3. Ἀνομία – Εὐνομία

Ἀπὸ τὶς πολλαπλὲς καὶ γνωστὲς ἔννοιες τῆς ἀνομίας θὰ μᾶς ἀπασχολήσει στὴν προκειμένη περίπτωση μόνο ἐκείνη ποὺ ἀναφέρεται στὶς σχέσεις ἀνθρώπου καὶ Ἠθικοῦ Νόμου. Θὰ κατευθυνθοῦμε, μὲ συντομία, στὴν ἐλάχιστα ἢ καθόλου γνωστὴ οὐσιαστικὴ ἔρευνα τῆς ἐσωτερικότητας τῆς ἀνομίας, δηλαδὴ θὰ διερευνήσουμε τὴν ἀνομία ὡς οὐσιαστικὴ συμπεριφορὰ κατεύθυνσης τῶν ὄντων στὸν χῶρο τῆς ἐπικείμενης φθίσης καὶ ὑποταγῆς τους στὴ δυναμικὴ τῆς ὕλης, δηλαδὴ τὸν φορέα τῆς διάσπασής τους ἀπὸ τὸν σκοπό. Ἡ ἀνομία συνοπτικὰ θὰ ἐρευνηθεῖ ὡς «στάση» καὶ «μορφὴ» τῶν ὄντων ἔναντι τοῦ Δημιουργοῦ καὶ ἔναντι τοῦ ἰδιαίτερου ποιητικοῦ ἔργου τοῦ Ἐμπνευσμένου Ποιητῆ.

Αὐτὴ ἡ ἔρευνα θὰ εἶναι ἡ πρώτιστη καὶ ἀπὸ αὐτὴ θὰ ἐρευνηθεῖ ἡ συμπεριφορὰ τῶν ὄντων «ὡς κατεύθυνση» στὸν φιλόξενο πλανήτη Γῆ, ποὺ ἀποδέχεται μὲ καρτερικὴ στωικότητα καὶ «ἀνέχεται» τὰ παιχνίδια τῆς ἐπικίνδυνης διάθεσης τῶν ἐνοίκων του εἰς βάρος του.

Ἡ ἔναντι τοῦ Θεοῦ ἀνομία συνίσταται στὴν ἀποχὴ ἀπὸ τοὺς κανόνες τῆς Θείας Βούλησης, κανόνες ἀποτυπωμένους στὸ ἀνθρώπινο κύτταρο πρωτίστως, ἀλλὰ καὶ στὶς Γραφὲς ὑπὸ τὴν εὐρεία τους ἔννοια. Ἡ Θεία Βούληση ἐνέχει τὰ στοιχεῖα ἁρμονίας ποὺ ὁδηγοῦν στὴν τελειότητα, τὴν πορεία, δηλαδή, πρὸς τὴ γνώση καὶ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν κανόνων τοῦ «πλανητικοῦ βούλεσθαι».

Νόμος καὶ Ἀνομία εἶναι δύο ἐκ διαμέτρου ἀντίθετες ἔννοιες, διότι ἀπὸ τὸ περιεχόμενο τῆς ἀνομίας ἀπουσιάζει ὁ Νόμος καί, κατὰ συνέπεια, ἀπέχει ἀπὸ αὐτὴν καὶ τὸ στοιχεῖο τῆς ἁρμονίας, μὲ συνέπεια νὰ ἀποβάλλεται ἀπὸ τὸ Σύμπαν ἡ ἰσορροπημένη εὐποίηση τῶν Οὐράνιων Κόσμων καὶ νὰ καταπίπτει στὸν πλανήτη μὲ ἀρνητικὴ φορά, κατεύθυνση καὶ ροπή.

