4. Συμπαντικὴ Ἁρμονία καὶ Δυσαρμονία

Ἡ σύλληψη αὐτοῦ τοῦ κεφαλαίου βρίσκεται στὸν ἀντίποδα τῆς ἀνθρώπινης λογικῆς. Εἶναι ἀφάνταστα δύσκολη ἡ διείσδυση αὐτῆς τῆς διεργασίας στὸν ἁπλὸ νοῦ, γιατὶ πρόκειται γιὰ συμπαντικὴ καὶ πλανητικὴ λειτουργία διαδικασιῶν ποὺ ἀπουσιάζουν ἀπὸ τὶς νοητικές σας ἐμπειρίες.

Ὡστόσο, κρίνουμε ἀναγκαία τὴν ἀνάπτυξη τοῦ κεφαλαίου αὐτοῦ γιὰ τὴν πληρέστερη κατανόηση τῶν κεφαλαίων ποὺ ἀκολουθοῦν. Ἀφήνουμε ὅμως ἕνα μεγάλο κενὸ στὸ θέμα αὐτό, τὸ ὁποῖο θὰ ἀναπτύξουμε ἐν καιρῷ καὶ ἐφόσον θὰ ἔχετε τὴν ὡριμότητα τῆς κατανόησής του χάρη στὴ μελέτη καὶ ἀφομοίωση τῶν μηνυμάτων μας.

Τὸ πλανητικὸ γίγνεσθαι ἐκφράζεται διὰ τοῦ στόματος τοῦ Δημιουργοῦ καὶ ἐκφράζει τὴ «στάση» στὰ ἀνώτερα ἀπὸ ἐσᾶς ἐπίπεδα. Ἐκφράζει τὸ ὑφίστασθαι τῶν πλανητῶν, τὸ γίγνεσθαι τῶν πλανητῶν καὶ μέσω αὐτοῦ καὶ ἐντὸς αὐτοῦ λειτουργεῖ τὸ Σύμπαν, παράλληλα μὲ τὴ λειτουργία τῶν ὄντων σὲ πλήρη κατάσταση ἔντονης ἰσορροπίας.

Τὰ πάντα «διακινοῦνται» μὲ τὴν Πνοὴ τοῦ Ὅλου, τὴ συμπαντικὴ πνοή.

Ὑπάρχει ἕνα ἰδιαίτερο σύστημα λειτουργίας τῆς συμπαντικῆς πνοῆς, μιᾶς πνοῆς μέσω τῆς ὁποίας ἀναπνέει ὁλόκληρος ὁ συμπαντικὸς κόσμος. Μὲ αὐτὴ τὴν πνοὴ τίθεται σὲ λειτουργικὴ διαδικασία ποιότητας, πληρότητας καὶ ἰσορροπίας ὁλόκληρο τὸ συμπαντικὸ σύστημα γιὰ νὰ ἐπιτευχθεῖ ὁ σκοπὸς τοῦ συμπαντικοῦ γίγνεσθαι, σὰν οὐσία καὶ εἰκόνα αὐτοῦ.

Ἡ λειτουργικότητα ποὺ ἐπιτυγχάνεται διὰ τῆς συμπαντικῆς πνοῆς ἀποφασίζει γιὰ τὴν περαιτέρω εἰκόνα τοῦ πλανητικοῦ γίγνεσθαι, γιατὶ αὐτὴ ἡ λειτουργικότητα ἐμπεριέχεται ὡς μόριο οὐσίας στὸ πλανητικὸ γίγνεσθαι.

Τὸ σύνολο τῶν συμπαντικῶν δραστηριοτήτων ποὺ ἀπευθύνονται στὸν σκοπὸ τῶν ὄντων γιὰ τὴν πλήρωση καὶ τὴν πληρότητα τοῦ σκοποῦ τοῦ Ενός, τοῦ Υπέρτατου, εἶναι ἕνα κομμάτι ἁρμονίας.

Πρέπει νὰ γνωρίζετε ὅτι ἡ εὔρυθμη λειτουργία τοῦ Σύμπαντος προϋποθέτει –ὅσο καὶ ἂν αὐτὸ ἠχεῖ στὰ αὐτιά σας παράξενα– τὴν εὐλαβὴ λειτουργία τῶν ὄντων, ἐντὸς συνειδητοῦ ρυθμοῦ.

Ἡ λειτουργία αὐτὴ ἰδιαίτερα ἀφορᾶ καὶ τὰ κατώτερα ἐπίπεδα, τὸν πλανήτη σας. Ἀπὸ αὐτὰ τὰ κατώτερα ἐπίπεδα προβάλλει τὸ ἁρμονικὸ μόριο ποὺ θὰ κατευθυνθεῖ στὸν χῶρο συγκέντρωσης τῶν ἑκάστοτε μορίων ἁρμονίας, ἐντὸς τοῦ ὁποίου θὰ τεθεῖ σὲ λειτουργία ἡ συμπαντικὴ ἁρμονία.

Τὸ ἁρμονικὸ μόριο ἀπογειώνεται μὲ ἔντονο ρυθμὸ καὶ ἦχο καὶ διαχέεται σὲ τελικὴ φάση ὁμοιοτρόπως, ἐντὸς ρυθμοῦ καὶ μὲ ἦχο ἀπόλυτης καὶ μοναδικῆς ποιότητας στὰ μήκη καὶ στὰ πλάτη τοῦ πλανητικοῦ κόσμου.

