05.16 | Επίλογος – Βιβλία Αλήθειας – Truth Legacy Books

16. Ἐπίλογος

ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΜΠΤΟ: ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΒΗΜΑΤΑ – Ἀπὸ τὰ Ἄστρα

A- A A+

Ἀξιωθήκαμε, ἐμεῖς οἱ ταπεινοὶ τοῦ Οὐρανοῦ, νὰ φέρουμε στὴ Γῆ τὸ μήνυμα τῆς Πίστης.

Ἡ πίστη σώζει, θεραπεύει, ἀνανεώνει καὶ παντοδυναμεῖ.

Σᾶς ἀγαπήσαμε, συνδεθήκαμε μαζί σας καὶ σᾶς δίνουμε «ἐντολὲς-ἐπιταγές». Σᾶς διδάσκουμε ὅλα τὰ ἀδίδακτα καὶ προσευχόμαστε γιὰ ὅσους μᾶς πίστεψαν καὶ θὰ μᾶς πιστέψουν – καὶ ἤδη αὐτὴ ἡ προσευχὴ ἔχει αἴσθηση κίνησης στὸ θαῦμα τῆς Ἀγάπης.

Φέρνουμε μήνυμα ἐλπίδας καὶ ἀνανεώνουμε ὅλα τὰ πεπαλαιωμένα καὶ ἑτοιμόρροπα διδάγματα.

Ἐμεῖς, ποὺ προσευχόμαστε γιὰ ἐσᾶς, ἔχουμε ἰδιαίτερη συμμετοχὴ στὰ προβλήματά σας.

Ἐλπίζουμε, ἢ μᾶλλον εἴμαστε βέβαιοι, ὅτι ὅσοι βιώνουν τὸν πόνο καὶ τὸν κατανοοῦν –κατανοοῦν, δηλαδή, τὴν ἀναγκαιότητά του καὶ πράττουν ἀνάλογα ἀναζητώντας τὴν αἰτία του στὸν ἑαυτό τους– θὰ βιώσουν τὸ φῶς τῆς Ἀλήθειας.

Εὐλογεῖ ὁ Κύριος τοὺς πάσχοντες καὶ τοὺς ταπεινοὺς καὶ εἶναι Παρὼν καὶ Μέλλων στὸ γίγνεσθαι τῶν ψυχῶν. Ἀνάμεσά σας ὁ Κύριος «ἔστησε σκηνὲς» καὶ συνυπάρχει ταπεινός, φωτεινός – ἐνώπιον τῶν οὐσιῶν τῶν ὄντων ποὺ ἔχουν τὴν πίστη καὶ τὸν πόθο τῆς πίστης.

Νὰ μὴν ὑπάρχετε ἁπλῶς, νὰ ὑπάρχετε γιὰ νὰ προσφέρετε.

Εὐλογοῦμε καὶ ἐσᾶς καὶ τὸν πλανήτη. Φέρουμε καὶ φέρετε τὸ «βάρος του». Ἔχετε τὶς εὐθύνες στὰ οὐσιαστικά σας βιώματα.

Ἀναλάβετε τὶς εὐθύνες σας, δεχτεῖτε τὰ μηνύματά μας. Τὰ μηνύματα αὐτὰ ὅσοι τὰ ἀφομοιώσετε θὰ τὰ βιώσετε καὶ «πραγματικά».

Ἀξιωθήκατε νὰ γίνετε οἱ κοινωνοὶ τῶν «τυχερῶν στιγμῶν».

Αὐτὲς τὶς στιγμές, ἔντονες φωτεινὲς γραμμὲς ἀπολήγουν στὸ Σύμπαν καὶ προσδιορίζουν τὰ σημεῖα «συνάντησης».