Θὰ μεταφέρουμε μόνο ἀκροθιγῶς τὴν ἔννοια τῆς ἀνομίας στὸν χῶρο τῆς συγκριτικῆς ἀξιολόγησης τῶν ὑφιστάμενων κανόνων τῆς γήινης νομοθετικῆς ρύθμισης τῶν ἑκάστοτε νομοθετῶν –νεότερων ἢ παλαιότερων– καὶ τῆς προέκτασής τους, δηλαδὴ τῶν ἐφαρμοστῶν τοῦ γήινου νόμου στὸ γήινο ἐπίπεδο. Ἂν ἐξαιρέσουμε τὴν πολὺ παρωχημένη ἐποχὴ ὅπου τὸν πυρήνα τοῦ νόμου ἀποτελοῦσε ἡ ἠθική, στοὺς καιρούς μας ὑπάρχει ἐμπλοκή, γιατὶ ὑπὸ τὸ ἔνδυμα τῆς δικαιοσύνης ἐκφράζεται ἡ σχετικὴ δικαιοσύνη τῶν ἑκάστοτε ἐκφραστῶν αὐτῆς, ποὺ συνήθως ἐκφράζουν μέσω τοῦ νόμου τὴ δική τους ὑποκειμενικὴ δικαιοσύνη.

Στὸν ἄνθρωπο τῶν καιρῶν μας προσιδιάζει ἡ ἀνομία. Ἡ ἀνομία φέρει τὴν εὐθύνη τῆς ἀρνητικῆς ἐκδήλωσης καὶ λειτουργίας τῶν ἔλλογων ὄντων καί, ὡς ἐκ τούτου, ἡ εὐθύνη καὶ οἱ ἐξ αὐτῆς συνέπειες ἐπεκτείνονται στὴ γενικότερη ὄψη καὶ ἀντίληψη περὶ δικαίου.

Ἡ ἔννοια τῆς ἀνομίας ὑπονοεῖ τὴν ἐκδήλωση ἐξουσίας ἀπὸ ἀνάξια ἄτομα, τὴν ἀνάδειξη ἀνάξιων ἀτόμων καὶ τὴ δυναστεία τῆς ὕλης, πράγματα ποὺ θεμελιώνουν τὰ σαθρὰ θεμέλια τῆς παγκόσμιας πλανητικῆς φθορᾶς.

Κατὰ κανόνα οἱ ἐφαρμοστὲς τῆς δικαιοσύνης εἶναι ἐφαρμοστὲς τῆς παρα-δικαιοσύνης, γιατὶ μέσω τῆς νόμιμης ἀνομίας, ἐκδηλώνουν βούληση ἐφαρμογῆς δικαιοσύνης.

Στὸ γήινο πάντοτε ἐπίπεδο, ἡ ἀνομία ἐμφανίζεται εἴτε ὑπὸ τὴ μορφὴ τῆς συνειδητῆς ἀνομίας εἴτε ὑπὸ τὴ μορφὴ τῆς ἀσυνείδητης.

Συνειδητὴ εἶναι ἡ ἀνομία ὅταν ὁ νομοθέτης καὶ κατ’ ἐπέκταση ὁ ἐφαρμοστὴς τοῦ δικαίου ἐνεργεῖ ἐν γνώσει τοῦ ὅτι τὸ περιεχόμενο τοῦ παρα-νόμου εἶναι πέραν τοῦ ἠθικοῦ ἐρείσματος καὶ ἀποβλέπει μόνο στὴν ἐξυπηρέτηση τοῦ ζῶντος ὑλικοῦ νόμου τῆς φθαρτῆς συνείδησης, τὴν ὁποία «ρευστοποιεῖ» πρὸς ἐξυπηρέτηση ἢ κάλυψη τῆς ἄρχουσας τάξης.

Ἀσυνείδητη εἶναι ἡ ἀνομία ὅταν νομοθετῶ ἤ, κατ’ ἐπέκταση, ἐφαρμόζω τὸν νόμο «καὶ ἀποδίδω δικαιοσύνη» χωρὶς νὰ ἔχω γνώση τοῦ κατὰ τὰ ἄνω περιεχομένου του. Ἐνεργῶ, δηλαδή, ἀσυνείδητα ὡς πρὸς τὴ σωστὴ γνώση τοῦ κειμένου, θεωρώντας ὅτι ἡ συμπεριφορά μου ἀποτελεῖ «καθῆκον» καὶ ἔχοντας τὴν ἀξίωση νὰ ἐπικαλοῦμαι τὴν ἀπονομὴ τῆς μεγαλειώδους ἔννοιας τῆς Δικαιοσύνης, ἐνῶ ἡ ἐνέργειά μου ἔχει ἀπεκδυθεῖ τοῦ ἐνδύματος τῆς Ἠθικῆς καὶ τῶν ὑποδημάτων τῶν Ἀξιῶν.