Ἡ τελειωμένη ἁρμονία θείας εἰκόνας τοῦ Σύμπαντος ὑπάρχει σὲ ἐξάρτηση μὲ τὴν ὑφιστάμενη κατάσταση ἁρμονίας τοῦ πλανήτη σας καί, ἐφόσον ἐπιτευχθεῖ ἡ ἁρμονία στὸ ζωικὸ βασίλειο, ἐπιτυγχάνεται ἕνα εἶδος συνένωσης μὲ τὴν ἁρμονία τοῦ πλανητικοῦ κόσμου – καὶ ἡ συνένωση ὑπάρχει ὡς ἔκφραση ὑπεροχῆς τῆς τελειότητας γιὰ τὴν κορύφωση τῆς ἀνάτασης ἐντὸς τοῦ
συμπαντικοῦ βασιλείου.

Ἡ Ἁρμονία τοῦ Σύμπαντος καθορίζεται καὶ ἐκφράζεται μὲ τὴ δική της εἰκόνα, ποὺ ἀναπνέει σὰν νὰ εἶναι ὕπαρξη καὶ ὀντότητα, σὰν νὰ εἶναι εἰκόνα διαστάσεων καὶ χρωμάτων, ἀπαρτιζόμενη ἀπὸ μόρια ἔντονης φωτεινῆς σύνθεσης – καὶ στὸ κέντρο της ἐντοπίζεται ἡ ἰσχυρὴ καρδιὰ τοῦ πλανήτη, ἡ ὁποία λειτουργεῖ χάρη στὰ κύτταρα τοῦ πλανητικοῦ γίγνεσθαι. Κάθε κύτταρο παράγει μηνύματα ὑπακοῆς, εὐλαβοῦς ὀργάνωσης, προσαρμοστικῆς ἀνάγκης μὲ ἔντονη προβολὴ αὐτῶν στὸ Σύμπαν, «σὰν ποίηση καὶ ποίημα ρυθμοῦ», σὰν ἔκφραση ταύτισης τῶν πάντων, συνένωσης, συνύπαρξης καὶ σύζευξης ὑπὸ τὰ ὄμματα τοῦ Αγαθου Οντος γιὰ τὴν ἔκφραση τῆς τελειότερης ἁρμονίας.

Τὰ μηνύματα αὐτὰ ἑνοποιοῦνται στὴν «καρδιὰ» τοῦ Σύμπαντος καὶ ἐκδηλώνονται ὑπὸ μορφὴ σταθερῶν χτύπων «ὡρολογίου», ποὺ ρυθμίζει τὸν ρυθμὸ καὶ τὸν χρόνο στὸν χῶρο τοῦ βασιλείου τῆς ἀφθαρσίας.

Τὸ «ὡρολόγιο» αὐτό, ἕνας ἀσύλληπτος «μηχανισμὸς» λεπτοειδοῦς τελειότητας, ποὺ παράγει τὸν ρυθμὸ στὸν χῶρο καὶ στὸν χρόνο, δὲν ἐλέγχεται μὲ τὶς ἐπιστημονικές σας γνώσεις, γιατὶ ἐμπεριέχει στὰ ἀσύλληπτα δίκτυα τοῦ «μηχανισμοῦ» του Ζωσα Ουσία πλανητικῆς διάστασης. Αὐτὴ ἡ ζώσα οὐσία κατέχει τὴ γνώση τοῦ μηχανισμοῦ καί, κατὰ συνέπεια, τὸ μυστικὸ τῆς ἀσύλληπτης λειτουργίας γιὰ τὴν εὐ-λειτουργικότητα. Θέλουμε νὰ γνωρίζετε ὅτι, ὅταν μιλᾶμε γιὰ «μυστικὲς» λειτουργίες, δὲν ὑπονοοῦμε κάτι ποὺ θέλουμε νὰ ἀποκρύψουμε ἢ νὰ κρατήσουμε μακριὰ ἀπὸ τὴ δική σας γνώση, ἁπλῶς ἐννοοῦμε μιὰ λειτουργία ποὺ δὲν εἶναι ἀκόμη κατανοητὴ ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη δεκτικότητα – κάποια στιγμὴ ὅμως ὅλα αὐτὰ θὰ γίνουν γνωστά, ὅλα θὰ ἀποκαλυφθοῦν, γιατὶ ἡ Θεία Βούληση δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ κρύψει τίποτε ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη οἰκογένεια.

Ἡ Ζωσα λοιπὸν αὐτὴ Ουσία ἐκβάλλεται μὲ ἤχους καὶ πνοὴ καὶ ἀναβαθμίζει ἅπαντα τὰ ὄντα καὶ ἅπαντα τὰ ἐκτὸς τῶν ὄντων ὑφιστάμενα, εὐλογεῖ μὲ ρυθμὸ κλίσης, στάσης καὶ ὑπόκλισης, ἠχεῖ μὲ τὸν ἦχο τοῦ γλυκύτατου Ποιητῆ καὶ ἐκλαμβάνει σὲ χρόνο μηδὲν καὶ μὲ ἀπόλυτη ἀκρίβεια καὶ καταγράφει «διὰ τοῦ ὡρολογιακοῦ μηχανισμοῦ» ἀκόμα καὶ τὶς προσευχὲς τῶν ὄντων.

