12. Σημεῖα Μέγιστα

Ἐκφράζουμε τὴ Βούληση τοῦ Κυρίου. Ἐνώπιόν Του ἔχουμε τὴν ἀπόλυτη αἴσθηση ὅτι ἔχουμε σμικρυνθεῖ καὶ λαμβάνουμε μὲ πληρότητα τὸ μεγαλεῖο τοῦ ἐλαχίστου.

Ὅταν ἐντὸς τῶν νοητικῶν σας κινήσεων εἰσχωρήσει ἡ Σοφία, τότε μπορεῖτε νὰ ἐλπίζετε ὅτι ὅλα τὰ δύσκολα θὰ καταστοῦν εὔκολα καὶ θὰ μποροῦν νὰ ἀντιμετωπιστοῦν. Γιατὶ ὅ,τι ἐκ τῆς Σοφίας πηγάζει ἔχει τὸν λόγο του καί, ἐφόσον ἔχει τὸν λόγο του, ἔχει καὶ τὸ μέτρο τῆς ἀντιμετώπισής του.

Αὐτοὶ ποὺ αἰσθάνονται τὴν ἀνάγκη τῆς ἀναβάθμισης ἤδη βρίσκονται πρὸ τῶν θυρῶν τῆς γνώσης. Καὶ ὅταν λάβουν ἀπὸ τὴ γνώση τὸ «σημαντικὸ μήνυμα», θὰ λάβουν συγχρόνως καὶ τὴ δυνατότητα νὰ προσφέρουν στοὺς «ἔχοντες οὐσιαστικὴ ἀνάγκη».

Κάθε μήνυμά μας μπορεῖ νὰ εἶναι πολὺ σημαντικὸ καὶ κάθε φράση μπορεῖ νὰ εἶναι σχολεῖο καὶ ἀντικείμενο μελέτης. Σὲ αὐτὴν τὴ μελέτη ἐπιδοθεῖτε μὲ πάθος γιὰ νὰ αἰσθανθεῖτε τὸ μεγαλεῖο καὶ τὴν εὐτυχία στὸ ἀγκάλιασμά σας μὲ τὴν Ἀλήθεια.

Ἡ μελέτη ἐντὸς τῶν κινήσεων τοῦ νοῦ ἔχει τὴν ἔννοια τῆς ἐντόπισης οὐσιῶν ἐντὸς τοῦ Νοῦ. Αὐτὲς τὶς οὐσίες, ποὺ εἶναι κύριες καὶ καθοριστικές, προσπαθῆστε νὰ τὶς καταστήσετε σημαντικὲς στιγμὲς τῶν βημάτων σας ἐντὸς τοῦ κύκλου τοῦ ἄφθαρτου βασιλείου καὶ νὰ ἐγκατασταθεῖτε ὁμοίως ἐντὸς τῶν κοινῶν στιγμῶν σας μὲ σθένος, δύναμη καὶ ἔκφραση, γιὰ τὴν ἄμεση ἀντιμετώπισή τους καὶ γιὰ νὰ ἀπολαύσετε τὶς ἐξαίρετες στιγμὲς ποὺ προκύπτουν ἐκ τῶν κοινῶν. Αὐτὲς οἱ στιγμὲς δὲν εἶναι τυχαῖα γεγονότα, εἶναι γεγονότα διάπλασης καὶ ἀνάπλασης τῆς ψυχῆς καὶ αὐτὰ τὰ ἀναπλαστικὰ καὶ διαπλαστικὰ γεγονότα ἔχουν λόγο καὶ φωνή. Ὁ λόγος τους ἐκφράζει τὸν ρόλο τοῦ σκοποῦ καὶ ἡ φωνή τους τὴ φωνή σας ποὺ σᾶς καλεῖ καὶ σᾶς προτρέπει σὲ ἀναζητήσεις ἀληθινῶν ἐμβαθύνσεων.

Ἔχετε τὶς ἀναζητήσεις στὸ Ειναι σας, καὶ ὅμως αἰσθανόμαστε τὴν ἀνάγκη νὰ σᾶς ποῦμε ὅτι κατὰ κανόνα τὶς ἀγνοεῖτε.

Εἶναι ἀνάγκη, ἑπομένως, νὰ σᾶς ταλαιπωροῦμε μὲ τὸ κεντρὶ τοῦ πόνου ὅταν παραμελεῖτε τὴν ἔρευνα καὶ παρασύρεστε ἀπὸ τὶς ποικίλες ὑλικὲς ἐκδηλώσεις τῆς καθημερινότητας.

Γιατί, ὅμως; Γιατί ὅταν σᾶς παρέχουν τὰ ἐρεθίσματα εἰκόνες εὐτυχίας τὶς κατατάσσετε στὰ ἀνούσια γεγονότα τῆς ζωῆς σας; Γιατί δὲν ἐρευνᾶτε καὶ τὰ εὐτυχῆ γεγονότα, τὶς εὐτυχεῖς στιγμές, γιατί προσπερνᾶτε ὅλα ὅσα σᾶς προσδίδουν ἔνταση χαρᾶς, γιατί ἀφήνετε νὰ παρασύρονται οἱ διακαεῖς πόθοι τοῦ πνεύματος σὲ σημεῖα ἀνύπαρκτων σχημάτων;