Οἱ κώδικες τῶν σύγχρονων, ἰδιαίτερα, νομοθετῶν εἶναι ἀπογυμνωμένοι ἀπὸ τὸν Ευ-Νόμο, ποὺ κραυγάζει στὸ περιθώριο τῆς ὕλης ὑπὸ τὴ μορφὴ ἀλήθειας καὶ ἀρετῆς.

Τὸ πνεῦμα τοῦ ὑλικοῦ νομοθέτη κυριαρχεῖται καὶ ἄρχεται οὐσιαστικὰ ἀπὸ τὶς πολύπλευρες περιστασιακὲς συγκυρίες, ποὺ ἐξουθενώνουν τὴ δικαιοσύνη μέσα στὴ δίνη τῶν συμφερόντων.

Ἡ διαστροφὴ αὐτὴ πραγματοποιεῖται πρὸς κάλυψη καὶ ἐπικάλυψη τοῦ ἐγὼ καὶ τῶν προσωπικῶν συμφερόντων.

Ὁ Εὐ-νόμος ἔχει καταθέσει τὴ σφραγίδα του στὴν Τράπεζα τῆς Θείας Δικαιοσύνης, ἀναμένοντας τὴν ἐπιστροφή του στὴ «θέση».

Ὁ Εὐ-νόμος τοῦ Σύμπαντος σκοπεῖ στὴν ἄμεση καὶ τελικὴ ἀναμέτρηση καὶ περιμένει στὸ ἀχανὲς σύμπαν γιὰ τὴν εὔρυθμη λειτουργία τοῦ χώρου.

Ἀκούραστη ἡ Θεία Βούληση, ἀδιάβλητη στὸν ἀγώνα ἐφαρμογῆς καὶ ὑπερίσχυσης τοῦ Ἠθικοῦ Νόμου, ἀναβλέπει καὶ ἀποβλέπει στὸν κόσμο.

Ἀρχίσαμε ἤδη τὴ σπορά. Σπείραμε κόκκους δικαιοσύνης στὰ ἄγονα ἐδάφη τῶν νομοθετικῶν σας κειμένων καὶ ἐλπίζουμε ὅτι θὰ ἔχουμε τὴ χαρὰ νὰ παρακολουθήσουμε τὴν ἐκβλάστηση τῆς «πράσινης ρίζας τοῦ δένδρου τῆς ἐλπίδας», ἑνὸς δένδρου ποὺ θὰ κοσμεῖται ἀπὸ τὰ ἄνθη τῆς εὐνομίας καὶ τοὺς καρποὺς τοῦ Ἠθικοῦ Νόμου – τοῦ νόμου ποὺ λαμβάνει τὴν πνοή του ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ Δημιουργοῦ, μέσω τοῦ Ὁποίου θὰ ἀποπνέει καὶ ἀναπνέει ὁ «Νόμος τοῦ Πνεύματος».

Ἔχουμε τὴν ἐλπίδα τῆς κατάργησης τῶν νόμων τῆς φθορᾶς, τοῦ νόμου τοῦ ἀδυνάτου καὶ τῆς ἀδυναμίας, ποὺ ἔχει ἐξουσιαστὴ τὴν ὕλη καὶ ἐξυπηρετεῖ τοὺς ἐξυπηρετοῦντες τὴν ὕλη.

Ἐλπίζουμε στὴν καρποφορία τοῦ δένδρου τῆς ἐλπίδας καὶ στοὺς ἰδιαίτερους καρποὺς Φωτὸς ποὺ θὰ κατευθύνονται στὴ χρηστὴ Δικαιοσύνη, ἡ ὁποία εἶναι ὑπερκαλυμμένη μὲ τὸ φῶς τῶν ἀξιῶν καὶ θεσπίζει στὰ ἔγκατα τῶν πνευματικῶν ὄντων τοὺς Νόμους τοῦ Ενός, οἱ ὁποῖοι ἀποβλέπουν στὴν Ἀρετή.

Ἡ εὐνομία τῶν Οὐρανῶν θὰ εἰσέλθει κατακτητικὰ στὸν χῶρο σας. Τὰ θεσπίσματα τῶν Οὐρανῶν ἤδη ἐξέρχονται ἀπὸ τὶς ἄχρονες Πύλες τοῦ Οὐρανοῦ.