Εἰδικὰ ἡ προσευχὴ συλλέγεται ἐντὸς τοῦ «μηχανισμοῦ» ποὺ τὴν ἐπεξεργάζεται καὶ ἐναγκαλίζεται καὶ ἔτσι ἐναγκαλιζόμενη εἰσέρχεται στὰ σημεῖα ποὺ λειτουργοῦν τὰ «Κοινα» καὶ ἀπὸ αὐτὰ τὰ σημεῖα ἐξέρχεται μὲ ἔνταση ἤχου διὰ τῶν ὀργάνων τοῦ «ὡρολογίου», ἀφοῦ προηγουμένως ὑποστεῖ τὸν ἔλεγχο τῶν ἁρμόδιων ὀργάνων ἐλέγχου ποιότητας. Στὴ συνέχεια διαχέεται στὸν ἄνω συμπαντικὸ χῶρο, μὲ εὐλαβὴ ρυθμό, μετουσιωμένη σὲ ἁρμονία, σὲ ἔργο ποιητικῆς ἁρμονίας καὶ ρυθμοῦ, σὲ ἔργο ποιητικοῦ ρυθμοῦ, σὲ ἔργο ἀπήχησης καὶ ἔμπνευσης. Στὸν ἄνωθεν τοῦ «ὡρολογίου» χῶρο κορυφώνεται ἡ τελείωση τῆς ἁρμονίας, ἐκεῖ ἀναφλέγεται ἀπὸ τὸ Φῶς ὁ ρυθμὸς τῆς ἁρμονικῆς καλλονῆς καὶ ἀπὸ τὴν ἀνάφλεξη προβάλλει φωτεινότερη τοῦ ἤχου ἡ Ἀγάπη. Ἀπὸ τὸ στόμα τῆς Ἀγάπης ρέει ἡ ποιητικὴ νότα καὶ ἀπὸ τὴ νότα ἡ μουσικὴ ἰσορροπία τοῦ θαυμαστοῦ κόσμου.

Ἡ ἰσορροπία εἶναι μέρος τῆς ἔμπνευσης τοῦ Δημιουργοῦ, εἶναι μέρος τῆς φωνῆς τοῦ Δημιουργοῦ, ἀφοῦ ἡ ἁρμονία καταλήγει σὲ Εκεινον ἐντὸς φωτεινῶν ἀρωμάτων φροντίδας καὶ ἀγάπης.

Ἡ πλανητικὴ ἁρμονία εἶναι ὁ χῶρος τῆς κατάληξης τῆς ἀγάπης, ἐν μέσῳ μουσικῶν εὐλογιῶν.

Ἡ συμπαντικὴ ἁρμονία εἶναι ἡ ἐπιτυχὴς εἰκόνα τοῦ Κυρίου στὸ Σύμπαν, εἶναι σοφία, ποίηση, μουσική, ρυθμός, ἦχος. Διοχετεύεται στὰ κύτταρα τοῦ συμπαντικοῦ γίγνεσθαι καὶ «ἐναρμονίζεται τὴν ἁρμονία».

Ἡ ἁρμονία ὁδηγεῖ στὴν ὁμόνοια, ἀκούγεται μὲ ρυθμό, ἔχει ἀποστολὴ στὸ οὐσιαστικὸ συμπαντικὸ γίγνεσθαι, κινεῖται μὲ φωτεινὸ ἅρμα στὸ Σύμπαν, ἄγεται πρὸς Εκεινον, ἄγει στὴν ὁμόνοια, λειτουργεῖ γιὰ τὴν ὁμόνοια, γιὰ τὴν ἰσορροπία τῶν ὄντων καὶ τῶν μὴ ὄντων τοῦ Σύμπαντος, γιὰ τὴ συνύπαρξη τῶν Ἀστέρων μὲ τὰ ὄντα, γιὰ τὴ συνύπαρξη τοῦ Φωτὸς μὲ τὰ ὄντα τῆς Ἀρετῆς.

Ἡ Ἁρμονία χαρακτηρίζεται ἀπὸ ἰδιαίτερο ρυθμό. Ὁ ρυθμὸς αὐτὸς ἐκφράζεται ὡς «συμπαντικὸς χορὸς φωτὸς καὶ χρωμάτων». Ὁ συμπαντικὸς χορὸς εἶναι ἔγχρωμος σκοπός, ποὺ προσδίδει τὸ κάλλος στοὺς φωτεινοὺς πλανῆτες καὶ στοὺς γοητευτικοὺς ἀστέρες. Στὸ μέσο τῆς ἁρμονίας προβάλλει ὁ παλμὸς τῶν ἀστέρων.

Ἡ συμπαντικὴ λειτουργία εἶναι ροὴ ἐκ τῆς Πηγῆς, εἶναι λειτουργία ρέοντων ὑδάτων ποὺ εὐαισθητοποιοῦν, ἀναβαθμίζουν καὶ μετουσιώνουν τὸν πλανήτη. Καθιστοῦν τὴν ὄψη τοῦ πλανήτη «πρόσωπο ἀγάπης» μὲ σταθερὴ κίνησή του ἐντὸς τῶν συμπαντικῶν οὐσιῶν.