Γιατί ἐπιτρέπετε στὸν πόνο νὰ σᾶς καταβάλλει καὶ νὰ σᾶς κατατάσσει στοὺς ἀμφισβητίες τοῦ Θεοῦ; Γιατί, πλάσματα πλασμένα ἀπὸ θεία οὐσία, ἀναβάλλετε τὴν πρόοδό σας; Δὲν τὴν ἀναβάλλετε ἁπλῶς, ἀλλὰ τὴν ἐγκαταλείπετε πρὸ τῶν προβλημάτων σας, αὐτῶν τῶν «προβλημάτων» ποὺ ἐμεῖς γνωρίζουμε ὅτι εἶναι «κείμενα σοφίας». Σίγουρα πολλοὶ ἀπὸ ἐσᾶς ἀποτελοῦν σχήματα πληγμάτων, γιατὶ ἀνέχονται καὶ νομίζουν ὅτι μὲ αὐτὴν καὶ μόνο τὴν ἀνοχὴ ἐξιλεώνονται. Δὲν ἀρκεῖ ὅμως μόνο αὐτὴ ἡ ἀνοχή, καὶ ἂν τὴν τοποθετήσετε ὡς ὅριο τῆς ἀντοχῆς σας, ἔχετε ἀσφαλῶς ἐπιλέξει ἕνα ἐπισφαλὲς ὅριο. Χρειάζεται ὄχι μόνο νὰ ἀνέχεται κανείς, ἀλλὰ καὶ νὰ προσφέρει, νὰ προσφέρει ἀπεριόριστα, γιὰ παράδειγμα στὸ πλῆγμα δέχεσαι νὰ προσφέρεις θωπεία καὶ στὸν θάνατο φιλὶ ἀγάπης.

Πάρτε τὶς στιγμὲς τῆς ὀδύνης σας ὡς ἐνοχὴ δική σας, γιατὶ δὲν ὠφελεῖ νὰ κρατᾶτε τοὺς λογισμούς σας στὸν πόνο ποὺ παίρνετε, πρέπει νὰ ἀναλογίζεστε καλύτερα τὸν πόνο ποὺ ἐσεῖς προκαλέσατε. Ἰδιαίτερα ὅταν ὁ πόνος ποὺ δέχεστε εἶναι συνέπεια κάποιας συμπεριφορᾶς ἀντίθετης πρὸς τὰ δικά σας πιστεύω, δὲν πρέπει νὰ ἀντιδρᾶτε καὶ νὰ ὑποφέρετε, γιατὶ ὀφείλετε νὰ γνωρίζετε ὅτι εἶναι πάρα πολὺ δύσκολο νὰ χτυπήσουν ταυτόχρονα δυὸ καρδιὲς παράλληλες καὶ νὰ ταυτιστοῦν οἱ χτύποι τους σὲ σημεῖο συνένωσης.

Ὅταν ὁ ἀντίθετος ἑαυτός σου –ὁ ἄλλος ἄνθρωπος– ἀποβάλλεται ἀπὸ τὸν κύριο κορμὸ καὶ ὁδηγεῖται στὸ χάος, κράτησέ τον μὲ τρυφερὴ διάθεση καὶ μὲ τὴν αἴσθηση ὅτι κρατᾶς ἕνα «σημαντικὸ λουλούδι» καὶ ὁδήγησέ τον στὸ περιβόλι τοῦ φωτός. Ἕνα μέγιστο σημεῖο τοῦ ἑαυτοῦ σου κινδυνεύει. Σῶσε το, ἔστω καὶ ἂν περισώσεις ἐλάχιστα μόριά του.

Πρέπει νὰ ἀντιμετωπίζετε τὴ ζωὴ ἡρωικά, γιατὶ ὁ ἡρωισμὸς δὲν ἐπιδεικνύεται μόνο στὶς μάχες, ἀλλὰ κυρίως στὴν καθημερινὴ ζωή. Ὅμως ἡ ζωὴ τῶν ἡρώων ἔχει ἀπαιτήσεις. Ὁ ἥρωας δὲν κινδυνεύει ἀπὸ τὸν ὕπνο, δὲν κατακτᾶται ἀπὸ τὸν ὕπνο, δὲν γνωρίζει τὶς ἀνέμελες ὧρες, δὲν βρίσκει τὴ λογικὴ στὰ κόσμια. Ἡ ψυχὴ τῶν ἡρώων δημιουργεῖ, πλάθει, ἀγαπᾶ, θυσιάζεται καὶ ἐλπίζει ὅτι κάθε ἄνθρωπος θὰ λάβει τὰ ἀποθέματά της. Kαὶ ὅταν ἀπὸ τὸν ἡρωικὸ ἀγώνα σμικρυνθεῖ ὁ ἥρωας σωματικὰ καὶ δίνονται πνευματικὰ τὰ μόρια τῆς ψυχῆς του, τότε σίγουρα θὰ πάρει ἀπὸ τὸν Θεϊκὸ Ἥρωα τὴν ἀπόλυτη Ἀγάπη.

Καὶ στὸ βιβλίο αὐτὸ ποὺ σᾶς ὑπαγορεύουμε περιέχονται μηνύματα ἀγάπης, γιατὶ ἡ Ἀγάπη εἶναι τὸ μοναδικὸ κίνητρό μας. Ὅταν ἐσεῖς οἱ συνεργάτες μας θὰ ἐγκαταλείψετε τὰ γήινα πεδία, τότε τὰ ἔργα μας θὰ δώσουν ἀρχὴ καὶ τέλος. Δὲν ἐπιθυμοῦμε αὐτοὺς ποὺ ἐπιθυμοῦν τὴ δόξα καὶ ἀδιαφοροῦμε γιὰ τοὺς κόλακες. Ἀπὸ τὴ δόξα ἕλκονται οἱ κόλακες, ὅπως οἱ ἀνόητοι ἀπὸ τὸ χρῆμα. Ἡ δική μας δόξα εἶναι ἡ ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη κινεῖ τὰ νήματα τῶν συμπαντικῶν πραγμάτων, αὐτὴ καθιστᾶ τὰ ἀσήμαντα σημαντικὰ καὶ τοὺς ἁπλοὺς ἀνθρώπους μεγαλειώδεις.

Εὐλογοῦμε ὅσους εἰσέρχονται στὴν κοινωνία μας, εὐλογοῦμε ὅσους θεληματικὰ γίνονται πολίτες τῆς πολιτείας τοῦ Θεοῦ, ὅσους ἐπιδιώκουν νὰ κατοικήσουν στὶς «πολιτεῖες τοῦ φωτός».