Γίνετε ἡγέτες δικαιοσύνης, ἀφῆστε πίσω σας τὰ πάθη ποὺ προέρχονται ἀπὸ πάθη, τὶς μικρότητες ποὺ προέρχονται ἀπὸ μικρὲς ἀντιλήψεις καὶ ἀπολαῦστε τὴ ζωὴ μὲ τὰ μάτια τῆς δίκαιης ἀπονομῆς τοῦ εὔλογου Ἀγαθοῦ τῆς θείας παροχῆς.

Ἀντλῆστε τοὺς Νόμους ἀπὸ τὴν ἀναπνοὴ τοῦ Ὄντος, ποὺ ἀναπνέει ἐντός σας καὶ καταγγέλλει τοὺς δεσμοφύλακες ποὺ σᾶς ἐγκλώβισαν στὸ κελὶ τῆς διανοητικῆς στέρησης καὶ ἀπαγόρευσης – ποὺ σημαίνει φυγὴ ἀπὸ τὴ διανόηση πρὸς τὸν σκοταδισμὸ καὶ ἄφεση στὴ δίνη τῶν ἑκάστοτε δυνάμεων ἐκμηδένισης τοῦ πνευματικοῦ ἑαυτοῦ σας.

Προπαρασκευαστεῖτε γιὰ τὸ ξεκίνημα τῆς ἀποστασίας ἀπὸ τὴν ἀνομία. Ἐνταφιάστε τὴν ὕλη, ἀφοῦ προηγουμένως γίνει ἡ ἐκταφὴ τῶν Ἀξιῶν ἀπὸ τὴν ὕπαρξή σας. Σπείρτε τὶς ἀξίες στὸ περιβόλι τοῦ νοῦ. Θὰ βλαστήσουν, γιατὶ θὰ ἀναζωογονηθοῦν μακριὰ ἀπὸ τὸν θάνατο.

Παρατηροῦμε μὲ ἐλπίδα ἕνα μέρος τῆς πλανητικῆς σας εἰκόνας καὶ διαπιστώνουμε μιὰ τάση ἀνάτασης καί, ἰδιαίτερα, ἐντοπίζουμε στοιχεῖα ἐκτὸς τῆς ἀνομίας. Αὐτὰ τὰ στοιχεῖα θὰ ἀνυψώσουν τὴ διάθεσή σας καὶ θὰ βοηθήσουν τὴν οὐσιαστική σας ὤθηση πρὸς τὰ ἄνω, μιὰ ὤθηση μὲ ἔντονη ἀναζήτηση τῆς κοσμικῆς ὀμορφιᾶς.

Τὰ βήματα τῆς ἀνομίας σας «στὸ ἔντονο ὑλικὸ πεδίο» ἀποτυπώθηκαν μὲ ἔντονη διάθεση ἀνάφλεξής του καί, ὡς ἐκ τούτου, εἶναι ἔκδηλη ἡ ἀγανάκτηση τοῦ ἀγαθοῦ πλανήτη. Ἔχει πληγεῖ ἡ καρδιά του ἐξαιτίας τῶν ἄνομων βημάτων σας, ἐξαιτίας τῆς ἀσύμφορης στάσης σας ἔναντί του.

Ὁ πλανήτης σας εἶναι γιὰ ἐσᾶς ἕνα «πεδίο» κάλυψης, ὅπου ὁλοκληρώνεστε οὐσιαστικὰ καὶ βιολογικά. Ὡστόσο, ἐσεῖς βάλλετε ἐναντίον του μὲ βολὲς ἄνομης συμπεριφορᾶς ἐξαιτίας τῆς οὐσιαστικῆς σας στάσης.

Ἐσεῖς φέρετε τὸ βάρος τῆς ἀνομίας, γιατὶ ἀπομακρύνεστε ἀπὸ τὸν Θεῖο Νόμο, ἀποστατεῖτε ἀπὸ τὴ συμφωνικὴ Ἁρμονία τοῦ Σύμπαντος, μὲ ἀρνητικὸ ἀποτέλεσμα οὐσίας στὰ ὑλικὰ καὶ πνευματικά σας «συμφέροντα».