Ἡ συμπαντικὴ λειτουργία ἐλέγχει τὴ λειτουργία σας ἐντὸς αὐτῆς μὲ ἀγάπη, μὲ ἐπιείκεια καὶ δακρύζει ἐξαιτίας τῶν δακρύων σας, μὲ ἰδιαίτερη εὐαισθησία. Τὸ μόριο τῆς λειτουργίας τῆς συμπαντικῆς ἁρμονίας προέρχεται ἀπὸ ἐσᾶς. Ἔχετε τὴν εὐθύνη της, γιατὶ κατὰ κύριο λόγο εἶστε ἡ ἔμπνευσή της. Χωρὶς ἐσᾶς θὰ περιφέρεται θλιμμένη πέριξ τῶν πλανητῶν γιὰ τὴν ἀπώλεια τοῦ λόγου της. Εἰσβάλλει στὰ ἀνώτερα καὶ κατέρχεται στὰ κατώτερα ἀπὸ ταπείνωση καὶ ἀγάπη. Ἕλκει τὴν καταγωγή της ἀπὸ τὰ ταπεινὰ πεδία καὶ διὰ τῆς ταπεινοφροσύνης της καὶ τῆς σοφίας κατέκτησε τὸν ἔλεγχο τῶν οὐράνιων ἡνίων. «Ἐκ τῶν στρωμάτων τοῦ χοὸς εὐλογήθηκε καὶ τὸν χοῦν ηὐλόγησε» διὰ τῆς παρουσίας της καὶ τῶν προσπαθειῶν της.

Ἡ συμπαντικὴ λειτουργία ὁδήγησε τὸ ἅρμα τῶν ὁραμάτων σας στὸ διάστημα καὶ στήθηκε ὁ πύρινος μηχανισμός της στὸν κόσμο τῶν φωτεινῶν πλανητῶν. Χωρὶς τὴ λειτουργία αὐτὴ θὰ εἴχατε καταστεῖ «ὑπάρξεις σύγχυσης τῶν κατώτερων ἐπιπέδων». Μέσω ἐκείνης ἡ ὕλη ὁδηγήθηκε στὸ Πνεῦμα τῆς Οὐσίας.

Ἐνόψει τῆς μεγαλειώδους σημασίας τῆς συμπαντικῆς ἁρμονίας γιὰ τὸν χῶρο ποὺ διαβιώνετε, σᾶς προτρέπουμε νὰ συνεργαστοῦμε ἀπὸ κοινοῦ συνειδητά, μὲ ρυθμὸ καὶ ἀποφάσεις ρυθμοῦ, γιὰ τὴν ὁριστικὴ ἄρση τῆς δυσαρμονίας ποὺ ἐμπλέκει τὴ λειτουργία τῆς συμπαντικῆς ἁρμονίας καί, κατὰ συνέπεια, ἐκφράζεται σὰν ἄρνηση τῆς ἁρμονίας.

Καταστεῖτε ἄξιοι μαχητὲς γιὰ τὴ διαφύλαξη τῆς συμπαντικῆς ἁρμονίας. Ἀπορρίψτε τὰ ἀσήμαντα καὶ δεχτεῖτε τὰ ἄριστα καὶ σημαντικά. Ἐλέγξτε τὰ βήματά σας καὶ ἐμπλουτίστε τὴν εὐαισθησία σας, ἔτσι ὥστε νὰ συνυπάρχει μὲ τὴ δική μας εὐαισθησία σὲ σχέση μὲ ὅλα τὰ ἄριστα. Ἐμπλουτίστε τὸν πλανήτη μὲ τὴν παρουσία σας – ὄχι μὲ τὸν ὄγκο τῆς ὑλικῆς σας ὑπόστασης, ἀλλὰ μὲ τὶς διαστάσεις τῆς πνευματικῆς παρουσίας.

Εἴμαστε «οὐσία βάρους» στὸν ἀρνητικὸ χῶρο καὶ ἐφόσον διαθέτουμε οὐσιαστικὸ πνευματικὸ βάρος, ἐμφυτεύουμε σὲ αὐτὸν –καὶ σὲ αὐτὸν– σπόρους ἀρετῆς.

Ἐνδιαφερθεῖτε νὰ καταστεῖτε πνευματικοὶ λίθοι στὸν χῶρο τῆς οὐσιαστικῆς Βούλησης καί, ἐφόσον τὸ ἐπιθυμήσετε μὲ τὴν καρδιά σας, θὰ ἀποβεῖτε κατασκευαστὲς «ἁρμονικῶν κυμάτων ἤχου καὶ ρυθμοῦ». Οἱ ἀποφάσεις σας ἐν μέσῳ τοῦ κάλλους τῆς «στάσης» σας θὰ ἐκδιώξουν τὴ δυσαρμονία ποὺ περιφέρεται πέριξ τοῦ συμπαντικοῦ γίγνεσθαι καὶ ἐπιφέρει τὴ δύσπνοια τῆς θεσπέσιας ἁρμονίας.