Αὐτὲς οἱ ἔντονες φωτεινὲς νοητὲς γραμμὲς τοῦ καθορισμοῦ τῶν σημείων τῶν συναντήσεων θὰ ἀποβοῦν ἡ εἰλικρινὴς πορεία πρὸς τὴν Ἀλήθεια καί, ἐφόσον ἡ πορεία θὰ καταστεῖ γραμμὴ ἐκ τοῦ φωτός, θὰ ἔχει τὴν εὐθεία κατεύθυνση.

Οἱ φωτεινὲς εὐθεῖες θὰ βρίσκονται σὲ ἐξέχουσες θέσεις ἔκλαμψης καὶ θὰ ἐπιταχύνουν, θὰ συντομεύσουν τὴν ὅλη πορεία.

Οἱ φωτεινὲς γραμμὲς δὲν ἐμπλέκονται στὸν δρόμο τῆς ἀνοιχτῆς τους πορείας. Ἡ καθεμία ἀπὸ αὐτὲς θὰ εἶναι καὶ ἕνα συναίσθημα ἀπὸ ἔντονα ἐρεθίσματα, ποὺ θὰ διαποτίζει τὰ εὐαίσθητα πεδία τῶν Οὐρανῶν μὲ ἁγιασμὸ συγκίνησης.

Εἰσχωρεῖτε μὲ δέος καὶ σοφία στὶς τυχερές σας στιγμές, γιατὶ εἶστε οἱ «τυχεροὶ» τῶν τυχερῶν στιγμῶν στὴν ἱστορία τοῦ πλανήτη.

Οἱ τυχερὲς στιγμὲς ἔχουν τὴ μορφὴ τῆς σταγόνας στὸν ὠκεανὸ τῶν αἰωνίων. Αὐτὲς σᾶς χαρίστηκαν καὶ σᾶς χαρίζονται.

Εἰσέλθετε στὸν «χρόνο» αὐτῆς τῆς χρυσῆς σταγόνας καὶ εὐλογηθεῖτε, ἀφοῦ αὐτὸς ὁ «χρόνος» θὰ καθορίσει τὴν αἰωνιότητα καὶ θὰ καταστεῖ ἡ στιγμὴ τοῦ δικοῦ σας θαύματος.

Ἔχετε πάντοτε τὴν εὐχέρεια τῆς ἐπιλογῆς καί, ἐφόσον ἔχετε νοῦ ἐκ τοῦ Μεγάλου Νοῦ, ἔχετε τὴ δυνατότητα καὶ τὴν εὐχέρεια ποὺ πηγάζουν ἀπὸ τὴ δική σας δύναμη νὰ γνωρίσετε τὰ ἄριστα, ἀφοῦ τὰ ἄριστα ἀφέθηκαν στὰ ἁπλὰ τῆς οὐσιαστικῆς ἁπλότητας.

Οἱ ἔντονες γραμμὲς ποὺ θὰ χαράξουν τὸ Σύμπαν διὰ τοῦ φωτὸς θὰ συνοδεύονται σὲ ὅλο τὸ μῆκος τους ἀπὸ ἔντονη μαγνητικὴ δύναμη. Ἀπὸ αὐτὴν τὴ δύναμη θὰ ἀπορροφηθοῦν γραμμὲς μὴ εὐθεῖες, ποὺ στὴν πορεία τους θὰ συγχωνευθοῦν μὲ τὶς εὐθεῖες ἀπὸ τὴν ἕλξη τῶν μεγάλων εὐθειῶν καί, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ἐκείνη, θὰ τελοῦν ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῶν μαγνητικῶν φωτεινῶν ἕλξεων.

Σύμφωνα μὲ τὴ λογική, ὁ νοῦς ὁδηγεῖται στὸ πόρισμα διὰ τῆς ἐμπειρίας, ποὺ ἔχει ὡς ἐρέθισμα τὴν ὕλη. Αὐτὴ ἡ κατεύθυνση τοῦ νοῦ θὰ ἐκτραπεῖ ἀπὸ τὶς ἐμπειρίες «τῶν ἄλλων νοῶν», δηλαδὴ αὐτῶν ποὺ ἔχουν κατέλθει ἢ θὰ κατέλθουν γιὰ νὰ ἀνατρέψουν τοὺς νόμους τῆς φυσικῆς ἐπιστήμης καὶ νὰ τοὺς ὑποτάξουν στὸν Ἕναν Νόμο τῆς σοφῆς ἐπιστήμης, στὸν νόμο ποὺ ὑπακούει στὸν Δημιουργό.