Τονίζουμε μὲ ἔμφαση ἐμπειρικὴ ὅτι ὁ ἀσαφὴς ἄνθρωπος εἶναι ὁ κατακτητὴς τῆς ἀνομίας στὸν χῶρο ὅπου λειτουργεῖ ἡ συν-περι-φορά του ἔναντι τοῦ οὐσιαστικοῦ χώρου. Δὲν λαμβάνει προσδιορισμὸ καὶ θέση, δὲν προσδιορίζει καὶ δὲν τοποθετεῖ μὲ ἀξιολόγηση στὸ πλανητικὸ γίγνεσθαι, δὲν ἔχει συνάφεια μὲ τὸ ἀνώτερο γίγνεσθαι τῶν Δυνάμεων τῶν Αἰωνίων.

Ἀδυνατῶ νὰ ἐναρμονιστῶ στὴν οὐσιαστικὴ Ἁρμονία τοῦ Σύμπαντος σημαίνει ὅτι δὲν βρίσκομαι (ἐκ τῶν δυνάμεών μου) στὴ θέση νὰ λάβω τὴν ἐμπειρία τῆς ἀναμέτρησης μὲ τὶς οὐσιαστικές του δυνάμεις, δὲν εἶμαι σὲ ἑτοιμότητα ἔναντι τῶν οὐσιαστικῶν ἀποφάσεων ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὶς ὥριμες ἐμπειρίες καὶ δὲν ἔχω στὸν οὐσιαστικό μου χῶρο τὴν κατάκτηση τοῦ ἠθικοῦ μου ἀναστήματος, ἀναστήματος ποὺ θὰ προβάλω μὲ τόνο ἔντασης. Βρίσκομαι ἐν μέσῳ τῶν ἀγαθῶν τοῦ πλανήτη ποὺ προσωρινὰ μοῦ παρέχει ἀγαθὴ φιλοξενία, δὲν εἶμαι σὲ θέση νὰ ἐνταχθῶ στοὺς χτύπους τῆς καρδιᾶς του καὶ νὰ βιάσω τὴν ὕλη του καὶ ἐξ αὐτῆς τὴν ὕλη μου. Κατὰ συνέπεια ἀνομῶ, ἀφοῦ ἀπέχω ἀπὸ τοὺς εὐ-σκοποὺς τῆς Ἀλήθειας.

Αὐτὴ ἡ ἀποχὴ ἀπὸ τοὺς σοφοὺς Συμπαντικοὺς Νόμους εἶναι ἕνα πρώτιστο δεῖγμα οὐσιαστικῆς ἀνομίας. Ἡ ἄλλη μορφὴ ἀνομίας, δηλαδὴ ἡ διάστασή σας ἀπὸ τοὺς νόμους τῆς πολιτείας καὶ ἡ ἀπίστευτη συνάφεια αὐτῶν τῶν νόμων μὲ τὴ δύναμη τῆς ἐξουσίας ποὺ ἐκφράζεται διὰ τῆς πολιτείας, δὲν μᾶς ἀφορᾶ. Πρόθεσή μας, ὅπως ἤδη ἔχουμε ἀναπτύξει, εἶναι νὰ μιλήσουμε γιὰ ὅ,τι ἐμπεριέχεται στοὺς κανόνες τῆς εὔρυθμης λειτουργίας τῶν ὄντων στὸν πλανήτη.

Ἡ ἀνομία εἶναι ἡ ἔκφραση τῆς ἀποχῆς ἀπὸ τὸν Θεῖο Νόμο. Ἐφόσον ἔχετε τὴν ἐπίγνωση τοῦ Θείου Νόμου, θὰ κατανοήσετε τὸ ἔγκλημα ποὺ διαπράττεται εἰς βάρος του.

Ἄνομος ἄνθρωπος, ἄνομο ὂν σημαίνει τὴν κακὴ προσαρμογὴ τῶν ὄντων στὸν σκοπὸ τοῦ Σύμπαντος. Ὄντα κακῶς ἐκφραζόμενα, κακῶς κείμενα, ἔναντι τοῦ Δικαίου τῶν Δικαίων.