Ὁδηγηθεῖτε διὰ τῶν μουσικῶν ὀργάνων τῆς ἁρμονικῆς λειτουργίας στὰ πεδία τῶν οὐσιαστικῶν ὀνείρων.

Ἡ ἁρμονία θὰ μετουσιώσει τὸ ὄνειρο σὲ πραγματικότητα καὶ πράξη ἀγάπης. Θὰ καταστεῖτε ἰσορροπία, μουσικὴ ἑνότητα μέσω καὶ διὰ τῆς ἁρμονίας, ἡ ὁποία ζεῖ καὶ κινεῖται καὶ περιφέρεται πέριξ τῶν φωτεινῶν ἀστέρων ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὴν ἀγάπη.

ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΔΥΣΑΡΜΟΝΙΑ

Τὸ πρόβλημα ὅλου τοῦ πλανητικοῦ γίγνεσθαι εἶναι ἡ δυσαρμονία. Οἱ ἀρνητικὲς στάσεις τῶν ὄντων καὶ οἱ ἀρνητικές τους κινήσεις στὰ οὐσιαστικὰ σημεῖα τῶν ἐγκεφαλικῶν τους κυττάρων καί, κατ’ ἐπέκταση, στὰ οὐσιαστικά τους βήματα κίνησης στὸν κύκλο τοῦ ἐπιπέδου οὐσίας, ἔχουν τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἐμφάνισης τοῦ ἐντονότερου φαινομένου ἐντὸς τοῦ συμπαντικοῦ συστήματος λειτουργίας.

Μὲ τὴ δυσαρμονία παρεμποδίζεται ἡ δύσκολη λειτουργία τῆς ἁρμονίας καί, κατὰ συνέπεια, ἀρχίζει νὰ προβληματίζεται ὁλόκληρο τὸ πλανητικὸ συμπαντικὸ γίγνεσθαι. Μπαίνουν φραγμοὶ στὴ γενικὴ εἰκόνα τῆς ἁρμονίας καὶ στὴν εὐ-λειτουργία τοῦ συμπαντικοῦ συστήματος, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ βάλλεται τὸ Ηθος τῶν πλανητικῶν κυττάρων. Ἡ ἁρμονία δυσλειτουργεῖ καί, κατὰ συνέπεια, δὲν ἐπιτυγχάνεται, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀπέχει ἀπὸ τὸ πλανητικὸ γίγνεσθαι. Ἔτσι, γίνεται δύσκολη ἡ διείσδυση τῆς φωτεινῆς ἐκπομπῆς της στὰ πλανητικὰ ἐπίπεδα.

Μὲ τὴ δυσαρμονία τίθεται σὲ φυγὴ ἀπὸ τὸν πλανήτη ἡ λειτουργία τοῦ ἠθικοῦ γίγνεσθαι, ἀποχωροῦν ἡ τάξη, ἡ σύμπνοια, ἡ ὑπακοή, ἡ εὐλάβεια, ἡ ἁπλότητα τῶν βημάτων, ἡ εἰρηνικὴ διάθεση καὶ ἡ ἀναγωγὴ τῶν ὄντων στὰ ἑκάστοτε ἐπίπεδα. Διὰ τῆς δυσαρμονίας προσβάλλεται ἔντονα ὁ ρυθμὸς τῆς λειτουργίας τοῦ Σύμπαντος.

Μὲ τὴ δυσαρμονία ἐμφανίζεται ἕνα ἰδιαίτερο καθεστὼς στὰ πλανητικὰ ἐπίπεδα, ποὺ ἕλκει τὴ δύναμή του καὶ τὴν ἐκλογή του ἀπὸ τὰ ὄντα τοῦ κατώτερου πλανήτη τοῦ Σύμπαντος, ἐντὸς τοῦ ὁποίου ἔγινε ἡ ἐπιλογὴ τῆς ὀργάνωσής τους γιὰ τὴν ἐνσάρκωσή τους.

Ὄντα, ὅπως ἀποκαλεῖστε ἐσεῖς οἱ ἄνθρωποι, φέρουν τὸ βάρος τῆς εὐθύνης τῆς δυσλειτουργίας τῆς ἁρμονίας καὶ τὸ ἰδιαίτερο βάρος τοῦ ἐγκλήματος ποὺ διαπράττουν ἐναντίον τοῦ ἠθικοῦ κάλλους τοῦ Σύμπαντος. Κύματα καὶ ἦχοι ἀπὸ τὴν εὐθύνη αὐτὴ ἀνέρχονται ἀπὸ τὰ κατώτερα στὰ ἀνώτερα ἐπίπεδα ὡς εἰκόνα διάχυσης, ἀναστολῆς καὶ ἀπορρόφησης καὶ ἀπὸ τὰ ἑκάστοτε ἐπίπεδα ἡ δύσμορφη «εἰκόνα» περνᾶ στὰ κύτταρα τῶν ἐπιπέδων τοῦ Σύμπαντος καὶ ἐγκαταλείπεται χωρὶς ἔλεγχο.