Πιστέψτε γιὰ νὰ γνωρίσετε, πιστέψτε γιὰ νὰ χαρεῖ ἡ ψυχή σας. Ἡ πίστη, ὅταν συνοδεύεται ἀπὸ τὴν ἔρευνα, ὁδηγεῖ στὴ γνώση. Καὶ ὅταν ἡ γνώση ἀφομοιωθεῖ μὲ τὴν πίστη, ὁδηγεῖ στὴν ἀμετάκλητη βεβαιότητα ὅτι ὅλα ὅσα πιστέψατε εἶναι ἀληθινά.

Μετὰ ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀναγκαῖες παρεμβολές, ἂς ἐπανέλθουμε στὴν ἱστόρηση τῶν μελλοντικῶν πραγμάτων.

Στὶς γήινες ὀντότητες θὰ εἰσέλθει ἕνα πρωτότυπο καθαρὸ κύτταρο ἀπὸ τὶς οὐσίες τῶν ἀστέρων, ἕνα κύτταρο φωτεινοῦ σχήματος. Αὐτὸ τὸ κύτταρο θὰ χαρακτηριστεῖ «ἰσχυρὸ ζωικὸ κύτταρο» λόγω τοῦ προτύπου τοῦ περιεχομένου του καὶ τῆς κατασκευῆς του. Θὰ ἔχει ἐπιλεγμένες οὐσίες καὶ τὴ δυνατότητα νὰ ἐπικοινωνεῖ ἄριστα μὲ τὸ ἐντὸς τῆς ὀντότητας «ἐνοικοῦν» πνεῦμα καὶ νὰ συνεργάζεται μὲ τὶς ἐπιμέρους νοητικὲς καὶ ὑλικὲς λειτουργίες της. Ὅπως προείπαμε, τὸ νέο κύτταρο θὰ συνυπάρξει μὲ τὸ πνεῦμα καὶ αὐτὴ ἡ συνύπαρξη θὰ δημιουργήσει τὴν ἀνώτερη ὀντότητα, τὸν Νέο Ἄνθρωπο – ὄχι τὸ νέο εἶδος, ἀλλὰ τὸν ἄνθρωπο ποὺ θὰ ἐνοικήσει τὸν Νέο Ἀναπλασμένο Πλανήτη, τὸν ἄνθρωπο ποὺ θὰ ἀπολαύσει ἐπιτέλους τὴν εἰρήνη ἐδῶ στὴ Γῆ καὶ θὰ γνωρίσει τὸν Θεὸ ἐδῶ στὴ Γῆ, τὸν ἄνθρωπο πού, ἐνῶ θὰ ἀπολαμβάνει τὰ ἀγαθὰ τοῦ πλανήτη, δὲν θὰ λησμονεῖ ποτὲ ὅτι τὰ ἀγαθὰ εἶναι μιὰ προσφορὰ τοῦ Ἑνὸς καὶ Μοναδικοῦ Δημιουργοῦ του.

Μὲ τὸ νέο κύτταρο τὸ πνεῦμα θὰ διεγείρεται θετικὰ καὶ δὲν θὰ ἐπηρεάζεται ἀρνητικὰ ἀπὸ τὶς φορὲς τῆς ὕλης. Κατὰ συνέπεια, ἡ συμπεριφορά, ἡ φορὰ καὶ ἡ κίνηση τοῦ κυττάρου «ἐντὸς τοῦ πνεύματος» θὰ ἐπιτυγχάνουν τὴν πνευματικὴ καὶ ὑλικὴ ἰσορροπία τῆς ὀντότητας. Αὐτὸ τὸ ζωικὸ κύτταρο θὰ ἀποτελέσει τὸν Σταθμο στὸ πνευματικὸ καὶ ὑλικὸ γίγνεσθαι τῶν ὄντων καὶ θὰ «προσημειώσει τὰ μέλλοντα».

Ὁ ἄνθρωπος, ὅπως ἐξελίχθηκε βέβαια, σήμερα δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ συνυπάρξει καὶ νὰ λειτουργήσει ἁρμονικὰ μὲ τὴν ὕλη, γιατὶ ἡ ὕλη ἐπηρεάζει πάντοτε ἀρνητικὰ τὴν ὀντότητα εἰς βάρος τῶν πνευματικῶν της ἀναζητήσεων καὶ ἐπιδιώξεων. Γιὰ μιὰ ἁρμονικὴ συνύπαρξη πνεύματος-ὕλης θὰ ἔπρεπε ἡ ὕλη νὰ λειτουργεῖ ἔτσι ὥστε νὰ συνυπάρχει μὲν μαζί της τὸ πνευματικὸ στοιχεῖο, πλὴν νὰ μὴν ἀγγίζεται ἀπὸ αὐτήν. Ἡ ὕλη εἶναι πάντοτε ἀπαιτητικὴ καὶ ἀπατηλή. Μιλᾶμε γιὰ μιὰ συνύπαρξη εἰρηνικὴ σὲ ἀπόσταση ἀναπνοῆς πνεύματος-ὕλης. Τότε μόνο ἐπηρεάζει ἡ ὕλη θετικὰ καὶ ὄχι ἀρνητικὰ τὴν πνευματικὴ ὑπόσταση τῆς ὀντότητας. Στὸν θετικὸ ἐπηρεασμό, ἀντίθετα ἀπὸ τὸν ἀρνητικό, ἡ ἀνθρώπινη ὀντότητα γενικὰ δὲν ὑφίσταται ἀπώλεια τοῦ Ειναι της.

Ὡστόσο, ὅπως ἤδη ἔχουμε ἀναφέρει, ὅταν διαφοροποιηθεῖ τὸ κύτταρο τῆς ὀντότητας καὶ μὲ τὸν τρόπο ποὺ θὰ διαφοροποιηθεῖ, θὰ διαφοροποιηθεῖ καὶ ἡ ὑφιστάμενη σχέση πνεύματος-ὕλης. Τὸ νέο κύτταρο θὰ ὑποστεῖ ποιοτικὴ διεργασία καὶ θὰ καταστήσει τὴν ὀντότητα «ποίημα ἐξ ὕλης ποιοτικῆς καὶ πνευματικῆς ὑπεροχῆς».