Σὲ μερικὲς περιπτώσεις, ὁ τρόπος ἔκφρασης τῆς ἀνομίας ἔχει ἄμεση ἐπαφὴ μὲ τὰ ὀργανικὰ κύτταρα τῶν ὀντοτήτων καί, ἐφόσον διέρχεται μέσω αὐτῶν καὶ ἐντὸς αὐτῶν ὡς ἀρνητικὴ ἐνέργεια, ἐπενεργεῖ ἄμεσα στὸ Σύμπαν διὰ τῶν ζωτικῶν κυττάρων καὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν κατάσταση ποὺ δημιουργεῖται ἀναβάλλεται ἡ εὔρυθμη λειτουργία τῶν ὄντων στὸν πλανήτη.

Καταστεῖτε γνῶστες τοῦ οὐσιαστικοῦ σας χώρου γιὰ νὰ λάβετε, διὰ τῆς γνώσης, τὴ σταθερότητα τῆς ὕπαρξης ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὶς μοναδικὲς ἐμπειρίες.

Ἀναλαμβάνουμε ὅσους ὁραματίζονται τὴ γνώση σὰν κατάκτηση, γιὰ τὴν κατάκτηση τῆς ἐμπειρίας τῆς ζωῆς. Μὲ τὴ γνώση θὰ καταστεῖτε οἱ ἀγαθοὶ λειτουργοὶ τοῦ ἐσωτερικοῦ σας ἑαυτοῦ, ποὺ θὰ χειρίζονται τὰ ἐσωτερικά τους πεδία μὲ τὴν ἔνταση τῆς προδιαγραφῆς τῶν ἀνώτερων πεδίων.

Ἐσεῖς, ἐν μέσῳ τῆς ἀνομίας σας, θὰ καταστεῖτε οὐσία εὐνομίας καὶ θὰ συντελέσετε στὴν εὔνομη λειτουργία τοῦ πλανήτη, ποὺ τώρα καταρρέει ἐν μέσῳ κραυγῶν ἀγωνίας.

Ἡ εὐνομία τοῦ πλανήτη θὰ καταστεῖ πραγματικότητα, ὄχι βέβαια λόγω τῆς τυπικῆς ὑπακοῆς σας στοὺς νόμους τοῦ ἑκάστοτε νομοθέτη καὶ λόγω τῆς συμμόρφωσής σας στὴν ἀπόφαση τοῦ ἑκάστοτε δικαστῆ τῶν ἑδράνων τοῦ πλανήτη σας, ποὺ πρόσκαιρα ἐξασφαλίζει τὴν ἐκεῖ διαμονή σας. Ἡ εὐνομία θὰ ἐπιτευχθεῖ διὰ τῆς οὐσιαστικῆς διάθεσης καὶ στάσης ἔναντι τῶν Δικαστῶν τῶν Σοφῶν Νόμων, ποὺ θὰ σᾶς κρίνουν μὲ ἔμπνευση οὐσιαστικῆς κρίσης, τὴν ὁποία θὰ ἀντλήσουν ἀπὸ τοὺς ἄφθαρτους, κωδικοποιημένους ἐν σοφίᾳ, Οὐράνιους Νόμους.

Ἀφεθεῖτε στοὺς σοφοὺς καὶ ἀγαθοὺς Δικαστὲς μὲ πλήρη συνειδητὴ ἔκφραση καὶ διάθεση, γιατὶ ἐκεῖνοι θὰ ἀντιπροσωπεύσουν τὴ δικαιοσύνη γιὰ τὸ οὐσιαστικό σας αὔριο. Ἐκεῖνοι θὰ ἐκφράσουν εὐχὴ καὶ προσπάθεια ἑνοποίησης τῶν φθαρτῶν μὲ τοὺς ἄφθαρτους Νόμους γιὰ τὴν καταξίωση τοῦ Ηθους στὰ συνυπάρχοντα ὄντα σὲ σχέση μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸν ἀγαθὸ πλανήτη τῆς φιλοξενίας.

Ἤδη στὸν χῶρο σας ἐντοπίζουμε τὴν ἔντονη διαμαρτυρία τοῦ πλανήτη καὶ ἡ κραυγή του ἐκβάλλεται διὰ τῶν ἄλογων ζώων, τῶν φυτῶν καὶ τῶν ἀνθρώπων ποὺ ὑπόκεινται στὴ βαρβαρότητα τῆς ἐξουσιαστικῆς στάσης καί, ἐξ αὐτῆς, στὴ μοναδικὴ βαρβαρότητα τῆς ἐπώδυνης ἐξάντλησης.