Ἐσεῖς, λοιπόν, τὰ ἀγαπημένα πλάσματα τοῦ Κτίστη, ἐσεῖς ποὺ ζεῖτε ἐπὶ τοῦ παρόντος στὰ κατώτερα ἐπίπεδα τοῦ Φωτεινοῦ Σύμπαντος, ἔχετε ἀκέραιο καὶ ἀπεριόριστο τὸ βάρος τῆς εὐθύνης ἑνὸς σημαντικοῦ μέρους τῆς δυσλειτουργίας στὸ πλανητικὸ συμπαντικὸ γίγνεσθαι. Αὐτὴ ἡ δυσαρμονία εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τῆς στάσης σας ἔναντι τοῦ Πυρήνα, τῶν βημάτων σας ἐπὶ τῶν ἐμπνεύσεών σας, τῶν χτύπων τῆς καρδιᾶς σας, ποὺ προσβάλλουν τὸν ρυθμὸ καὶ τὸν ἦχο τῆς καρδιᾶς τῆς Γῆς. Σᾶς χαρακτηρίζει ἰδιαίτερα ἡ εὐαισθησία στὰ γήινα γεγονότα καὶ ἀπὸ αὐτὰ παίρνετε μὲ μικρὴ διάθεση καὶ μικρότητα διάθεσης τὰ «μεγαλεῖα» τῶν γήινων ἀπὸ τὰ ὑλικὰ ἐρεθίσματα ἕλξης. Ἐσεῖς ἀποφασίζετε γιὰ τὴν πορεία τῆς ἁρμονικότητας στὶς λειτουργίες τοῦ πλανητικοῦ συστήματος καὶ ἡ ἀπόφασή σας αὐτὴ δημιουργεῖ τὴν εἰκόνα σας στὰ ἐπίπεδα τοῦ πλανητικοῦ κόσμου τῆς ὅρασης καὶ τῆς ἐνόρασης. Ἑπομένως, ἐσεῖς εἶστε ὑπεύθυνοι γιὰ τὴν εὔρυθμη ἢ μὴ λειτουργία τῆς συμπαντικῆς διάθεσης, γιατὶ ἀπὸ τὶς ἀποφάσεις σας προβάλλουν τὰ θετικὰ ἢ ἀρνητικὰ κύματα ὑπὸ μορφὴ ἐρεθισμάτων – τὰ ὁποῖα κύματα, ἀνερχόμενα στὰ
συμπαντικὰ ἐπίπεδα, μὲ τὴν κίνησή τους παράγουν ἔργο ἀνταποκρινόμενο στὴν οὐσιαστική σας στάση.

Ἐφόσον τὰ ἐρεθίσματά σας ταξιδεύουν μὲ τὴ συνοδεία τῶν ἀρνητικῶν σας κινήσεων στὰ συγκεκριμένα συμπαντικὰ κέντρα καὶ μὲ τὸ μέσο τῆς διάθεσής σας, περιπλέκουν τὰ ἁρμονικὰ κύματα ρύθμισης, ποὺ ἐπέχουν θέση κανόνων στὸ συμπαντικὸ γίγνεσθαι. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο δημιουργεῖται ἕνα πρόσκαιρο καθεστὼς ἀπὸ ἐμπλεκόμενες ἐνέργειες, ἐντὸς τῶν ὁποίων ἡ ἁρμονικὴ λειτουργία προπηλακίζεται, τίθεται ἐξαιτίας τῆς ἐμπλοκῆς σὲ κατάσταση ἀδρανοῦς θέσης καί, ἀπὸ τὴν ἀδράνειά της, ἐπέρχεται ἡ ἀταξία στὴ λειτουργία τοῦ Σύμπαντος. Εἶναι δὲ τόση ἡ δύναμη αὐτῆς τῆς ἐμπλοκῆς, ὥστε τὰ ἰδιαίτερα ὄργανα ποὺ ἐνασχολοῦνται μὲ τὸν τομέα αὐτὸν βάλλονται ἀρνητικὰ καὶ καθίστανται ἀνίσχυρα γιὰ τὴν ἐπίτευξη τῆς ρύθμισης τῆς καλῆς λειτουργίας τοῦ πλανητικοῦ χώρου.

Προσπαθοῦμε νὰ σᾶς ἀπεικονίσουμε ἁπλὰ τὴν οὐσία αὐτοῦ τοῦ πολύπλοκου συμπαντικοῦ μηχανισμοῦ, ὅσο πιὸ ἁπλὰ ἐπιτρέπει ὁ χειρισμὸς τῆς ἔννοιας ἑνὸς τόσο δύσκολου θέματος, ποὺ ἀπαιτεῖ τὴν ἰδιαίτερη προσοχή σας, γιατὶ διαφορετικὰ θὰ παραμείνει ἀσύλληπτος ὁ συμπαντικὸς αὐτὸς μηχανισμός.

Ἡ ἀρνητική σας ἀντίδραση ἐπιφέρει μὲ βεβαιότητα τὴ δυσαρμονία καὶ ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια τοῦ ἐλέγχου, τοῦ ἐλέγχου ποὺ ὑποδηλώνει τὸ πηδάλιο ποὺ κατευθύνει τοὺς συμπαντικοὺς μηχανισμούς. Αὐτὸ τὸ ἀσύλληπτο «πηδάλιο», ἀνίσχυρο πλέον ἐξαιτίας τῶν ἀρνητικῶν σας ἐπιδράσεων, δὲν κυβερνᾶ τὸ σκάφος τῆς ἁρμονίας, ἀλλὰ προσκρούει στὰ ἄγονα ἐπίπεδα τῆς βούλησής σας καὶ ἐπιφέρει τὸν πανικὸ καί, στὴ συνέχεια, τὴν ἀταξία ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὴν ἀβεβαιότητα τῶν θέσεων.