Ἡ μείξη αὐτῆς τῆς πρωτότυπης δημιουργίας θὰ ἔχει σημαντικὴ θέση στὰ ἑπόμενα βήματα τοῦ πλανήτη καί, μὲ τὴ θέση αὐτή, οἱ ἀνθρώπινες ὀντότητες τῆς Γῆς θὰ καθιερωθοῦν ὡς κατεξοχὴν «ἐκλεκτὰ ὄντα τοῦ Δημιουργοῦ».

Ἐννοεῖται ὅτι χάρη στὸ «νέο κύτταρο» θὰ διαφυλαχθεῖ ἡ ποιότητα τοῦ πνεύματος ἔναντι τῆς ποιοτικῆς ὕλης – ἀφοῦ ἡ ἴδια ἡ ποιοτικὴ ὕλη θὰ ἀποβεῖ ὁ φύλακας τοῦ πνεύματος, καὶ ἡ βιολογικὴ ὀντότητα τῆς ὕπαρξης, στὸ σύνολο τῆς ὑλικοπνευματικῆς της ὑπόστασης, θὰ καταστεῖ ὀντότητα δύναμης σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ κύτταρα ποὺ θὰ συνυπάρξουν μὲ τὸ κυρίως κύτταρο, τὸ Νέο Κύτταρο.

Κατὰ συνέπεια, τὴ δύναμη τοῦ πνεύματος θὰ ἀκολουθήσει ἡ δύναμη τοῦ βιολογικοῦ σώματος, καὶ αὐτὸ τὸ βιολογικὸ σῶμα θὰ καταστεῖ ὁ «ἄξιος καὶ ἱκανὸς φύλακας τοῦ πνεύματος», ἕνας φύλακας πιστός, δυνατός, καὶ γενικὰ ἕνας ἐξαίρετος σύντροφος τοῦ πνευματικοῦ καὶ βιολογικοῦ γίγνεσθαι.

Οἱ ἐπιστήμονες τοῦ μέλλοντος, μέσα στὰ ἐργαστήριά τους θὰ ἐντοπίσουν τὸ σχῆμα τοῦ «Νέου Κυττάρου» καὶ θὰ κατανοήσουν «ἐν ἀπολύτῳ συνειδήσει καὶ ἀποδοχῇ» τὴ σύνθεσή του. Ἡ ἀποκάλυψη αὐτοῦ τοῦ κυττάρου, ποὺ φυσικὰ δὲν θὰ εἶναι ὁρατὸ ἀπὸ τὸν γυμνὸ ὀφθαλμό, ἀλλὰ μόνο ἐντὸς τῶν εἰδικῶν ἐπιστημονικῶν ἐργαστηρίων, θὰ ἐντυπωσιάσει «ἐκ τοῦ φωτὸς» καὶ ἐκ τοῦ φωτὸς θὰ ληφθοῦν οἱ συνθέσεις του, ποὺ θὰ ἀποτελέσουν ἱστορία στὴν ἔρευνα τῆς βιολογίας.

Σᾶς δηλώνουμε κατηγορηματικὰ ὅτι αὐτὸ τὸ σχῆμα φωτὸς ποὺ θὰ ἀποκαλυφθεῖ καὶ θὰ ἐντοπιστεῖ –ἀπὸ τὴ μελλοντικὴ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα– ἐντὸς τοῦ οὐσιαστικοῦ ζωικοῦ κυττάρου, θὰ εἶναι ἕνα μόνο δεῖγμα ἀπὸ τὶς ἐπερχόμενες μελλοντικὲς ἀλλαγές, ἕνα μόνο δεῖγμα τῶν δωρεῶν τοῦ Ὑπέρτατου Δημιουργοῦ, μία ἀκόμα δωρεὰ ἀγάπης γιὰ τὰ «παιδιά Του».

Ἡ δωρεὰ αὐτὴ θὰ καταστήσει κάθε ὀντότητα «δύναμη φωτεινῆς ὕπαρξης».

Ἕνα συμβόλαιο δωρεᾶς ἢ μᾶλλον «γονικῆς παροχῆς» ἔχει καταρτιστεῖ ἤδη, καὶ ἂν ἤσαστε σὲ θέση νὰ τὸ μελετήσετε, θὰ εἴχατε ἤδη ἀποφασίσει νὰ καταστεῖτε «συνειδητὰ παιδιὰ τοῦ Δημιουργοῦ». Πρόκειται γιὰ ἕνα συμβόλαιο γονικῆς παροχῆς μὲ τὸ ὁποῖο σᾶς παρέχεται ἕνα κύτταρο ἀσύλληπτης καὶ σοφὰ μελετημένης δύναμης, ποὺ ἀπαστράπτει χάρη στὶς οὐσίες του καὶ σᾶς καθορίζει. Θὰ ἀκολουθήσουν, φυσικά, καὶ ἄλλα συμβόλαια «γονικῶν παροχῶν» –παροχῶν ἀγάπης τοῦ Μεγάλου Γονέα πρὸς τὰ τέκνα Του– ποὺ θὰ συνταχθοῦν ἀπὸ τοὺς «συμβολαιογράφους τῶν Οὐρανῶν». Ἤδη ὅλα αὐτὰ τὰ σημαντικὰ «ἔγγραφα ἀγάπης» ἔχουν πάρει τὴν τυπική τους μορφὴ καὶ τελείωση καί, πρὸς πληρέστερη κατοχύρωσή τους, ἔχουν «μεταγραφεῖ» στὰ ὑποθηκοφυλακεῖα τοῦ Θεϊκοῦ Σχεδίου.