Ὁ Νόμος τοῦ Δημιουργοῦ δὲν ἔχει γίνει ἀκόμη γνωστὸς στὰ δικά σας πανεπιστήμια.

Οἱ ἄλλοι νόες θὰ σᾶς καταστήσουν σοφούς. Καὶ ἡ σοφία ἀφορᾶ τὴν ἀνάπτυξη μέσα στὴ μορφὴ καὶ τὴν πρόοδο τοῦ πνεύματος στοὺς ἀδιάκοπα μεταβαλλόμενους φορεῖς καὶ τὶς διευρύνσεις τῆς συνείδησης, ποὺ διαδέχονται ἡ μία τὴν ἄλλη ἀπὸ ζωὴ σὲ ζωή.

Ἡ σοφία ἀφορᾶ τὴν οὐσία τῶν πραγμάτων καὶ ὄχι τὰ πράγματα αὐτὰ καθαυτά. Εἶναι ἡ ἐνορατικὴ σύλληψη τῆς Ἀλήθειας χωρὶς παρέμβαση τοῦ λογικοῦ.

Ἡ σοφία ἀναπτύσσει τὴν ἱκανότητα τοῦ στοχαστῆ νὰ εἰσδύει ὅλο καὶ περισσότερο στὴ διάνοια τοῦ Λόγου, νὰ ἀντιλαμβάνεται τὴν ἀληθινὴ ἐσωτερικὴ φύση τοῦ μεγάλου πανοράματος τοῦ Σύμπαντος.

Ἡ σοφία εἶναι ἡ ἐπιστήμη τοῦ πνεύματος, ὅπως γνώση εἶναι ἡ ἐπιστήμη τῆς ὕλης. Ἡ σοφία εἶναι ἑνωτική, ἡ γνώση χωριστική.

Ἡ σοφία ὁδηγεῖ στὴν ἐσωτερικὴ ὅραση, διὰ τῆς ὁποίας ὁ σοφὸς ἄνθρωπος ἀναγνωρίζει αὐτὸ ποὺ στὴν πλειονότητα εἶναι κρυμμένο.

Αὐτὴ ἡ ἀναγνώριση ἀποτελεῖ τὸ πρῶτο μεγάλο βῆμα γιὰ τὴ διείσδυση στὸν Ἄπειρο Κόσμο.

Ὁ ἄνθρωπος μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο ἔρχεται διαδοχικὰ σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν Ἀλήθεια καὶ τὴν Ὕπαρξη.

Ἡ προαιώνια πίστη δικαιώνεται.

Πίστη καὶ Ἐλπίδα συγχωνεύονται.

Ἡ Πίστη χάνεται στὴ Θέα καὶ τὰ ἀόρατα πράγματα γίνονται ὁρατὰ καὶ γνωστά.

Δὲν ὑπάρχουν ἀμφιβολίες.

Ἡ ἑνότητα μὲ τοὺς ἄλλους ἀποδεικνύεται καὶ δὲν ἐπιδέχεται ἀμφισβήτηση, ὅπως ἀκριβῶς τὸ γεγονὸς τῆς χωριστότητας στὸν φυσικὸ κόσμο.

Τέλος, ἡ ἀθανασία τῆς ψυχῆς καὶ ἡ πραγματικότητα τῶν ἀόρατων κόσμων εἶναι πράγματα ἐξακριβωμένα καὶ ἀποδεδειγμένα.

ΚΕΦΑΛΑΙΑ