Ὅπως εἴπαμε, εἶναι ἀφάνταστα δύσκολη ἡ διείσδυση αὐτῆς τῆς διεργασίας στὸν ἁπλὸ νοῦ, γιατὶ πρόκειται περὶ πλανητικῆς λειτουργίας διαδικασιῶν ποὺ ἀπουσιάζουν ἀπὸ τὶς ἀνθρώπινες νοητικὲς ἐμπειρίες. Ἀναπτύσσουμε ὅμως αὐτὸ τὸ θέμα θεωρώντας ὅτι εἶναι προσιτὸ στὶς πνευματικὲς ἱκανότητες καὶ ἐμπειρίες τοῦ ἀνθρώπου, ποὺ εἶναι ἀπεριόριστες.

Τονίζουμε μὲ ἰδιαίτερη ἔμφαση ὅτι ὁλόκληρος ὁ πλανήτης τελεῖ ὑπὸ κατάσταση πολιορκίας ἀπὸ ἕνα καθεστὼς ἰδιαίτερης ἐμπλοκῆς, προερχόμενης ἄμεσα ἀπὸ τὶς ἀρνητικές σας στάσεις. Ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἐμπλοκὴ κινοῦνται τὰ νήματα τῆς ἀρνητικῆς διάθεσης καὶ ἀπὸ αὐτὴ γίνεται θύμα ἡ εὐλογημένη ἁρμονικὴ λειτουργία, ποὺ δέχεται μὲ ἔντονο πόνο τὴν ἐπίθεση τῶν βαρβάρων στὰ καίρια σημεῖα της, αὐτὰ ποὺ προσδίδουν τὸν εὐλογημένο ρυθμό, μέσω τοῦ ὁποίου ὁρίζονται ὁ σκοπὸς καὶ τὸ κάλλος τοῦ πλανητικοῦ γίγνεσθαι.

Ἐκεῖ ποὺ ἡ Ἁρμονία ὑπάρχει καὶ ἐπικρατεῖ καὶ φωτίζει μὲ Φῶς φωτεινοῦ σταυροῦ τὴν κορυφὴ τῆς λειτουργίας της καὶ ρέει μὲ ἀπόλυτη γλυκύτητα ἰσορροπίας ἡ λειτουργικότητά της, εἰσβάλλουν οἱ ἀρνητικοί σας κραδασμοὶ καὶ ἐπιφέρουν τὴν ἐμπλοκὴ στὴν τελειότητα καὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἐμπλοκὴ ἐπέρχονται τὰ δυσάρεστα ἀποτελέσματα, ποὺ ἔχουν πρώτιστο στόχο τὸ πλανητικὸ γίγνεσθαι, τὸ ὁποῖο καὶ βγάζουν ἀπὸ τὸν ρυθμό του καὶ τὴν τέλεια ἔκφρασή του.

Μὲ τὴ δυσαρμονία χάνεται ἡ ἔκφραση τοῦ συμπαντικοῦ ρυθμοῦ καὶ σκοποῦ καὶ ἀναταράσσονται τὰ οὐσιαστικὰ σημεῖα του, ἀπὸ τὶς ἀρνητικὲς βολὲς ἐπαφῆς ποὺ εἰσχωροῦν διὰ τῆς ἐπιφάνειας τοῦ συμπαντικοῦ γίγνεσθαι καὶ πληγώνουν τὴν ἐσωτερική του σύνθεση μὲ ἐπώδυνες τομές. Ἀποτέλεσμα τῶν τομῶν-πληγῶν αὐτῶν εἶναι ἡ ἀναταραχὴ καί, λόγω τῆς ἀναταραχῆς, τὸ χάος τῆς ἀνυπακοῆς, ἡ ἀπώλεια τῆς γαλήνιας ὀμορφιᾶς ποὺ ἐμπλουτίζει τὶς διάνοιες μὲ μόρια ἐκ τῆς ἀγάπης, ἡ ἀπώλεια τοῦ ρυθμοῦ ποὺ προσδίδει τὸ χρῶμα στὸ πλανητικὸ γίγνεσθαι καὶ στὴ φορά, ἡ ἀπώλεια τῆς γοητευτικῆς ἔντασης τοῦ ἤχου ποὺ ἑνώνει καὶ δὲν ἀπομακρύνει, ἡ ἀπώλεια τῶν στιγμῶν τῆς Συνένωσης ὅλων τῶν ὄντων ὡς συνόλου οὐσίας γιὰ τὴν Οὐσία, ἡ ἀπουσία τῆς γαλήνης τοῦ συμπαντικοῦ ρυθμοῦ ποὺ ἀγγίζει τὴν τελειότητα καὶ ἐξέρχεται ἀπὸ τὴν τελειότητα διὰ τῆς τελειότητας.