Οἱ ἀνθρώπινες ὀντότητες, ἰδιαίτερα, θὰ δεχτοῦν οὐράνιες παροχὲς παντὸς τύπου γιὰ τὸν ἴδιο πάντοτε σκοπό, δηλαδὴ γιὰ τὴ δημιουργία τῆς εἰκόνας τοῦ ὑγιοῦς πλανήτη ποὺ θὰ φιλοξενεῖ στὸ μέλλον ὀντότητες «εὐγενεῖς», ξένες πρὸς κάθε βαρβαρότητα καὶ βανδαλισμό, ὀντότητες ποὺ θὰ ἔχουν ἐπίγνωση καὶ τῆς δικῆς τους ὑπόστασης ἀλλὰ καὶ τῆς ὑπόστασης ὅλων τῶν ἄλλων ὄντων ποὺ φιλοξενεῖ καὶ θὰ φιλοξενεῖ ὁ πλανήτης – ἔναντι τῶν ὁποίων ἡ συμπεριφορά τους θὰ εἶναι ἡ πρέπουσα, δηλαδὴ ὁ σεβασμὸς ἐμπλουτισμένος καὶ ὠθούμενος πάντοτε ἀπὸ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν ἀλληλεγγύη, ἐμπλουτισμένος ἀπὸ τὸ Μεγάλο Φῶς ποὺ θὰ διαχέεται στὸν πλανήτη καὶ θὰ παρέχει τὴ σιγουριὰ τῆς ἐσωτερικῆς καὶ ἐξωτερικῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἀνεπανάληπτης «θαλπωρῆς» ποὺ θὰ ἀγκαλιάζει ὅλα μὰ ὅλα τὰ ὄντα.

Ὁ γεωγραφικὸς κόσμος τοῦ πλανήτη σας κατ’ ἀνάγκη θὰ ὑποστεῖ διαφοροποιήσεις καί, ἐξαιτίας τῶν διαφοροποιήσεων αὐτῶν, θὰ ἀποκαλυφθοῦν, διαφοροποιηθοῦν καὶ ἀναχθοῦν λαοὶ καὶ φυλὲς ποὺ δὲν ἐντοπίζονται στοὺς γεωγραφικούς σας χάρτες. Θὰ χαραχθοῦν ὅρια συμμετοχῆς τῶν ὄντων στὸν «σκοπὸ» καὶ ἐντὸς αὐτῶν τῶν «ὁρίων» τοῦ πλανητικοῦ γίγνεσθαι θὰ ἐνσαρκωθοῦν ὀντότητες Δυναμης, οἱ ὁποῖες θὰ ὑποκινήσουν τοὺς ἀσήμαντους πρὸς τὶς σημαντικὲς κινήσεις, γιατὶ αὐτὲς οἱ ὀντότητες θὰ παίξουν τὸν ρόλο τοῦ «μεγάλου φάρου τοῦ πλανήτη».

Πολλοὶ λαοὶ –ὑπαρκτοὶ ὡς οὐσία ἀπὸ τὰ δεινά τους καὶ ἀνύπαρκτοι ὡς κράτος– θὰ ὑποστοῦν τὶς δοκιμασίες τῆς ἐπικράτησής τους. Θὰ ὁριοθετηθοῦν μὲ φῶς οἱ λαοὶ ποὺ ἔχουν σημεῖα στοὺς γεωγραφικοὺς χάρτες, ὅμως δὲν ἔχουν ἰσχὺ καί, ὡς ἐκ τούτου, δὲν θεωροῦνται λαοὶ σημαντικοί. Δὲν διαθέτουν διπλωμάτες, δὲν διαθέτουν φυσικὸ πλοῦτο, δὲν διαθέτουν εἰκόνα στὰ παγκόσμια πάλκα-φιάσκα δύναμης καὶ προβολῆς θεατρικῶν παραστάσεων.

Οἱ Ἡνωμένες Πολιτεῖες ἔχουν τὸν πρῶτο ρόλο στὴν παγκόσμια θεατρικὴ σκηνὴ καὶ ὀργανώνουν στημένες θεατρικὲς παραστάσεις ἐπιπέδου καὶ τύπου ἐπίδειξης ἰσχύος. Θὰ ἐλεηθοῦν ἀσήμαντες γιὰ ἐσᾶς φυλὲς λόγω τῆς ταπεινότητάς τους καὶ θὰ εὐλογηθοῦν. Καὶ ἀπὸ τὴν ταπείνωση αὐτή, τὴν ὑποταγὴ καὶ τὴν καταπίεση, θὰ ἐξέλθουν ὀντότητες ἀγάπης, φωτισμένοι ἐπιστήμονες, φιγοῦρες οὐσιῶν ἐκ τῆς Ἀγάπης. Θὰ ἐξέλθουν πρόσωπα «μορφῆς» ποὺ ἔζησαν τὴν ἀπόγνωση καὶ τὸν πόνο καὶ ἔδωσαν τὸ μεγαλεῖο τῆς ψυχῆς τους στὰ ὕστατα ἐρωτήματά τους.

Αὐτοὶ οἱ ἀσήμαντοι γιὰ ἐσᾶς λαοὶ εἶναι ἤδη οἱ σημαντικοὶ στὸν ἀναμενόμενο χῶρο ἤ, καλύτερα, στὸν χῶρο τῆς ἀναμονῆς. Ὁ χῶρος τῆς ἀναμονῆς ἔχει ἤδη ἀποφασίσει ὅτι ἐλάχιστοι ἀπὸ τοὺς ἰσχυροὺς θὰ διέλθουν ἐπιτυχῶς τὶς διαδικασίες τῆς δικαιοσύνης. Ἐλάχιστοι θὰ λάβουν τὰ μετάλλια ἀπὸ τὴ δοκιμασία, τὸν πόνο, τὴν πείνα, τὸν τρόμο καὶ τὴν καταπίεση. Ἐλάχιστα μάτια γνώρισαν τὸν τρόμο ἐντὸς τῶν σκοτεινῶν διαδικασιῶν τοῦ πλανήτη. Αὐτὰ τὰ ἐλάχιστα μάτια θὰ λάβουν «φῶς ἐκ τοῦ ἀληθινοῦ φωτός». Θὰ ἀναγνωριστοῦν ὡς μάτια μὲ χίλιες ψυχές, ὡς μάτια ἀνυπέρβλητης φωτεινῆς ἔντασης, ἱκανῆς νὰ δεχτεῖ τὰ ἀνέσπερα οὐράνια φῶτα καὶ νὰ τὰ κατακτήσει.

