τοῦ γήινου φυτικοῦ καὶ ζωικοῦ βασιλείου πεθαίνει σταδιακὰ καὶ σταθερά. Οἱ ἐλπίδες τοῦ πλανητικοῦ γίγνεσθαι εἰσέρχονται στὰ στομάχια σας καί, ὡστόσο, ἀνενόχλητοι καὶ ἀπληροφόρητοι συνεχίζετε τὴν πορεία σας.

Ἀγαπήσατε τὰ λουλούδια, καὶ πῶς; Τὰ εἴδατε ποτὲ σὰν ὑπαρκτὲς ὀντότητες μὲ ψυχὴ καὶ «παρουσία» στὸν πλανητικὸ κόσμο, ποὺ κραυγάζει ἀπὸ ἀπελπισία γιὰ τὴν ἐπικείμενη τελικὴ δολοφονία του; Ἁπλῶστε τὸ χέρι σας. Ἀσπαστεῖτε τα, ἔχουν ἀκοή, ὅραση, ἁφή, ψυχὴ ζώσα. Θὰ σᾶς λούσουν μὲ τὸ μύρο τῆς ἀγάπης τους. Χαμογελοῦν, ὑποφέρουν, κινοῦνται, ἁπλώνουν τὸν ἑαυτό τους στὸ φῶς καὶ στὸ χαμόγελό σας. Ἑνῶστε αὐτὰ τὰ χαμόγελα γιὰ χάρη τοῦ Μεγάλου Χαμόγελου, τοῦ χαμόγελου τῆς ἀέναης ὕπαρξης. Ἑνοποιηθεῖτε μὲ τὰ λουλούδια γιὰ νὰ λάβετε τὴν ἀνάσταση τῶν ματιῶν, τῆς ἁφῆς καὶ τοῦ ἥλιου. Ἀγαπῆστε τα, ἀσπαστεῖτε τα. Διαθέτουν ἀκοή, ὅραση, ἁφή, πνοή, εὐαισθησία. Ὑποκλιθεῖτε στὴν ὀμορφιά τους.

Οἱ ὀντότητες τῶν λουλουδιῶν, αὐτὴ ἡ ἀνάσα τῶν πράσινων ψυχῶν στὰ γήινα ἐπίπεδα μὲ τὰ ἔγχρωμα μάτια ἀρωμάτων καὶ φαντασίας, ἀπαρτίζονται ἀπὸ συνδέσεις τρυφερῆς ὑφῆς καὶ εἶναι τὸ βασικὸ πορτρέτο τῆς ἐμπνευσμένης Δημιουργίας. Ὅ,τι ἐπιβάλλεται στὴν ὀμορφιὰ εἶναι τὸ λουλούδι καὶ ὅ,τι ἐπιβάλλεται στοὺς συμπαντικοὺς καθρέφτες εἶναι τὸ λουλούδι μὲ τὸ ἄπειρο κάλλος. Ἔχει ἕνα ἀδιόρατο χαμόγελο αὐτὴ ἡ ὑπόσταση τῆς βελούδινης ὑφῆς, ἕνα ἔγχρωμο βλέμμα παρουσίας καὶ ἐκπληκτικῆς παροχῆς, ἕνα ἄφθαρτο στοιχεῖο στὸν φθαρτὸ χρόνο ὕπαρξής του, ἕνα ἀποκαλυπτικὸ στοιχεῖο τῶν πτυχῶν τοῦ Θεοῦ.

Τὰ λουλούδια φέγγουν, ἀγαποῦν, δὲν μισοῦν, εἶναι τὰ ὄντα τῆς ἀγάπης, τῶν χρωμάτων καὶ τῶν ἀρωμάτων, εἶναι δείγματα ἀνοιχτῶν παραδείσων. Σεβαστεῖτε τα ἐπιτέλους, εἶναι οἱ ἀπολήξεις τῶν Θείων Ἄκρων. Παραιτηθεῖτε ἀπὸ τὸ συναίσθημα τῆς κυριότητας καὶ τῆς ὑπεροχῆς πάνω σὲ αὐτά.

Συλλάβατε ποτὲ τὸ σύνολο τῆς ἀσύλληπτης Δημιουργίας; Ὅποιος καταφέρει νὰ συναρμολογήσει τὸ σύνολο τοῦ βιολογικοῦ γίγνεσθαι τοῦ πλανήτη θὰ καταστεῖ σοφός.

Ἐσεῖς οἱ ἄνθρωποι μπορεῖτε νὰ πάρετε ἀπὸ τὴ φύση τὰ μεγαλύτερα μαθήματα. Ὅλα τὰ πλάσματα τοῦ φυσικοῦ κόσμου ἐκπληρώνουν τὸν σκοπό τους, τραγουδοῦν τὸ τραγούδι τους, γεμίζουν τὸν ἀέρα μὲ τὸ ἄρωμά τους, τιμοῦν καὶ ὑμνοῦν τὸν Δημιουργό. Αὐτὰ τὰ ταπεινὰ πλάσματα, τὸ καθένα μὲ τὸν ἀνεπανάληπτο ταπεινό του τρόπο, βιώνουν στὸν τόπο καὶ τὸν χρόνο τὸν βιολογικό τους κύκλο καὶ συλλέγουν, ὅπως καὶ ἐσεῖς, τὶς ἀνάλογες ἐμπειρίες. Τὸ καθένα ἀπὸ αὐτὰ ἐκπληρώνει αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο ἦρθε στὸν κόσμο, ἀκριβῶς ὅπως θὰ πρέπει νὰ κάνετε καὶ ἐσεῖς, ἀντανακλώντας, ὅπως κάθε ψυχὴ θὰ ἔπρεπε νὰ ἀντανακλᾶ, τὴν ἰδέα τοῦ Κτίστη τους – γιατὶ ἡ ἐκπλήρωση τοῦ σκοποῦ γιὰ τὸν ὁποῖο μιὰ ὀντότητα, ἕνα ὁποιοδήποτε ὂν ὑλοποιεῖται εἶναι ἡ μεγαλύτερη ὑπηρεσία ποὺ μπορεῖ νὰ προσφέρει.

Ἐσεῖς ἀποφασίστε γιὰ τὴ δική σας στιγμὴ καὶ ἐπιλέξτε τὸν δρόμο τῆς στιγμῆς ποὺ θὰ καθορίσει ἐσᾶς. Ἐλεγχθεῖτε. Ἀμφιβολίες δὲν χωροῦν. Εἴμαστε Ἄγγελοι Ἀγάπης. Θὰ ὑπολογίσουμε μαζὶ τὶς ἀποστάσεις πνεύματος-ὕλης καὶ θὰ καθορίσουμε τὸ χρυσὸ σημεῖο ἐπαφῆς.

 


377 Ὑπενθυμίζεται ὅτι τὰ κείμενα αὐτὰ γράφτηκαν στὸ τέλος τοῦ 20οῦ αἰώνα, πρὶν «εἰσβάλλει» ὁ 21ος καὶ μιὰ νέα ἐποχή. [Σ.τ.Ε.]

ΚΕΦΑΛΑΙΑ