Ἡ δυσαρμονία ἔχει δύσκολο προσδιορισμό. Δι’ αὐτῆς ἀποβάλλεται ἡ εὔρυθμη λειτουργία τοῦ πλανήτη καὶ χάνεται ἐντὸς τῶν ἐπιπέδων αὐτοῦ. Ἰδιαίτερα ἐπηρεάζονται τὰ χαμηλὰ ἐπίπεδα τῶν γήινων, γιατὶ αὐτὴ ἡ ἀρνητικὴ δύναμη σὰν τὸν δολοφόνο ἐπιστρέφει στὸν τόπο τοῦ ἐγκλήματος, δηλαδὴ στὴ Γῆ, καὶ δημιουργεῖ συνθῆκες δυσαρμονίας μὲ τὶς ὁποῖες ἐπιβαρύνεται ἡ ἐνσάρκωση τῶν ὄντων. Κάτω ἀπὸ τέτοιες συνθῆκες, εὐνοοῦνται καταστάσεις καταστροφικῶν γεγονότων, ὅπως πολέμων, πολιτικῶν ἀναταραχῶν, ὀξύνσεων κ.λπ. Σὲ στιγμὲς ἔντονης συμπαντικῆς δυσαρμονίας, συγκλονίστηκε ὁ πλανήτης σας ἀπὸ οὐσιαστικὰ γεγονότα βίας, ποὺ προκάλεσαν τὸν πόνο στὶς Δυνάμεις μας.

Ἂς εὐχηθοῦμε, λοιπόν, νὰ βασιλεύσουν στὸ Σύμπαν οἱ ἁρμονικοὶ ρυθμοὶ γιὰ τὴ θεμελίωση τῆς πλανητικῆς ἰσορροπίας, μέσω τῆς Ἁρμονίας.

Ἂς εὐχηθοῦμε νὰ στηθεῖ τὸ Βασίλειο τῆς Ἀγάπης, ἄτρωτο στὶς ἀρνητικὲς βολές.

Ἀπὸ τὴ συμπαντικὴ ἀέναη ἁρμονία ἐκβάλλεται κατὰ τρόπο παράγωγο ὁ συμπαντικὸς ρυθμός, ὡς προϊὸν φορᾶς τῆς ἁρμονίας καὶ κατεύθυνσης. Ὁ συμπαντικὸς ρυθμὸς παράγεται ἀπὸ τὴν τελειότητα, ἀπὸ τὸ κάλλος τῶν μορίων τῆς οὐσίας, ἀπὸ τὴν ἀγάπη, τὴ σοφία καὶ τὴ γνώση. Εἰδικότερα ὁ ρυθμὸς ποὺ παράγεται ἀπὸ τὸ κάλλος ἠχεῖ καὶ ἀκούγεται σὲ ὁλόκληρο τὸ Σύμπαν καὶ κινεῖται σὰν ὀνειρικὴ ροὴ φωτός.

Στὴν πορεία τοῦ συμπαντικοῦ ρυθμοῦ στὰ διάφορα στάδια ἀλλαγῆς Ἐπιπέδων, παρεμβάλλον- ται παρουσίες ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν οὐσία τοῦ Φωτός, ποὺ κινοῦνται ἐντὸς τῶν κυματοειδῶν του ἀποκλίσεων ὑπὸ τὴ μορφὴ ὁραματικῆς ὀμορφιᾶς, ἁρμονίας χρωμάτων –μὲ τὴ συνοδεία τοῦ ὁρατοῦ καὶ παλμικοῦ ρυθμοῦ, ποὺ ὑφίσταται ρυθμικὴ διάχυση καὶ ρυθμικὴ μετακίνηση μὲ ἔντονους παλμοὺς– καὶ τελικὰ συνενώνονται μὲ τὸν ἀρχικὸ σκοπὸ καὶ οὕτω καθεξῆς. Πρόκειται γιὰ μιὰ λειτουργία ἀέναη ὕψιστης ὑφῆς. Γύρω ἀπὸ τὴν κατεύθυνση τοῦ ρυθμοῦ ὑπάρχουν «συνεργεῖα» ὀργάνων, ποὺ ρυθμίζουν τὴν παραγωγὴ τῆς φωτεινῆς μουσικῆς, μουσικῆς ὁρατῆς καὶ ὑπερκόσμιας.

Ὁ συμπαντικὸς ρυθμὸς κοσμεῖ τὴ συμπαντικὴ λειτουργία καί, ἐφόσον διεισδύσει ἀπρόσκλητος στὶς καρδιὲς τῶν ὄντων, τὶς κατακτᾶ, ἐμπνέει τὸν ἔρωτα γιὰ τὴν ἀγάπη, τὴν πληρότητα, τὴν εὐδαιμονία, τὴν ἰσορροπία, τὴ Θεία ἀντίληψη, τὴ φρόνηση, ἐμπνέει τὸν μεγάλο ἔρωτα τῆς ὑποταγῆς στὴν Ἁρμονία καὶ στὴν ταύτιση μὲ ὅλα τὰ συμπαντικὰ ὄντα. Αὐτὴ ἡ ταύτιση εἶναι τὸ μεγαλεῖο τῆς συνύπαρξης, εἶναι ἡ κίνηση στὸν ρυθμὸ τοῦ Σύμπαντος.

«Ὁρᾶτε τὸ Σύμπαν ἐν τῷ ρυθμῷ του».