Αὐτοὶ οἱ λαοί, αὐτὲς οἱ καμένες καὶ χαμένες φυλὲς τῆς ἀπόγνωσης στὴ ζούγκλα τῶν πολιτισμένων, αὐτὲς οἱ λησμονημένες φυλὲς τῆς λήθης θὰ ὑπερισχύσουν στὸν πλανήτη σας, οὐσιαστικά. Θὰ ἀποβοῦν ἐπιστημονικοὶ σταθμοὶ μέγιστου καὶ ὕψιστου ἐνδιαφέροντος. Οἱ καλύβες τους θὰ κοσμήσουν μὲ φῶς τὸν πλανήτη καὶ ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἀσήμαντες αὐτὸν τὸν καιρὸ φυλὲς θὰ ἀναμένετε τὴ γένεση τῶν ἐπιστημῶν τοῦ μέλλοντος.

Οὐσίες καὶ κύτταρα θὰ ἐρευνηθοῦν ἀπὸ τοὺς λαοὺς τῆς πείνας καὶ τῆς ὑποταγῆς καὶ ἀπὸ τὴν ἔρευνα θὰ ἀναδειχθοῦν οἱ φυλὲς τῆς στέρησης, τῆς προσπάθειας, τῆς καρτερικότητας καὶ τῆς ὀδύνης.

Ὅλα ἔχουν τὴ σοφὴ πορεία τους στοὺς δρόμους τοῦ ἀχανοῦς καὶ ἀνελέητου –λόγω τῶν συνθηκῶν του καὶ τῶν δικῶν σας συνθηκῶν– πλανήτη σας. Οἱ ταπεινοὶ θὰ λάβουν τὰ μέγιστα, γιατὶ τὰ μέγιστα τοῦ Κυρίου δὲν χαρίζονται στοὺς ἀλαζόνες καὶ στοὺς ἰσχυροὺς πού, πλανώμενοι, θεωροῦν τὴν ἰσχύ τους «ἰσχὺ Θεοῦ».

Θὰ εἰσχωρήσουμε στοὺς ὀφθαλμούς σας, γιατὶ ἤδη ἀποφασίστηκε ἡ γονικὴ παροχὴ «ὀφθαλμῶν» στοὺς ἀνθρώπους, ἔτσι ὥστε νὰ ἔχουν τὴ δύναμη νὰ ἀντικρίζουν τὸ Φῶς ποὺ ἐκπέμπει ὁ Πυρήνας χωρὶς νὰ ὑφίστανται βλάβη ἀπὸ τὸ φῶς. Ἑπομένως, ἡ ἔνταση καὶ ἡ δύναμη τοῦ γήινου ὀφθαλμοῦ θὰ διαφοροποιηθεῖ οὐσιαστικά, οὕτως ὥστε νὰ μὴν ἐπέρχεται φθορὰ στὸ ὀπτικὸ νεῦρο ἀπὸ τὴν ἐπαφή του μὲ τὸ Μεγάλο Φῶς.

Ἀναγνωρίζουμε ὅτι ἀνάμεσά σας κυκλοφορεῖ ὁ πόνος, ἕνας πόνος ποὺ τὶς πιὸ πολλὲς φορὲς σᾶς ὁδηγεῖ σὲ μιὰ χαώδη κατάσταση. Αὐτὸς ὁ πόνος, ὅταν τὸν ἐκλαμβάνετε μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, δηλαδὴ ὡς προσωπικὴ ἢ γενικὴ συμφορά, μετατρέπεται σὲ δολοφόνο τῆς ψυχῆς. Γι’ αὐτὸ μὴν τὸν ἀφήνετε νὰ σᾶς συνθλίψει, νὰ σᾶς καταβροχθίσει. Καταβροχθίστε τον ἐσεῖς μὲ σοφία καὶ σύνεση γιὰ νὰ αἰσθανθεῖτε τὴν ὑπέροχη ἐμπειρία τῆς νίκης, τῆς νίκης ἔναντι τῆς φθορᾶς καὶ τοῦ ψυχικοῦ θανάτου.

Μὲ τὸ «κοπίδι» τοῦ πόνου χαράζεται ὄχι μόνο ἡ δική σας ψυχή, ἀλλὰ καὶ τὸ δικό μας «ἄυλο σῶμα» καί, εἰλικρινά, θλιβόμαστε γιὰ κάθε δοκιμασία ποὺ πρέπει νὰ περάσετε γιὰ τὴν ἐξέλιξή σας. Μέσω τοῦ πόνου δίνετε εἰσαγωγικὲς ἐξετάσεις στὰ οὐράνια πανεπιστήμια. Μὴν ξεχνᾶτε ὅμως ποτὲ ὅτι ὁ Θεὸς προβλέπει γιὰ ὅλα, ἀκόμα καὶ γιὰ τὸν δικό σας πόνο. Νὰ μὴν τὸ ξεχνᾶτε αὐτό, νὰ μὴν κάμπτεστε, νὰ μὴ χαλᾶτε τὴν εἰκόνα σας, γιατὶ μέσω τοῦ πόνου θὰ αἰσθανθεῖτε ὡς ὀντότητες ἀρετῆς, ὡς στρατιῶτες ἀρετῆς. Ἰδιαίτερα διὰ τοῦ πόνου, οἱ θηλυκὲς ὀντότητες θὰ καταστοῦν «ἀνδρεῖες», ὑπὸ τὴν ἔννοια ὅτι θὰ μποροῦν νὰ ἀντιμετωπίζουν τὰ προβλήματά τους μὲ ἡρωισμὸ καὶ αὐταπάρνηση.