Ἐννοοῦμε καὶ ἀπαιτοῦμε ἡ συμπαντικὴ ἔκφραση τῆς εὐνομίας νὰ ἐκφραστεῖ σὰν καθῆκον καὶ ὅριο γιὰ τὴν «ἑνότητα».

Ἡ εὐνομία προδιαγράφει τὴν πνοὴ στὸν παλμὸ τῶν συμπαντικῶν ἀποφάσεων. Ἡ πνοὴ διὰ τοῦ παλμοῦ θὰ καταστεῖ σοφία καὶ ἡ σοφία τοῦ παλμοῦ θὰ λάβει διαστάσεις φιλίας μεταξύ σας καὶ σὲ σχέση μὲ τὸν χῶρο τῆς πλανητικῆς οὐσίας.

Θὰ σᾶς τοποθετήσουμε στὸν χῶρο «ἐντὸς παρένθεσης», ἐφόσον σὲ σχέση μὲ αὐτὸν θὰ εἶστε ἀσαφεῖς ἐξαιτίας τῆς ἀβεβαιότητας τῆς γνώσης.

Θὰ τοποθετηθεῖτε «στὴ διάθεση ἀναμονῆς» καὶ θὰ περιμένουμε ἕως ὅτου ἐκβάλετε τὶς δυνάμεις σας ἀπὸ τὶς παρενθέσεις σας καὶ ἐξελιχθεῖτε ὡς ὄντα γιὰ τὴν ἀνάγκη τῆς ἰσορροπίας «τῶν εὐ-ποιήσεων».

Ἀπὸ ἐμᾶς θὰ κατέλθει ἡ εὐνομία, ἀφοῦ ἐσεῖς προηγουμένως ἀποδεχθεῖτε συνειδητὰ ἕνα μέρος ἀπὸ τὴν οὐσία της καὶ καταστεῖτε ποιοτικὰ μόρια αὐτῆς.

Ὁμιλοῦμε ἐξ ὀνόματος τοῦ Νόμου καὶ τοῦ Λόγου.

Γινόμαστε ρυθμιστὲς τῆς Οὐράνιας Δύναμης, ποὺ ἐξουσιάζει μὲ ἀγάπη, ἀγάπη ποὺ μεταβιβάζεται στὰ ἐπίπεδά σας μὲ γλυκύτητα ἐλπίδας.

Εὐνομοῦμε ἐν τῷ μέσῳ τοῦ Φωτός, γιατὶ ἐνδώσαμε στὸ Ευ τῶν Δυνάμεων γιὰ τὴν κατάκτηση τοῦ κάλλους τοῦ πλανήτη.

Ἐσεῖς θὰ λάβετε τὸ πλανητικὸ κάλλος. Ὁ εὐ-νόμος ἔχει τὴν ἰδιαίτερη θέση στὸ κάλλος τῆς Δημιουργίας καὶ αὐτὸ τὸ ἰδιαίτερο κάλλος ἐντοπίζεται στὰ ἄριστα σημεῖα τῆς Εὐθύνης καὶ τῆς Σοφίας τῆς Δημιουργίας. Ἐντοπίζεται στὰ ὄντα τῆς θετικῆς διάθεσης.

Καταστεῖτε γνῶστες τοῦ Νόμου τοῦ Ευ Ζην, γιατὶ ὁ νόμος αὐτὸς κατέχει καίρια θέση στὴν αἰωνιότητα. Καταστεῖτε γνῶστες τοῦ Νόμου, γιατὶ αὐτὸς ποὺ διαθέτει μόρια προερχόμενα ἀπὸ τὴ σοφὴ διάθεση, μὲ τὶς ἐπίμονες προσπάθειές του θὰ λάβει κατὰ τὸν χρόνο τῆς προσωρινῆς διαμονῆς του στὸν πλανήτη ἕνα φιλόξενο κατάλυμα ἀγάπης, ἐλπίδας καὶ θαλπωρῆς – προπαρασκευαζόμενος ἔτσι γιὰ τὰ ἑπόμενα καταλύματα, τὰ καταλύματα τῶν Ἀνώτερων Ἐπιπέδων. Αὐτὸν τὸν χῶρο τῆς προσωρινῆς διαμονῆς σας εἴμαστε σὲ θέση νὰ τὸν καταστήσουμε χῶρο σοφίας γιὰ τὰ ἑπόμενα στάδια τῆς ἐξέλιξής σας. Αὐτὰ τὰ στάδια θὰ τὰ ἀποκαλέσουμε οὐσιαστικά, γιατὶ ἐξ αὐτῶν θὰ ἔχετε θέση-συμμετοχὴ στὰ γεγονότα στὸν οὐσιαστικὸ χῶρο.