Δὲν ἀρνούμαστε ὅτι ὁ ἀνθρώπινος πόνος εἶναι ἀληθινὸς καὶ πολὺ χειροπιαστός, μὰ ὅσο φοβερὸς καὶ ἂν εἶναι, δὲν εἶναι τίποτα παραπάνω ἀπὸ μιὰ γραμμὴ ποὺ χαράζεται πάνω στὸ νερό, δὲν εἶναι τίποτα παραπάνω ἀπὸ μιὰ δαχτυλιὰ τῆς «μοίρας» πάνω στὴν ἀμμουδιὰ τῆς ὕπαρξής σας. Ὅμως, ὅσο ἀληθινὸς καὶ ἂν εἶναι ὁ ἀνθρώπινος πόνος, ἄλλο τόσο εἶναι ἀληθινὴ καὶ ἡ ὕπαρξη τοῦ Ὠκεανοῦ ἐκείνου ποὺ δέχεται καὶ σβήνει στὴν ἀγκαλιά Του κάθε κραυγὴ πόνου, κάθε στεναγμό. Ἐκεῖνες οἱ δαχτυλιὲς τῆς «μοίρας» μπορεῖ νὰ εἶναι πότε ἄβαθες καὶ πότε τὸ ἀντίθετο, πολὺ βαθιὲς καὶ ὀδυνηρές, μὰ ὅ,τι καὶ ἂν εἶναι, δὲν εἶναι τίποτα παραπάνω ἀπὸ ἁπλὲς δαχτυλιὲς σὲ θαλασσόβρεχτη ἀμμουδιὰ καὶ ἔχουν πάντα, κατ’ ἀνάγκη, τὸ στοιχεῖο τοῦ πρόσκαιρου.378 Ἀργὰ ἢ γρήγορα θὰ βρεθεῖτε στὴν αἰώνια ἀγκαλιά Του. Σὰν τὸν ἀπέραντο καὶ αἰώνιο ὠκεανό, Εκεινος θὰ σβήσει αὐτὰ τὰ ἴχνη ποὺ χαράχτηκαν κάποτε στὶς ὄχθες του, καὶ ὄχι μόνο θὰ σβηστοῦν τὰ ἴχνη τοῦ πόνου, ἀλλὰ κάθε δάκρυ θὰ εἶναι πηγὴ χαρᾶς. Τότε θὰ ἀντιληφθεῖτε πόσο εὐτυχεῖς ὑπήρξατε γιὰ ὅ,τι ζήσατε ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅ,τι δὲν ζήσατε, πόσο εὐτυχεῖς εἶστε γιατὶ ζήσατε αὐτὲς τὶς θεῖες δικαιοκρισίες καὶ ἐξιλεωθήκατε – γιὰ νὰ μπορεῖτε τότε νὰ ἀπολαμβάνετε τὴ γαλήνη, τὴν εἰρήνη, τὴν ἁρμονία καὶ ὅλα τὰ ἄλλα ἀγαθὰ ποὺ παρέχουν οἱ κόσμοι ποὺ θὰ «ἐποικήσετε» μετὰ τὴν ἀναχώρησή σας ἀπὸ τὴ Γῆ. Ὁ ἄνθρωπος ποὺ μὲ ἀξιοπρέπεια καὶ ἀπαντοχὴ περνᾶ τὶς ὅποιες δοκιμασίες τῆς ζωῆς καταλήγει νὰ γίνεται ὁ ἐσωτερικὰ πλουτισμένος ἄνθρωπος καὶ ἐξυψώνεται σὲ κάτι τὸ ὑπερκόσμιο. Αὐτὸς ὁ ἀνώνυμος ἥρωας τῆς ζωῆς δὲν παραμένει ἀνώνυμος γιὰ τὸν Θεό.379

Ἡ θηλυκὴ ὀντότητα εἶναι ἤδη κοσμημένη μὲ τὸ μετάλλιο «ἀνδρείας», γιατὶ μέσω αὐτῆς εἰσέρχεται ἡ ζωὴ στὸν πλανήτη σας καὶ μέσω αὐτῆς καθορίζεται πρώτιστα ἡ ποιότητα τῆς εἰσερχόμενης ζωῆς.

Εὐλογοῦμε τὶς θηλυκοῦ γένους ὀντότητες καὶ ἐκφράζουμε τὸν θαυμασμό μας στὶς μητέρες «τοῦ μόχθου, τῆς ἀγάπης καὶ τῆς στέρησής τους ἐκ τῆς ἀγάπης τους».

Εὐλογοῦμε ἐσᾶς, μητέρες τῆς Γῆς, μητέρες τῆς ζωῆς, γιατὶ κερδίζετε μετάλλια μὲ τὸν μόχθο τῆς συνειδητῆς σας κίνησης.

Εὐλογοῦμε παράλληλα καὶ τὴ μητέρα Γῆ γιὰ τὴ στοργή της καὶ τὶς σοφὲς κινήσεις ἀγάπης ποὺ ἀέναα καὶ ἀκούραστα χαρίζει στὰ ὄντα τοῦ βασιλείου της.

Εὐλογημένες οἱ μητέρες τῆς Γῆς, γιατὶ θὰ καταστεῖτε «σημεῖα αἰώνιων ἐλπίδων».

Ἡ εὐλογημένη μητέρα τοῦ αὔριο θὰ πάρει τὴν «πρώτη οὐσία» ἀπὸ τοὺς ἀστέρες καὶ αὐτὴ τὴν οὐσία θὰ δωρίσει στὴν ὕπαρξη «ποὺ κατευθύνεται καὶ ἐπαφίεται σὲ αὐτὴ μὲ προορισμὸ τὴ γέννηση».

Ἀπὸ αὐτὴ τὴν «οὐσία» θὰ πάρει εὐλογία ἡ γέννηση καὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴ γέννηση θὰ εὐλογηθεῖ ὁ πλανήτης.