Εἴμαστε ἀσφαλεῖς στὸν χῶρο τοῦ Φωτὸς καὶ ἐκπέμπουμε «ἀσφαλεῖς εἰδήσεις», γιατὶ ἐμεῖς ὡς ἐντολοδόχοι Ἐκείνου σᾶς ἐξασφαλίζουμε τὴ σωστὴ πορεία.

Ὑπάρχει ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη νὰ καταστεῖτε λάτρεις τῶν Ευ γιὰ τὴν οὐσία.

Ἀνανεώνουμε καὶ ἀναπαλαιώνουμε.

Πέμπουμε τὸ φῶς ἐκ τοῦ Φωτός, εἴμαστε ἡ ἄρνηση τῆς σκοτεινῆς δύναμης καὶ πρωταγωνιστοῦμε στὸ Φῶς.

Ἀναζητοῦμε καὶ εὐλογοῦμε ὅποιον ἔχει ἀφεθεῖ στὸν θεῖο ἔρωτα τοῦ Ὑπέρτατου Ἀγαθοῦ, τῆς Ὑπέρτατης Δύναμης καί, ἐξ αὐτοῦ, ζεῖ καὶ προπαρασκευάζεται γιὰ τὸ Ευ Ζην.

Εἴμαστε στὰ γήινα γιὰ οὐσιαστικὸ σκοπό. Ἀναμετροῦμε τὶς ὀντότητες καὶ ἐντοπίζουμε τὴν ἀνταπόκριση καὶ ἀνάλογα ἐνεργοῦμε.

Κατανοῆστε τὰ μηνύματά μας καὶ λάβετε τὴν ἀνάλογη θέση καὶ στάση μὲ σαφήνεια καὶ ἐπίγνωση. Ἡ ψυχή σας, οὕτως ἢ ἄλλως, μετέχει τῆς αἰωνιότητας. Δῶστε λοιπὸν σὲ αὐτὴν τὸ Ευ Ζην στὴν αἰωνιότητα καὶ ἀπομακρύνετέ την ἀπὸ τὸ Φευ, ἀπομακρύνετέ την ἀπὸ τὸ σκότος καὶ τὴν ἐνδεχόμενη διάσπαση.

Ἀγνοοῦμε τὴν ἄλλη δύναμη. Ὑπάρχουμε μόνο στὸ Φῶς καὶ εὐλογοῦμε τὸν Κύριο καὶ τὴν ἀδιαίρετη Τριάδα.

Εὐλογοῦμε ὅσους ἀφέθηκαν στὴν ἀγάπη καὶ ἀπὸ διάθεση πίστης.

Ἀπορρίπτουμε ὅσους ἐκφράζουν τὴν ἄρνηση τῆς Θείας Βούλησης, τοῦ Θείου γίγνεσθαι.

Ἐξετάζουμε καὶ ἐρευνοῦμε τοὺς πιστεύοντες στὰ διδόμενα. Ἡ ἔρευνα θὰ καταχωρηθεῖ οὐσιαστικὰ στὸν χῶρο μας. Ἀποβλέπουμε στὰ κοινά, ὄχι στὰ ἀτομικά. Φέρουμε τὴν αἴσθηση τῆς ἔκφρασης τῶν οὐσιαστικῶν Δυνάμεων. Εἴμαστε κράμα Οὐρανοῦ καὶ Γῆς.

Ἀγαπήσαμε τὸ Φῶς. Ἀπὸ αὐτὸ ἀρχίσαμε καὶ σὲ αὐτὸ ἀπολήγουμε μὲ τὴν ἀκλόνητη πίστη ὅτι «τὸ Φῶς ἐκπέμπεται ἐκ τῆς διάθεσης Εκείνου».