Ἀπὸ τὸν Κύριο θὰ εὐλογηθεῖ ὁ πλανήτης μέσω τῆς «ἄχρονης καὶ ἀνώνυμης» μητέρας, ἡ ὁποία ἐνώπιόν Του θὰ ἐναποθέσει στοργικά, εὐλαβικὰ καὶ ἐμπιστευτικὰ τὰ ἐνσαρκωμένα κύτταρα τῆς γέννησης, εὐλογημένα ἀπὸ τὸ Ον.

Οἱ μητέρες τοῦ μέλλοντος θὰ ἐπιλεχθοῦν προσεκτικὰ καὶ θὰ καταστοῦν σημαντικὲς οὐσίες γιὰ τὰ ἑπόμενα βήματα τοῦ πλανήτη. Θὰ κατακλυστοῦν τὰ γήινα ἐπίπεδα ἀπὸ τὶς μητέρες τῆς ἀγάπης, τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς διδαχῆς καὶ θὰ ἀποβοῦν κοσμήματα καὶ ἑστίες διάδοσης μηνυμάτων ἀγάπης καὶ ποιότητας.

Ἐνώπιόν τους θὰ ὑποκλιθοῦμε καὶ θὰ ἀποθέσουμε μετὰ σπουδῆς τὸν σεβασμό μας σὲ αὐτές, ποὺ μὲ τὴν ὑπεροχή τους θὰ καταστήσουν τὸν προορισμό τους στὸν πλανήτη φῶς, φῶς προπαρασκευῆς γιὰ τὸ Μεγάλο Φῶς.

Ἐσεῖς οἱ γυναῖκες θὰ καταστεῖτε ἰσχυρὲς ὀντότητες οὐσίας λόγω τοῦ προορισμοῦ σας καὶ τῶν ἰδιαίτερων δυσκολιῶν ποὺ βιώνετε, γιατὶ ποτὲ δὲν ζεῖτε «Ατομικα», ἀλλὰ συμβιώνετε μὲ ἐκεῖνα τὰ στοιχεῖα ποὺ κατέληξε ὁ ἑαυτός σας – καὶ αὐτὰ τὰ ἐνσαρκωμένα πλάσματα ἔχουν μέσα τους «σπινθήρα ζωῆς» ποὺ προκλήθηκε ἀπὸ ἐσᾶς.

Ἐσεῖς οἱ ἐλεύθερες ὀντότητες, ποὺ οὐσιαστικὰ στερεῖστε τὴν ἁπλή, κοινὴ ἐλευθερία γιατὶ ὑποταχθήκατε μὲ ἀγάπη στὰ παράγωγα πνευματικὰ καὶ ὑλικὰ σημεῖα τοῦ ἑαυτοῦ σας –ὡς ἐκφράσεις Οὐρανοῦ καὶ Γῆς–, ἐσεῖς ἰδιαίτερα οἱ ὀντότητες τῆς Προσφορας τῆς ζωῆς καὶ τοῦ ἀγώνα, ἔχετε ἤδη προκριθεῖ γιὰ τοὺς ἑπόμενους προκαθορισμένους ρόλους.

Συντροφιὰ μὲ τὴ μεγάλη μητέρα Γῆ, ποιοτικὰ κινούμενες, θὰ δίνετε στὶς ἐνσαρκωμένες ὀντότητες τὴν ἐλπίδα τῶν αἰώνιων στιγμῶν. Ἐσεῖς θὰ ἀποβεῖτε ὑποχρεωτικὰ «ὀντότητες οὐσίας», γιατὶ ἡ οὐσία σας θὰ χαρακτηριστεῖ «συνέχεια οὐσιῶν».

Εὐλογημένες οἱ μητέρες, γιατὶ μέσω αὐτῶν θὰ πραγματοποιηθεῖ τὸ Σχέδιο τοῦ Κυρίου, ποὺ ἤδη ἀρχίζει νὰ διαφαίνεται ἐντὸς τῶν ὁρατῶν πραγμάτων.

Ἡ γήινη μητέρα πάντα ὑπάρχει «ὡς ὁρατὸ πράγμα» – ὄχι Res, ἀλλὰ ἔργο ποίησης, πραγματοποιημένο ἀπὸ τὰ χέρια Του.

Ἀπὸ τὰ χέρια της θὰ ἀναστηθοῦν οἱ πρῶτες ὑγιεῖς ἀνάσες τῶν χρυσῶν ὄντων, ποὺ θὰ ἀποβοῦν –μέσω τῶν γήινων μητέρων καὶ ἐκ τῶν σοφῶν θωπειῶν τους–, «ἔργα τέχνης» στὸ πλανητικὸ γίγνεσθαι.

Εὐλογημένες οἱ μητέρες τῆς Γῆς, γιατὶ θὰ δώσουν τὸν ποιοτικὸ ἑαυτό τους ὑπὸ μορφὴ στοργικῆς ἀγάπης, ὑποταγῆς καὶ διδαχῆς στὶς ὀντότητες ποὺ θὰ κυοφορήσουν, ποὺ θὰ «ἀποκαλύψουν» μετὰ τὸ πέρας τῆς κυοφορίας τους καί, μὲ τὴν ἀποκάλυψη αὐτή, θὰ παρουσιάσουν τὸν Νεο Κοσμο στὸν πλανήτη σας.

Ἐντάσσουμε τὶς θηλυκὲς ὀντότητες στὶς ὀντότητες τῆς Ἀρετῆς καί, μέσω αὐτῶν, εἰσάγουμε στὸν πλανήτη τὸ κύτταρο φωτός, δηλαδὴ τὸ κύτταρο ποὺ προορίζεται νὰ ἀναπλάσει τὰ ὄντα στὸ ἐπίπεδο ἐκεῖνο ποὺ θὰ βιώνουν στὰ γήινα τὸν κύκλο τῆς σοφίας καὶ τῆς προπαρασκευῆς γιὰ τὴν κατάκτηση τῆς οὐσιαστικῆς ζωῆς.

Καλοῦμε τὶς ὀντότητες θηλυκοῦ γένους, γιὰ νὰ τὶς καταστήσουμε οὐσιαστικὲς ὀντότητες σωτηρίας.